Η Celestis Pets είναι μία από ‘κείνες τις εταιρείες που στην πραγματικότητα δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Αν ήταν άνθρωπος θα κατανάλωνε απλά τσάμπα το οξυγόνο των γύρω της. Αν ήταν ζώο θα επρόκειτο απλά για σφάλμα της φύσης. Αλλά δεν είναι τίποτα απ’ όλα αυτά. Είναι μία αμερικάνικη εταιρεία που προσφέρει τη δυνατότητα σε κάποιον που έχει χάσει το ζωάκι του, να το στείλει προσωρινά ή μόνιμα στο Διάστημα. Μιλάμε για μια κάψουλα στην οποία τοποθετείται περίπου ένα γραμμάριο από τις στάχτες του αποθανόντος ζωακίου. Η φθηνότερη επιλογή είναι να… πεταχτεί μέχρι το Διάστημα και να ξανάρθει και στοιχίζει $995. Από εκεί και πέρα υπάρχουν διάφορα πακέτα που φτάνουν μέχρι και τα $12.500 για να παραμείνει για παράδειγμα η προαναφερθείσα στο Φεγγάρι, για πάντα. Η υπηρεσία προσφέρει και πιστοποιητικό αποστολής.
Προφανώς και δεν έχει νόημα να ασχοληθεί κανείς με τέτοιου είδους φάμπρικες, ούτε βέβαια να κατακεραυνώσει εκείνους που τις λειτουργούν διότι, ακόμα χειρότερα, υπάρχει κόσμος που τους πληρώνει ώστε να εξακολουθήσουν να τις λειτουργούν. Ας σημειώσουμε ότι η Celestis Pets από το 1995 έχει πραγματοποιήσει 16 αποστολές και έχει προγραμματίσει άλλες δύο για φέτος. Εκεί που μπορεί και πρέπει να εστιάσει κάποιος είναι στο γεγονός ότι η εταιρεία συμβάλλει στην αύξηση των διαστημικών σκουπιδιών, έστω και κατά ένα σχεδόν αμελητέο ποσοστό. Η ιδέα του να στείλουμε οτιδήποτε δεν χρειαζόμαστε στο διάστημα έχει πέσει στο τραπέζι χρόνια τώρα, όμως ευτυχώς τα υπέρογκα ποσά που απαιτούνται για την αποστολή του κάθε φορτίου έξω απ’ την ατμόσφαιρα της Γης, αποτελεί τροχοπέδη ως τώρα στα όποια σχέδια.
Ακόμα κι έτσι όμως, χωρίς τα… απορριμματοφόρα να μεταφέρουν στο Διάστημα σκουπίδια και αχρείαστα πράγματα, οι κίνδυνοι ελλοχεύουν. Μέχρι και το 2009 είχαν καταγραφεί περισσότερα από 19.000 αντικείμενα μεγαλύτερα από 5 εκατοστά με άλλα 300.000 αντικείμενα μικρότερα του 1 εκατοστού κάτω από το υψόμετρο των 200 χιλιομέτρων. Ένα σκουπίδι ή απόβλητο δεν χρειάζεται να είναι μεγάλο: ακόμα και κομμάτια σκόνης μικρότερα του ενός εκατοστού μπορούν να προκαλέσουν σημαντικές βλάβες σε διαστημικούς σταθμούς και οχήματα, ακόμα και να ξεκολλήσουν κάποιο εξάρτημα ή να σπάσουν ένα πάνελ. Οι ταχύτητες εξ’ άλλου είναι τέτοιες που ακόμα και σχεδόν «ανύπαρκτα» αντικείμενα μπορούν να αποβούν «φονικά».
Με δεδομένο πάντως το ότι ο άνθρωπος δεν έχει βρει ακόμα τρόπο να στείλει τα σκουπίδια του στο Διάστημα, ίσως κάποιος να αναρωτιέται από πού προκύπτουν όλα αυτά τα απόβλητα που είναι ήδη «εκεί ψηλά». Χαμένος εξοπλισμός, άδεια ντεπόζιτα που έχουν αποκολληθεί από τα οχήματα και τα σκάφη στα οποία ήταν αρχικά προσκολλημένα, πυρομαχικά από δοκιμές αντιδορυφορικών όπλων, ακόμα και διαστημόπλοια ή δορυφόροι που έχουν πάψει να λειτουργούν. Όλα αυτά λοιπόν παραμένουν σε τροχιά και καθ’ ότι διαλύονται πολύ αργά, θα παραμείνουν εκεί για πολύ καιρό ακόμα, απειλώντας διαστημικούς σταθμούς και –ως επί το πλείστον- μη επανδρωμένες αποστολές.
Και εμείς συζητάμε για γάτες και σκύλους σε κάψουλες στο Διάστημα.