Ο Νικόλας Σαμαράς από τότε που θυμάται τον εαυτό του, ασχολούνταν με την φωτογραφία, όχι απαραίτητα με μια μηχανή στο χέρι, αλλά θαυμάζοντας φωτογραφίες στις σελίδες των περιοδικών. Σε μικρή ηλικία ακόμα, θυμάται να παίρνει λεωφορείο για να φτάσει σε κάποιο από τα δύο μοναδικά περίπτερα που έφερναν ξένο τύπο στη Θεσσαλονίκη για να πάρει με το χαρτζιλίκι του το National Geographic, και να χαζεύει τις φωτογραφίες στην επιστροφή για το σπίτι.
Η κατάδυση ήρθε μερικά χρόνια μετά, όταν στα 17 του σε ένα ταξίδι με τους γονείς του στην Κρήτη βούτηξε για πρώτη φορά. Από το 1994 ασχολείται με αυτήν ενεργά. «Η κατάδυση και η υποβρύχια φωτογραφία είναι δύο αλληλένδετα στοιχεία και απαιτούν ισάξιες δεξιότητες. Ο καλός φωτογράφος πρωτίστως θα πρέπει να είναι εξαιρετικός δύτης, οπότε τα μαθήματα κατάδυσης ήταν τα πρώτα βήματα και η υποβρύχια φωτογραφία ήρθε λίγα χρόνια μετά».
Η θεματολογία του Νικόλα προέρχεται ως επί το πλείστον από τον ελληνικό βυθό καθώς είναι πιο εύκολη η πρόσβαση για κατάδυση και φωτογράφηση. «Από τον ελληνικό βυθό έχω βρεθεί στο Αρτεμίσιο πέλαγος, τον Κορινθιακό κόλπο με τα σπάνια κοράλλια τους και τα πολύχρωμα δάση με τις γοργόνειες, στο Ιόνιο Πέλαγος με τις υπέροχες σπηλιές και το έντονο φως της θάλασσας, στους κόλπους της Σιθωνίας και της Κασσάνδρας (Συγκιτικός και Τορωναίος κόλπος αντίστοιχα), στο Αιγαίο γενικότερα από τη Θάσο ως την Κρήτη σε διάφορα σημεία. Στο εξωτερικό έχω καταδυθεί στην Ινδονησία στο Lembeh και σε πολλά σημεία ανατολικά του τόξου που σχηματίζουν τα νησιά της (East of Flores), στην Ερυθρά Θάλασσα, στο πέλαγος των Μαλδίβων και στον Ατλαντικό Ωκεανό στις Μπαχάμες, όλες περιοχές κατάδυσης με εξαιρετικά υψηλό ενδιαφέρον για υποβρύχια φωτογραφία».
Ο βυθός μιας θάλασσας είναι ένας κόσμος που ζει και αναπτύσσεται κάτω από την επιφάνειά της. Συνεπώς αυτά που έχει δει ο Νικόλας Σαμαράς στην διάρκεια της καριέρας του, πρέπει να είναι πολλά, εντυπωσιακά και παράξενα. «Έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον να παρατηρήσεις την συμπεριφορά του κάθε είδους, είτε πρόκειται για μια μικροσκοπική μέδουσα που προσπαθεί να βρει την λεία της απλώνοντας τα πλοκάμια της στο ρεύμα, είτε για έναν γιγάντιο φαλαινοκαρχαρία που κολυμπάει νωχελικά φιλτράροντας το νερό. Ο βυθός κρύβει μοναδικές εικόνες που πάντα με συνεπαίρνουν τόσο ώστε να περνούν κάποια σημαντικά δευτερόλεπτα πριν ξεκολλήσω και σηκώσω την μηχανή για την πρώτη φωτογραφία». Η υποβρύχια φωτογραφία μοιάζει με επικίνδυνο επάγγελμα, ο βραβευμένος για τις λήψεις του φωτογράφος όμως, έχει