H νέα γενιά των Ελλήνων animators είναι δημιουργική, ανήσυχη και δεν σταματάει να διευρύνει τα ενδιαφέροντά της. Τρεις εκπρόσωποί της, ο Κωνσταντίνος Οικονόμου, ο Στέλιος Νικολάου και ο Αλέκος Λεωνίδου, που ξεκίνησαν την πορεία τους από το BA in Animation and Interactive Media στον ΑΚΤΟ και ακολούθησαν πολύ διαφορετικές πορείες, μίλησαν στην Popaganda για το δυναμικό αυτό νέο επαγγελματικό πεδίο, τα όνειρά τους για το μέλλον και τα σημεία-σταθμούς του παρελθόντος τους.
Ο Αλέξανδρος Λεωνίδου είναι ο πρώτος εκ των τριών που τελείωσε τον ΑΚΤΟ, την περίοδο των Ολυμπιακών αγώνων, και η πορεία του έκτοτε στο χώρο του animation είναι πολύ πλούσια. Μιλώντας τώρα από τη θέση του Υπεύθυνου Γραφικών στον OTE TV, ο Αλέξανδρος ξεκίνησε να δουλεύει ήδη από τα χρόνια του στη σχολή, την οποία τελείωσε μέσα στους 3 πρώτους της χρονιάς του. Έχει δουλέψει στη Nova, φτιάχοντας σήματα εκπομπών και motion graphics – δούλεψε φτιάχνοντας διαφημιστικά στο Lynx, και στο MAD ασχολούμενος με ό,τι ανάγκες γραφικών είχε το κανάλι. Παράλληλα με όλα αυτά, έχει δουλέψει και ένα προσωπικό του project με σχέδια – πορτρέτα γυναικών, με φθαρμένα πρόσωπα, που ονομάζεται “Bruised, but not Beaten“.
Ο Κωνσταντίνος Οικονόμου τελείωσε το 2008 τις σπουδές του στον ΑΚΤΟ και ξεκίνησε κατευθείαν τη δουλειά του στη Nova. Στη Νοva, ενώ πήγε για να κάνει γραφικά, κατέληξε να ασχολείται με το μοντάζ, που ήταν κομμάτι των σπουδών του, και έπειτα τον.. «πήρε η μπάλα», όπως λέει, και από το μοντάζ οδηγήθηκε σε άλλα πράγματα. Ασχολείται πλέον με σκηνοθεσία και μοντάζ τρέιλερ στη Nova, και εκτός αυτής φτιάχνει ντοκιμαντέρ, ταινίες μικρού μήκους, σε διάφορα πόστα της παραγωγής, όπως διευθυντής φωτογραφίας, σκηνοθέτης. Αποκορύφωμα της πορείας του είναι η ταινία του “Same life, Different day” που πήγε στο Animasyros International Animation Festival. Η ταινία του είναι μεικτής τεχνικής, με live action, δηλαδή είναι γυρισμένη με ηθοποιό, και 2D animation, και αποτυπώνει τη ρουτίνα της καθημερινότητας ενός τυπου, μέχρι να τον οδηγήσει στα όριά του, ιστορία που θυμίζει ανησυχητικά τις ρουτίνες που ζούμε πολλοί στα αστικά κέντρα.
Η αφίσα της ταινίας του Κωνσταντίνου
Ο Στέλιος Νικολάου είναι ο μόνος εκ των τριών που αποφάσισε πριν λίγα χρόνια να αναζητήσει την τύχη του εκτός Ελλάδας και εδώ και 2 χρόνια ζει και εργάζεται στην Ολλανδία, στο Άμστερνταμ. Δουλεύει ως freelancer, πότε από το σπίτι και πότε on location, στο χώρο της εκάστοτε εταιρείας που τον προσλαμβάνει. Ενώ τον πρώτο καιρό στην Ολλανδία δυσκολεύτηκε αρκετά όντας άγνωστος μεταξύ αγνώστων, σιγά σιγά το όνομά του άρχισε να ακούγεται και έτσι να έχει πια πάρα πολλή δουλειά. Παράλληλα με τη freelance δουλειά στο χώρο της διαφήμισης, έχει δημιουργήσει το Kain X Theory, μία σειρα δικά του templates για animation και motion design που μπορεί ο καθένας να κατεβάσει και να χρησιμοποιήσει. Σημαντικοί σταθμοί στην καριέρα του ήταν η δουλειά του στο ΜΑD, και η Monologue -“αυτό ήταν”, μου εξηγεί, “το motion design studio που άνοιξα τα 2009 με δυο πολύ καλούς φίλους και συνεργάτες (επίσης απ’ τον ΑΚΤΟ). Και οι δυο αυτοί σταθμοί με βοηθήσανε να αναπτύξω το προσωπικό μου στυλ και με ωρίμασαν ως επαγγελματία”.
