Αυτοί είναι οι Mutiny, οι αρχιτέκτονες που σχεδίασαν τα μαγαζιά που συζητά όλη η Αθήνα

Ποιοι είναι οι  στόχοι των νέων αρχιτεκτόνων όταν δημιουργούν χώρους εστίασης; Κατά τους Mutiny προέχει η καλύτερη δυνατή βιωματική εμπειρία του επισκέπτη κατά τη διάρκεια των λίγων ωρών η ακόμα και λεπτών που θα βρεθεί στον χώρο. Λογικό. Αυτό βέβαια μπορεί να σημαίνει πολλά πράγματα: από το να ζήσει ο επισκέπτης μια μοναδική εμπειρία έως το να νιώσει απλά όμορφα, οικεία και άνετα. Από το να αισθανθεί μέρος της ιστορίας ενός κτιρίου, έως το να επικεντρωθεί απλά στο προσφερόμενο προϊόν. 

«Το μέγεθος, το είδος, η απόδοση και η ένταση της εμπειρίας είναι κάτι που θα πρέπει να ορίζεται όχι μόνο από το πλάνο του κάθε επιχειρηματία η από τις σχεδιαστικές φιλοδοξίες του κάθε αρχιτέκτονα. Πρέπει να μπαίνουν στην εξίσωση και παράμετροι όπως ο τόπος, το περιβάλλον, η προηγούμενη κατάσταση του χώρου, ο σύγχρονος τρόπος ζωής, η τοπική κουλτούρα, τα νέα υλικά και τόσα άλλα», εξηγούν οι Μάνος Γωγούλης, Μάνος Καραβασίλης και Απόστολος Κυτέας, οι τρεις νέοι αρχιτέκτονες για τους οποίους συζητάει η Αθήνα έμμεσα, αφού η αισθητική των χώρων που έχουν δημιουργήσει εντυπωσιάζει, η κάθε μία για διαφορετικούς λόγους. 

Στην περίπτωση των συγκεκριμένων χώρων εστίασης, ο τόπος είναι το δραστήριο κέντρο. «Και τα δύο έργα βρίσκονται στον πυρήνα του ιστορικού κέντρου των Αθηνών, σε πολύ μικρή απόσταση μεταξύ τους και σε μία ιδιαίτερα ζωντανή περιοχή η οποία χαρακτηρίζεται από έντονη παρουσία και κινητικότητα πεζών και οχημάτων, υψηλή εμπορική δραστηριότητα, τουριστική επισκεψιμότητα και πολυπολιτισμική ατμόσφαιρα. Στο παραπάνω μοναδικό μωσαϊκό πρέπει να προστεθεί η ιδιαιτέρως πυκνή πλέξη του αθηναϊκού αστικού ιστού και η μορφολογία των κτιρίων που τον αποτελούν. Νεοκλασικά κτίρια συνυπάρχουν με σύγχρονα και με κτίρια του μεσοπολέμου και του μοντερνισμού». 

Δύο από αυτά τα κτίρια αποτέλεσαν και τον καμβά του σχεδιασμού των Mutiny. Tο DOPE ROASTING CO. εγκαταστάθηκε σε ένα ισόγειο, λαϊκό νεοκλασικό των μέσων του 19ου αιώνα. Όταν κλήθηκαν να αποτυπώσουν τον χώρο και να αναπτύξουμε τις προτάσεις τους διαμορφώνοντας το concept, οι αρχιτέκτονες βρέθηκαν αντιμέτωποι με ένα κτίριο που τα σημάδια του χρόνου και των διαφόρων εμπορικών χρήσεων του ήταν εμφανή τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό του. «Η γενική κατεύθυνση και προτροπή των πελατών μας, ήταν να διατηρήσουμε τον χαρακτήρα του κτιρίου και να αναδείξουμε πολλά από τα “σημάδια του”, να σχεδιάσουμε ελεύθερα ένα χώρο που τα νέα στοιχεία του να έχουν σαφείς αναφορές στο παρελθόν, να προέρχονται όμως και να εξυπηρετούν σύγχρονες ανάγκες», εξηγούν. 

Τα μοτίβα που επιλέχτηκαν, οι γεωμετρίες που ακολουθήθηκαν, οι αδρές επιφάνειες του κελύφους που διατηρήθηκαν και αναδείχθηκαν σε συνδυασμό με διαχρονικά υλικά όπως το μάρμαρο, το ξύλο, το μέταλλο, το τσιμέντο, το πλακάκι και το αρμέ τζάμι δημιούργησαν ένα  υβριδικό σύνολο πιστό στις αρχικές σχεδιαστικές κατευθύνσεις που ορίσαμε. 

