Δεν είναι εύκολο το θέμα “επίδειξη μόδας” στην Αθήνα – πάντα κάτι λείπει, ή κάτι πλεονάζει – η ισορροπία, τέλος πάντων, είναι δύσκολο να επιτευχθεί. Χθες, ας πούμε, στην επίδειξη του Δημήτρη Πέτρου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών (στον εξωτερικό χώρο της Χύτρας), ό,τι αφορούσε τον ίδιο ήταν ως όφειλε: ρούχα, μοντέλα, art direction, μακιγιάζ-μαλλιά – τα του δημιουργικού δηλαδή. Στα της διοργάνωσης, τα πράγματα δεν ήταν τόσο πρίμα: οι προσκεκλημένοι ήταν υπεράριθμοι, αρκετοί είχαν έρθει για το κοσμικό του πράγματος και πολλοί από αυτούς που ήρθαν με μοναδικό στόχο να δουν τα ρούχα, δεν μπόρεσαν ούτε καν να προσεγγίσουν τον χώρο της πασαρέλας, και σχολίαζαν ότι ήταν “πρωτοφανές”. Τι να πεις, την επόμενη φορά. Αν κατάφερνες να βρεθείς κοντά, θα έβλεπες πολύ καπιτονέ, αρκετή από την – αγαπημένη του – δαντέλα, πολλά παλτό, σιλουέτες με έμφαση στη μέση, μαύρο με μπορντό, και αντρικά κοστούμια – ο Δημήτρης είναι σταθερά από τους λίγους Έλληνες σχεδιαστές που δεν παραμέλησε ποτέ τα αγόρια. Α, και φούστα για αγόρια – ελπίζω να έχουμε πια ξεπεράσει το σημείο που κάνουμε ντόρο γύρω από κάτι τέτοια, ε;