Είναι Τετάρτη, χτυπάει το τηλέφωνο και είναι ο Φώτης που με ρωτάει ανέμελα «Τι κάνεις την Κυριακή;», μεσολαβεί δευτερόλεπτο που ο εγκέφαλός μου σκανάρει το πρόγραμμα των επόμενων ημερών κι απαντάω διστακτικά –γιατί ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις ποια είναι η σωστή απάντηση σε τέτοιες αναπάντεχες ερωτήσεις- «Έχω μια υποχρέωση για το Σάββατο αλλά νομίζω ότι είμαι ελεύθερη την Κυριακή» για να ακούσω το «Τέλεια. Πρόβαρε τον μονόλογο της Ιουλιέτας. Πετάς για Βερόνα για να παρακολουθήσεις ένα φοβερό σόου της Intimissimi». Τουτ τουτ τουτ.
Ενθουσιασμός, μπαίνω internet για να τσεκάρω α) καιρό β) τι καλό μας περιμένει στο Intimissimi on ice OperaPop. Για το πρώτο προβληματίζομαι λίγο γιατί η πρόγνωση είναι λίγο δελφική: πιθανότητα βροχής αλλά και διαστήματα με ηλιοφάνεια, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να πάρω ρούχα και παπούτσια για κάθε ενδεχόμενο. Για το δεύτερο χοροπηδάω: θα δω μερικούς από τους σπουδαιότερους αθλητές του καλλιτεχνικού πατινάζ να πατινάρουν με κοστούμια εμπνευσμένα από τις συλλογές της Intimissimi ενώ στο show θα συμμετάσχουν τραγουδώντας η Anastacia και η Kiesza.
Φτάνουμε στη Βερόνα νωρίς το μεσημέρι της Κυριακής, πάμε για πίτσα (τι άλλο;) και μετά για βόλτα. Η πόλη είναι υπέροχη, έχει πολύ κόσμο, τρώω παγωτό με γεύση καρύδας, ο καιρός είναι καλός, τα πόδια πονούν από το πολύ περπάτημα και φυσικά όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο μπαλκόνι της Ιουλιέτας. Ο κακός χαμός από κόσμο που προσπαθεί α) απλώς να μπει στην αυλή του σπιτιού της β) να γράψει το δικό του μήνυμα αγάπης στους τοίχους γ) να πιάσει το δεξί στήθος του αγάλματος και να κάνει ευχή. Διαβάζω ότι για να ανέβεις στο μπαλκόνι της πρέπει να πληρώσεις και σκέφτομαι «άτιμοι Ιταλοί που εμπορευματοποιήσατε την σπουδαιότερη ιστορία αγάπης που έχει υπάρξει ποτέ», από την άλλη διαβάζω στην πλακέτα «It is the east, and Juliet is the sun….it is my lady, o it is my love» και συγκινούμαι που τόσος κόσμος έρχεται μέχρι εδώ για να αποτυπώσει την αγάπη του με ένα μήνυμα στον τοίχο του σπιτιού της πιο τραγικής, από όλες τις ηρωίδες, του Σαίξπηρ. Πάντως το στήθος του αγάλματος δεν το άγγιξα γιατί με έπιασαν οι ντροπές.
Μέσα στην πολυκοσμία η παρέα διασπάται αλλά μετά από λίγο παρέα με τη Νίκη αποφασίζουμε να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο. Κι εδώ έρχεται το διάλειμμα για την πρακτική πληροφορία της ημέρας: αν ποτέ βρεθείτε στη Βερόνα και χρειαστείτε ταξί, πρέπει να πάτε στην Piazza Bra, μόνο εκεί θα βρείτε διαθέσιμο ταξί καθώς στον δρόμο οι ταξιτζήδες απλώς δε σταματούν και η κλήση για ραδιοταξί προτείνεται μόνο σε όσους γνωρίζουν Ιταλικά και είναι υπομονετικοί άνθρωποι. Τελικά επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο και ετοιμαζόμαστε για τη μεγάλη βραδιά του Intimissimi on ice OperaPop.