μυηθεί πλέον στις απαιτήσεις του και είναι άρτια προετοιμασμένος. «Η υποβρύχια φωτογράφηση είναι πολύ απαιτητική από όλες τις απόψεις. Απαιτεί εξειδικευμένο και ιδιαίτερα ακριβό φωτογραφικό εξοπλισμό ο οποίος πρέπει να συντηρείται με επιμέλεια καθώς και πολύ αξιόπιστο καταδυτικό εξοπλισμό, όσον αφορά στην ασφάλεια, πολύ καλό χειρισμό του εξοπλισμού υποβρυχίως, συνεχή επιμόρφωση με το καινούργιο και τήρηση των καταδυτικών κανόνων ασφαλείας. Σε πραγματικό κίνδυνο όχι δεν έχω βρεθεί και ίσως ο λόγος είναι πως δεν καταδύομαι ποτέ μόνος αλλά πάντα έχω ζευγάρι το οποίο είναι και συν-υπεύθυνο για την τήρηση του χρόνου κατάδυσης και για τις αποσυμπιέσεις. Η κατάδυση είναι ένα απαιτητικό σπορ αλλά όχι extreme. (Μιλάω πάντα για τις καταδύσεις αναψυχής και όχι για τεχνικές καταδύσεις). Οι λόγοι των ατυχημάτων είναι πολλοί και διάφοροι αλλά ο κύριος παράγοντας είναι το ανθρώπινο λάθος εκεί λοιπόν η σωστή εκπαίδευση και η παρουσία καταδυτικού ζευγαριού θα πρέπει να θεωρούνται δεδομένα. Η καλή φυσική κατάσταση είναι πάντα plus».
Ο Νικόλας δεν έχει περιοριστεί μονάχα στα πλάσματα του βυθού ωστόσο. Κάτω από το νερό έχει ήδη αρχίσει να να κάνει φωτογραφήσεις μόδας και πορτρέτα αθλητών. Όπως λέει ο ίδιος, «το νερό είναι ένα ιδιαίτερα δημιουργικό περιβάλλον όπου οι συνήθεις νόμοι της βαρύτητας παύουν να ισχύουν, ή τουλάχιστον δεν ισχύουν με τον τρόπο που γνωρίζουμε, συνεπώς η δημιουργία δεν έχει όρια».
Και ενώ έχει διακριθεί σε πολλούς διεθνείς διαγωνισμούς και φωτογραφίες του έχουν φιλοξενηθεί μεταξύ άλλων στο National Geographic, το Scuba Diving Magazine, το Explore Nature και το Γεωτρόπιο, όλα αυτά για εκείνον έχουν ένα μεγαλύτερο νόημα, πέρα από την προσωπική ικανοποίηση. «Κάθε βράβευση και διάκριση σε διαγωνισμό υποβρύχιας φωτογραφίας με γεμίζει ικανοποίηση και χαρά και σίγουρα νιώθω πως οι κόποι μου αποδίδουν, καθώς δέχομαι την ηθική επιβράβευση και την αναγνώριση. Ορισμένες διακρίσεις όμως έχουν ιδιαίτερη σημασία για εμένα καθώς, οι φωτογραφίες που διαγωνίζονται και κερδίζουν δεν προέρχονται από ένα δαπανηρό ταξίδι σε έναν εξωτικό καταδυτικό προορισμό, αλλά από τα μαγευτικά νερά των Ελληνικών θαλασσών. Πολλά από τα πλάσματα που κρύβει ο Ελληνικός βυθός έχουν μοναδική ομορφιά την οποία θέλω να αναδείξω μέσα από τις φωτογραφίες μου και να στείλω το μήνυμα πως η Ελλάδα θα μπορούσε να είναι ανταγωνιστική στον τομέα του καταδυτικού τουρισμού και πως η δημιουργία προστατευόμενων θαλάσσιων περιοχών θα μπορούσε να έχει εκπληκτικά αποτελέσματα στη διατήρηση και ανάπτυξη των θαλάσσιων ειδών».