Σε ένα διαμέρισμα με διαρρύθμιση της δεκαετίας του ‘70 και σε μια κεντρική περιοχή της Αθήνας, το αρχιτεκτονικό γραφείο Asoul ανέλαβε τη μελέτη για την ανανέωση, τη μερική αναδιαμόρφωση των εσωτερικών χώρων και την εκτεταμένη ανακαίνισή του, τα υλικά και τις επιπλώσεις.
Τοποθετημένο στον Νέο Κόσμο, το ενδιαφέρον στο συγκεκριμένο και πρόσφατο έργο του γραφείου παρατηρείται στην κάτοψή του η οποία έχει σχήμα πενταγώνου, «στοιχείο που αρχικά υπήρξε αποτρεπτικό για αλλαγές που ζητήθηκαν από τον ιδιοκτήτη, στη συνέχεια όμως υπαγόρευσε σε μεγάλο βαθμό παρεμβάσεις που έκαναν το διαμέρισμα απόλυτα λειτουργικό», όπως εξηγούν οι αρχιτέκτονες.
Επιχειρήθηκε μια ανατροπή της κάτοψης (θεωρείται τυπική για τις πολυκατοικίες εκείνης της εποχής) με κύριο γνώρισμα τους πολλούς χώρους οι οποίοι αναπόφευκτα δημιουργούν και αρκετούς κοινόχρηστους διαδρόμους, συνήθως σκοτεινούς.
«Κατά τον σχεδιασμό μιας τέτοιας κάτοψης δίνεται μέγιστη σημασία στον προσανατολισμό των κύριων χώρων προς τις ανοιχτές πλευρές των οικοπέδων αψηφώντας την είσοδο που πολλές φορές προκύπτει ως απόρροια του υπολοίπου δόμησης και έτσι καταλαμβάνει μικρούς σκοτεινούς χώρους χωρίς ουσιαστική χρήση». Υπολογίζοντας τις παραπάνω παραμέτρους σε συνδυασμό με τις ανάγκες του ιδιοκτήτη σχεδιάστηκε ένας χώρος που ενώνει την είσοδο με την κουζίνα και την τραπεζαρία και μέσω αυτών ενοποιείται με το καθιστικό και τον χώρο βιβλιοθήκης-γραφείου.
Η νέα αυτή τοξοειδής διάταξη περιβάλλει τους βοηθητικούς χώρους και αυτούς των υπνοδωματίων και παράλληλα λούζεται με φως από τα διαδοχικά ανοίγματα που μεγιστοποιούν τη θέα και επιτρέπουν την παρατήρηση του γειτονικού λόφου του Κυνοσάργους.
Όσο για το γραφείο που διαμόρφωσαν εντός του διαμερίσματος, το γραφείο αναφέρεται στους παράγοντες που το οδήγησαν στον σχεδιασμό του. «Ο ιδιοκτήτης μοίραζε τον χρόνο του σε διάφορες πόλεις του κόσμου και ως εκ τούτου είχε ανάγκη από έναν χώρο γραφείου όπου θα μπορούσε να δουλέψει από το σπίτι αντί να μεταβεί στο χώρο εργασίας του. Η ιδιαιτερότητα του συγκεκριμένου χώρου είναι ότι ενώ υπήρχε η δυνατότητα να απομονωθεί -με μόνιμα ή κινητά στοιχεία- επιλέχθηκε η ανοιχτή διάταξη καθώς θεωρήθηκε ότι η μεγιστοποίηση του φωτός σε έναν τέτοιο χώρο ευνοεί τη δημιουργικότητα και τη συγκέντρωση», περιγράφει η ομάδα του Asoul.
Ένα από τα χαρακτηριστικά των κατασκευών εκείνης της εποχής είναι το «πάντρεμα» -φαινομενικά- ασύνδετων υλικών όπως είναι το μάρμαρο και το ξύλο. Τα υλικά αυτά αποτέλεσαν βασικές προτεραιότητες της νέας σύνθεσης γι’αυτό συντηρήθηκαν, μάλιστα, μερικά από αυτά αποκαταστάθηκαν. «Υλικά όπως το πράσινο μάρμαρο της Τήνου και η δρύινη ξυλεία, διαμορφώνουν το χαρακτήρα του κάθε χώρου και γι’αυτό οι νέες προσθήκες μόνιμων επιπλώσεων κινήθηκαν σε ήπιους χρωματικούς και σχεδιαστικούς τόνους ώστε να τα αναδείξουν όσο περισσότερο γίνεται».
Οι χώροι των υπνοδωματίων δεν μεταβλήθηκαν σε σχήμα καθώς μαζί με τους βοηθητικούς χώρους (μπάνιο, αποθήκη) αποτέλεσαν τον σταθερό πυρήνα γύρω από τον οποίο διαρθρώθηκε η παραπάνω χωροθέτηση των λειτουργιών. Παρόλα αυτά έγινε εκτεταμένη συντήρηση των δαπέδων καθώς και αντικατάσταση όλων των αποθηκευτικών επίπλων.