Το σόου γίνεται στη Αρένα της Βερόνα, ένα από πιο καλά διατηρημένα αμφιθέατρα της ρωμαϊκής εποχής. Έχουμε βάλει τα καλά μας και φυσικά έχουμε βάλει και τα τακούνια μας. Το πλακόστρωτο δε βοηθάει, σε κάθε βήμα ακούς ένα «ωχ» αλλά και γέλια, οι πέτρες γλιστρούν, δυσκολευόμαστε λίγο, αλλά το ρίχνουμε στην πλάκα, καθώς αισθάνομαι ότι παίρνω μέρος σε ένα ιδιότυπο ολυμπιακό άθλημα «τακούνι επί πλακόστρωτου», ο βαθμός δυσκολίας ανεβαίνει ενώ πλησιάζουμε την Αρένα αλλά τέλος καλό όλα καλά. Στο εσωτερικό μάς περιμένει ένα τεράστιο παγοδρόμιο, μια απίστευτη σκηνή και η απίθανη αύρα του χώρου. Το αμφιθέατρο είναι κατάμεστο, ο κόσμος ανυπομονεί, τα φώτα χαμηλώνουν, μας υποδέχονται οι Ιταλοί οικοδεσπότες της βραδιάς, το μαλλί της ξανθιάς παρουσιάστριας κάθε φορά που κινεί το κεφάλι της κυματίζει όπως κυματίζουν τα μαλλιά στις διαφημίσεις σαμπουάν που το βλέπεις και λες «καλέ, αποκλείεται να κάνει έτσι από μόνο του, είναι ψηφιακό», αλλά κορίτσια, γίνεται, το είδα ζωντανά. Στη συνέχεια απολαμβάνουμε ένα μοναδικό υπερθέαμα που μεταξύ άλλων περιλαμβάνει τη φωνάρα της Anastacia, τη φρεσκάδα της Kiesza, τα απίθανα κοστούμια που αποτυπώνουν τον αισθησιασμό και την κομψότητα των εσωρούχων της Intimissimi, τη χάρη της Carolina Kostner, ολυμπιονίκη του καλλιτεχνικού πατινάζ, μια συγκλονιστική εκτέλεση της Nessun Dorma από τον τενόρο Enrique Ferrer και όλους τους χορευτές επί σκηνής που καταλήγει με τους θεατές όρθιους να χειροκροτούν επί τρίλεπτο. Και η βραδιά δεν τελείωσε εκεί αλλά συνεχίστηκε με ποτό και χορό στο Palazzo della Gran Guardia.
Το highlight της επόμενης ημέρας είναι φυσικά η επίσκεψη στα κεντρικά γραφεία της Intimissimi και η περιήγησή μας στη fashion gallery, μια διαμορφωμένη αίθουσα που παρουσιάζεται η καινούρια κολεξιόν εσωρούχων, ρούχων και αξεσουάρ της εταιρίας. Λοιπόν, κορίτσια, δώστε βάση: το fashion gallery ήταν σούπερ, το όλο σκηνικό είχε s&m αναφορές, τα εσώρουχα είναι μαύρα, οι ζαρτιέρες δένουν ψηλά στο πόδι, η δαντέλα δεν πεθαίνει ποτέ και φέτος παίζουν και τα κρόσσια, γεγονός που θεωρώ ότι είναι πολύ ευχάριστο διότι κάνουν έναν παιχνιδιάρικο εφέ καθώς λικνίζεσαι υπνωτιστικά για να σαγηνεύσεις τον καλό σου, ναι; Επιμένω ότι τα κρόσσια είναι ενδιαφέρουσα άποψη στο εσώρουχο γιατί μπορούν να έχουν διάφορες χρήσεις: βάλτε τη φαντασία σας να δουλέψει.
Και μετά τη fashion gallery μάς πήγαν στο τεράστιο outlet της Intimissimi όπου όπως καταλαβαίνετε έκλαψαν μανούλες αλλά όχι τα πορτοφόλια μας. Επιστροφή στην Αθήνα το ίδιο βράδυ, με τα τρία τέταρτα του αεροπλάνου να κοιμάται στην πτήση και να ονειρεύεται τον Γιώργο, Μήτσο, Τάκη (τυχαία τα ονόματα) να φορά το κολλητό μποξεράκι με την κομψή καδένα, το εσώρουχο δηλαδή που ξεχώρισε ιδιαίτερα μέσα στο fashion gallery της Intimissimi.