Σχετικά με το six d.o.g.s, τα πράγματα ήταν λίγο διαφορετικά. Ο προς μελέτη χώρος βρισκόταν στο ενδιάμεσο δύο ήδη υλοποιημένων, εγκατεστημένων και με ιδιαίτερο χαρακτήρα χώρων/τόπων: Του γνωστού κήπου, ο οποίος πλέον αποτελεί φυσική συνέχεια του καινούριου χώρου που σχεδίασαν και του Gig Space που βρίσκεται ακριβώς από πάνω. Σε αυτό το κτίριο των μέσων του 20ου αιώνα κλήθηκαν να σχεδιάσουν ένα ολοήμερο μπαρ-εστιατόριο αστικού χαρακτήρα, το οποίο -αν και υλοποιημένο στο σήμερα- θα πρέπει να είναι πλήρως εναρμονισμένο και ευθυγραμμισμένο με την ηλικία και την αισθητική του κτιρίου και την ατμόσφαιρα των δεκαετιών του ‘50 και του ‘60. 

«Οι ιδιοκτήτες ήθελαν αυτός ο ενδιάμεσος χώρος που ήταν χρόνια κλειστός και κρυφός από τους θαμώνες του μαγαζιού, να ανοίξει ξαφνικά προς το κοινό αποκαλύπτοντας έναν χώρο που ίσως και να βρισκόταν εκεί από πάντα. Το ύφος και η ατμόσφαιρα του νέου χώρου ορίστηκαν κατά κύριο λόγο από τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν, όπως το μάρμαρο, το μωσαϊκό, το ριγωτό τζάμι, το εμφανές τσιμέντο, το ξύλο, το tabac δέρμα, το μαύρο μέταλλο και το κεραμικό επισμαλτωμένο πλακάκι μαζί με την χρωματική παλέτα που επιλέχθηκε και τις αυστηρές γεωμετρίες στις οποίες καταφύγαμε», περιγράφουν οι αρχιτέκτονες.

Σημαντικό κομμάτι της ταυτότητας του project παίζουν οι φωτιζόμενες προσόψεις του κεντρικού μπαρ, του μπουφέ και του dj stand, οι φωτεινοί κάναβοι στις οροφές (το κάθε «μάτι» του κανάβου λειτουργεί σαν pixel ενός ιδιότυπου matrix) και οι ιδιοκατασκευές φωτισμού που εφαρμόστηκαν σε τοίχους και δάπεδα σε πολλά τμήματα των υπόλοιπων τοίχων και δαπέδων.

Το αρχιτεκτονικό γραφείο Mutiny architecture and design δημιουργήθηκε το 2015 από τους αρχιτέκτονες- μηχανικούς Μάνο Γωγούλη, Μάνο Καραβασίλη και Απόστολο Κυτέα. Έχοντας ως στόχο την παραγωγή σύγχρονης αρχιτεκτονικής με χαρακτήρα, κινητήριος δύναμη για τη δημιουργία αποτελεί η ιδέα ότι κάθε σύγχρονος χώρος, οφείλει να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις και την δυναμική της ανθρώπινης εμπειρίας. Αρχή τους είναι ο κάθε χώρος είναι μοναδικός, όπως οι άνθρωποι που τον οραματίζονται και τον κατοικούν.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γεννημένοι και οι τρεις στα μέσα της δεκαετίας του ‘80, ανήκουν σε μια γενιά νέων αρχιτεκτόνων που βρέθηκε μπροστά σε προκλήσεις και αδιέξοδα τα οποία με κάποιον τρόπο θα έπρεπε να υπερβεί. Μότο τους είναι πως «η ζωή είναι πολύ έντονη για να σπαταλιέται σε βαρετούς χώρους». 

Πώς νιώθουν για το γεγονός ότι τους συγκεκριμένους χώρους θα τους δει αμέτρητος κόσμος, θα χαλαρώσει σε αυτούς, θα τους επιλέξει για την έξοδο του, θα συχνάζει εκεί; «Το συναίσθημα είναι μοναδικό. Τις περισσότερες φορές απλά και μόνο η αποδοχή ενός χώρου από το κοινό και η συνειδητή επιλογή του ως τόπο εξόδου, χαλάρωσης και διασκέδασης αποτελεί αυτόματα για τον δημιουργό του και αποδοχή – επιβράβευση της δουλειάς του, της προσπάθειας του και της δημιουργικής διαδικασίας που ακολούθησε ώστε να τον αποδώσει στην τελική του κατάσταση. Όταν επισκεπτόμαστε οι ίδιοι τους χώρους αυτούς, ως πελάτες πλέον, αισθανόμαστε κάθε φορά, με την ίδια σχεδόν ένταση, την ανάγκη να εισπράξουμε την έμμεση αποδοχή του κόσμου απλά μέσα από τη χαλαρή του διάθεση και την άνεση που θα αισθανθεί και θα επιδείξει δρώντας και αλληλοεπιδρώντας μέσα σε αυτούς τους χώρους».