Διαβάζοντας για την επιδειξη Chanel στην Κούβα έμαθα διάφορα ενδιαφέροντα trivia, όπως ότι ο Karl χόρευε τσα τσα και τάνγκο – κανονικά όμως, κέρδιζε διαγωνισμούς – έχει αδυναμία στη latin μουσική και κουλτούρα και ένα από τα κομμάτια που βάζει στο top ten του έβερ είναι το Mambo no 5 (θα είχε περάσει τέλεια στο *insert random ελληνικό νησί* το 1999). Επειδή δεν έχω γνώμη για τα πάντα (λυπάμαι αν σας το χαλάω, ξέρω ότι καμιά φορά δίνω την ακριβώς αντίθετη εντύπωση ) δεν θα αναλύσω το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο της επίδειξης στην Αβάνα: πιάνω τι εννοούν όσοι μιλούν για ενδεχόμενη άνοδο τουριστικής πίστας, αλλά μου χτύπησε και η εξωφρενική, προκλητική αμοιβή των celebrities που παρευρέθηκαν, και έκανα και εγώ τις λαϊκίστικες συγκρίσεις με τους μισθούς. Ευτυχώς, έχω αξίωμα ότι για καθετί που συμβαίνει περισσότερες από μία όψεις της πραγματικότητας είναι δυνατές.

Θα μιλήσω επομένως, μόνο για τα της μόδας. Πιστός στη συνήθειά του σε κάθε κολεξιόν που παραδίδει, ο Lagerfeld έδειξε 100 looks, γεγονός που σημαίνει ότι δύσκολα θα είναι όλα ωραία και λίγα θα ξεχωρίζουν. Ωστόσο, δεν φταίω εγώ δεν φταις εσύ, μπορεί να φταίει το νησί, μπορεί η ζέστη και τα λόγια του παπά, μπορεί που παραδοσιακά μου αρέσουν οι resort collections αν και δεν μπορώ καθόλου το καλοκαίρι, μπορεί που έπαιξε φασούλα (…) με μπερέ, για εμένα η καλύτερη συλλογή Chanel εδώ και καιρό. Απλή αλλά με αναγνωρίσιμο styling, βλέπε αλυσίδες λαιμού, με αναφορά στην Κούβα αλλά και με το κλασικό μπουκλέ ντεπιεσάκι σε πιο διακοπική βερσιόν, πολυτελής αλλά συνδυασμένη με σανδάλια, ήταν σαν δροσερό αεράκι. Και ήταν ωραίο που ως φόρο τιμής έβαλε μέσα από τα σακάκια τα guayaberas, κλασικά κουβανέζικα ανδρικά πουκάμισα, ο μπαγάσας.

Όσο για το σκηνικό, εντάξει, προσφάτως έβλεπα τις φωτογραφίες κάτι φίλων από την Κούβα, και είναι σαν να φτιάχτηκε για instagram με αυτά τα χρώματα και αυτά τα κτήρια, και αυτές τις παραλίες.
Ελπίζω δηλαδή να είναι στα αλήθεια έτσι, και να μην τις είχαν πλακώσει με εκατόν πενήντα φίλτρα.

πηγή: www.fashionism.gr