Η δουλειά του Στέλιου Νικολάου
Και για τους τρεις τους, όλη αυτή η πορεία, δεν θα ήταν η ίδια χωρίς την σχολή. “Ο ΑΚΤΟ”, εξηγεί ο Αλέξανδρος, “καταρχάς μου βρήκε την πρώτη μου δουλειά, στη Nova. Ακόμα, ήδη μέσα από το πρόγραμμα σπουδών, γίνεται φοβερή δουλειά, καθώς με το που ξεκινάς μπαίνεις κατευθείαν σε αυτό που θα κάνεις έξω -με πολλές εργασίες, πχ μας βάζαν να φτιάξουμε ένα διαφημιστικό από την αρχή ως το τέλος. Έτσι, εγώ όταν ξεκίνησα να δουλεύω, ήξερα ήδη ίσως και παραπάνω απ’ όσο έπρεπε.. Και την επαφή μου με τον ΑΚΤΟ την κράτησα, σε φιλικό επίπεδο μεν, αλλά ακόμα και τώρα, όταν χρειάζομαι κάποιο νέο παιδί στη δουλειά που να ξεκινάει τώρα, πάω στον ΑΚΤΟ για να βρω”. Για το Στέλιο, ο ΑΚΤΟ του προσέφερε τις βάσεις για να εξελιχθεί από μόνος του, καθώς είχε την ευκαιρία να μάθει πράγματα που δύσκολα μπορεί να μάθει κανείς εκτός σχολής. Ακόμα, του προσέφερε γνωριμίες που, σε μία ηλικία που μόλις έχεις βγει από το σπίτι σου, είναι ανεκτίμητες. Για τον Κωνσταντίνο, από την άλλη, τα χρόνια του στη σχολή τον βοήθησαν σε όλη την πορεία του: “όλα τα πράγματα που ασχολούμαι επαγγελματικά, είναι πράγματα που έκανα ως μαθήματα στον ΑΚΤΟ: μοντάζ, που από αυτό ζω, σκηνοθεσία, motion graphics. Όλοι οι καθηγητές ήταν επαγγελματίες του χώρου, αλλά φυσικά ήταν στην ευχέρεια του κάθε φοιτητή: άλλοι ήταν εκεί γιατί τους έστειλε ο μπαμπάς να κάνουν ένα πτυχίο, και υπήρχαμε και πάρα πολλά άτομα που θέλαμε να είμαστε animators πάντα, οπότε είχαμε το πάθος και σε αυτό βοηθάγανε πολύ οι καθηγητές, ενθάρρυναν την προσωπική επικοινωνία. Έτσι πήρα πολλά από την προσωπική εμπειρία του κάθε καθηγητή, που ήταν πάντα προσγειωμένοι και πολύ ειλικρινείς, έλεγαν αυτή τη σκληρή αλήθεια που εγώ εκτιμούσα πολύ”.
Όσο για το τι τους τράβηξε στον κόσμο των κινούμενων εικόνων, όλοι τους φαίνεται να ήταν αποφασισμένοι να οδηγηθούν εκεί από πάντα. Ο Κωνσταντίνος λέει γελώντας: “αν με ρώταγες 5 χρονών, επειδή όσο θυμάμαι τον εαυτό μου ζωγραφίζω, θα σου έλεγα ότι θέλω να κάνω κινούμενα σχέδια. Ακόμα κι αν η ανάγκη για δουλειά, με πήγε προς το μοντάζ πρώτα και όχι προς το animation, να που τελικά η πρώτη δική μου ταινία και σε σενάριο και σκηνοθεσία, ήταν animation και πήγε και καλά… δηλαδή, το όνειρο το παιδικό μου ξαναμπήκε στις ράγες..”. Ο Στέλιος, από την άλλη, χρησιμοποιεί το πρόγραμμα που ακόμα χρησιμοποιεί στη δουλειά του από 13 ετών, και η στιγμή που αποφάσισε πως θα γίνει animator ήταν το… Jurassic Park! “Μου έκανε τόση εντύπωση αυτή η εμπειρία με τα ειδικά εφέ, που με ώθησε να ασχοληθώ, να το ψάξω να το ερωτευτώ και τελικά να αναπτύξω σχεδόν μία μανία, να πηγαίνω να βλέπω ταινίες μόνο για να παρατηρώ τα εφέ… Και στην πορεία με την ενασχόληση με ενθουσίασαν κι άλλα πράγματα, κυρίως στο χώρο του motion design, καθώς ίσως και για καλό η δουλειά μου δεν με πήγε να ασχοληθώ επαγγελματικά με τα visual effects, αφού είναι ένας πολύ δύσκολος χώρος”.
Ένα βίντεο του Κωνσταντίνου
Στο μέλλον, ο Αλέξανδρος σχεδιάζει να εκδώσει σε βιβλίο τα πορτρέτα που έχει δημιουργήσει, ενώ συνεχίζει στον ΟΤΕ TV ως υπεύθυνος. Ο Κωνσταντίνος είναι “από τους ανθρώπους που θέλω μόνιμα να εξελίσσομαι, και κάνω πολλά πράγματα έξω, έχω μπλέξει με το θέατρο, κάνω video art, και έτσι καλύπτω το καλλιτεχνικό κενό που μου αφήνει ίσως η Nova, και έτσι συνεχίζω… Τώρα ετοιμάζω να γυρίσω άλλη μία ταινία μικρού μήκους και… να είμαστε καλά να κάνουμε ωραία πράγματα!”. Ο Στέλιος φιλοδοξεί στο μέλλον να ασχολείται αποκλειστικά με τα templates και το πιο “προϊοντικό” κομμάτι του animation, και την ίδια στιγμή συμβουλεύει τα νέα παιδιά που μπαίνουν στο χώρο ένα πράγμα: “πλέον υπάρχουν άπειροι δημιουργικοί τρόποι να δείξουν τη δουλειά τους και δεν χρειάζεται να περιμένουν από πελάτες για να φτιάξουν το portfolio τους. Θέλει μόνο φαντασία και συνεχή πειραματισμό!”.
Δουλειά του Αλέξανδρου Λεωνίδου
Και οι τρεις τους πάντως, με τη διαρκή δημιουργικότητα και το πάθος για το επάγγελμά τους, λειτουργούν σαν παράδειγμα για όποιον νέο θέλει να ασχοληθεί, και δείχνουν ότι ο χώρος του animation διαρκώς αναπτύσσεται. Το μόνο που χρειάζεται είναι η κατάλληλη διάθεση και όρεξη, και τα πράγματα παίρνουν το δρόμο τους από εκεί.
