Τα smartwatches όσο περνά ο καιρός εμπλουτίζονται με ολοένα και περισσότερες λειτουργίες. Στην αρχή απλά επέτρεπαν την απάντηση κλήσεων και την ανάγνωση μηνυμάτων και ειδοποιήσεων. Στην πορεία απέκτησαν ένα ελαφρά πολυπλοκότερο μενού, εμπλουτίστηκαν και με ορισμένες αποκλειστικές λειτουργίες, «έκλεψαν» και κάτι ψιλά από τα smartphones και πλέον μοστράρονται ως wearables με τα όλα τους, ικανά όχι απλά να συμπληρώσουν την εμπειρία χρήσης ενός «έξυπνου» κινητού τηλεφώνου αλλά να προσφέρουν και μία άλλη, αυτόνομη. Καλά όλα αυτά αλλά σίγουρα δεν αρκούν για να αντισταθμίσουν το μοναδικό, πιθανότατα, πλην όμως σημαντικό μειονέκτημά τους (αν δεχθούμε ότι η τιμή δεν αποτελεί κάτι τέτοιο): την αυτονομία τους.
Ο σύγχρονος χρήστης και φίλος της Τεχνολογίας, εκείνος που δεν διστάζει να βάλει gadgets στη ζωή του το ένα μετά το άλλο, έχει χορτάσει φορτίσεις. Όταν πέφτει η νύχτα και έρχεται η ώρα να επισκεφθεί το κρεβατάκι του, οι συσκευές που χρησιμοποιεί στην καθημερινότητά του κάνουν κατάληψη στις πρίζες του σπιτιού. Και εδώ που τα λέμε, δεν είναι και λίγες: laptop, smartphone, tablet, δεύτερο κινητό, καμιά ψηφιακή φωτογραφική και κάμερα, ασύρματο τηλέφωνο και λοιπά gadgets είναι έτσι, αβανταδόρικα μερικά απ’ αυτά. Το τελευταίο που θέλει αυτός ο τύπος, είναι να βάλει άλλη μια σκοτούρα στο κεφάλι του. Εκεί που αγχώνεται για το αν έβαλε να φορτίσουν ένα κάρο συσκευές, να έχει μία ακόμα.
Το κακό με το smartwatch είναι ότι και να θέλει κανείς, δεν μπορεί απλά να το χρησιμοποιεί προσεκτικά ή λίγο. Ο λόγος που θα πάρει άλλωστε ένα τέτοιο gadget κανείς, επενδύοντας μάλιστα και κάμποσα χρήματα (οι λύσεις του… κατοστάρικου, είναι τουλάχιστον αστείες για κάποιον που βλέπει σοβαρά τη λύση των wearables, επί του παρόντος βεβαίως), είναι η εντατική του χρήση, κάτι απόλυτα λογικό αφού αν δεν επρόκειτο περί τούτου, θα χρησιμοποιούσε απλά το smartphone του. Όσο πιο πολύ γίνεται χρήση ενός smartwatch, τόσο πιο γρήγορα αδειάζει η μπαταρία του και όπως όλοι γνωρίζουμε, ένα gadget χωρίς μπαταρία είναι ένα άχρηστο gadget. Έλα που όμως δεν γίνεται να ζωστούμε όλοι με πεντέξι power banks πριν βγούμε απ’ το σπίτι…
Το μεγάλο στοίχημα είναι οι κατασκευαστές των smartwatches να καταφέρουν να προσφέρουν στους χρήστες αυτό που δεν έχουν κάνει μέχρι τώρα: αυτονομία και ελευθερία κινήσεων. Καλές οι μεγάλες οθόνες, οι φοβερές λειτουργίες, οι κάμερες με τα MP, τα GB μνήμης και τα λοιπά πιασάρικα, μέχρι όμως τα smartwatches (και τα wearables γενικότερα αλλά τα smartwatches κατά βάση) να αποκτήσουν τις αντοχές των μοντέλων που πάνε να αντικαταστήσουν (έστω, να… κινηθούν προς τα εκεί), δεν πρόκειται να πείσουν κανέναν.