Categories: GAMING

Ghost Recon: Wildlands review (Xbox One)

Αν μη τι άλλο ο μακαρίτης ο Τομ Κλάνσι έχει αφήσει… παρακαταθήκη στη Ubisoft. Τρεις σειρές που φέρουν το όνομά του στον τίτλο τους άλλωστε λανσάρει η εταιρεία με το Ghost Recon να αποτελεί τη μία εξ αυτών (Rainbow Six και Splinter Cell οι άλλες δύο, συν τις ανενεργές EndWar και H.A.W.X.). Μια τριετία είχαμε να δούμε παιχνίδι Ghost Recon και με δεδομένο ότι το Phantom δεν εντυπωσίασε κιόλας, πάνε ήδη πέντε χρόνια από το Future Soldier του 2012 που κάπως τα ψιλοέλεγε. Εν πάση περιπτώσει, το Ghost Recon: Wildlands είναι μαζί μας και οι λάτρεις των tactical shooters έχουν έναν λόγο να χαμογελούν –αλλά μέχρι εκεί.


Κάτι από Far Cry, Narcos και Sicario

Το δέκατο παιχνίδι της σειράς Ghost Recon λοιπόν, είναι ένα tactical shooter τρίτου προσώπου που διαδραματίζεται σε έναν ανοιχτό κόσμο. Σενάριο και πλοκή θυμίζουν κλασσική χολιγουντιανή ταινία δράσης με τέσσερις επίλεκτους Αμερικανούς κομάντο (τα «φαντάσματα» των CIA, DEA και JSOC) να αποστέλλονται στη Βολιβία η οποία βρίσκεται στο έλεος των μεξικανικών καρτέλ, έχοντας μετατραπεί στον μεγαλύτερο παραγωγό κοκαΐνης παγκοσμίως. Στόχος τους, τι άλλο από το να εξουδετερώσουν την οργάνωση Santa Blanca και να συνεισφέρουν στη σταθεροποίηση της κατάστασης στη χώρα.

Αξίζει να σημειωθεί πάντως (όχι ότι σας επηρεάζει αυτό κάπως) ότι ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζεται η Βολιβία στο παιχνίδι, ενόχλησε ιδιαίτερα την κυβέρνηση της χώρας η οποία διαμαρτυρήθηκε επίσημα στην αντίστοιχη γαλλική, ζητώντας της να παρέμβει και απειλώντας με νομικές κινήσεις!

Now you see me, now you don’t

Εν πάση περιπτώσει όμως, ας μείνουμε στα του παιχνιδιού. Μιλάμε για ανοιχτό κόσμο οπότε όπως φαντάζεστε, ο χάρτης του Wildlands είναι τεράστιος. Μην ανησυχείτε: το ίδιο το παιχνίδι θα σας αναγκάσει να τον εξερευνήσετε, κυνηγώντας πληροφορίες και λοιπά collectibles (skill points, κομμάτια όπλων κλπ, Ubisoft είναι αυτή…). Μπορείτε να επιλέξετε ένα από τα τέσσερα μέλη των Ghosts και ναι, καλά φαντάζεστε, το καθένα υιοθετεί και διαφορετικό στυλ –προσφέροντας κατ’ επέκταση και μια ξεχωριστή εμπειρία. Οι μάχες στο Wildlands αντικατοπτρίζουν πλήρως την προσέγγιση μιας επίλεκτης ομάδας δράσης: αρχικά καλείστε να «σκανάρετε» προσεκτικά την περιοχή (υπάρχουν ο παραδοσιακός και ο sci-fi τρόπος: κιάλια και drone) και εν συνεχεία κινείστε ταχύτατα, μην αφήνοντας στον εχθρό περιθώρια αντίδρασης.

Οι αποστολές που θα κληθείτε να φέρετε εις πέρας προσφέρουν μεν μία κάποια ποικιλία, ωστόσο όλες απαιτούν από εσάς προσεκτική αντιμετώπιση: δεδομένης της αριθμητικής υπεροχής του αντιπάλου, οφείλετε να κινηθείτε με άκρα μυστικότητα –κοινώς, θα πήξετε στο stealth. Όταν έρθει η ώρα να ανταλλάξετε πυροβολισμούς με τους «απέναντι», δεν θα δυσκολευτείτε ιδιαίτερα, αν και η επιτυχία σας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την εύρεση σωστής κάλυψης –που σε ορισμένες περιπτώσεις είναι κομματάκι απαιτητική. Τουλάχιστον ο κόσμος του παιχνιδιού είναι πανέμορφος και καθ’ όλα εντυπωσιακός, γεμάτος χρώματα, με εξαιρετικές φωτοσκιάσεις και ικανοποιητική ποικιλότητα σε ό,τι αφορά τα περιβάλλοντα που θα επισκεφθείτε. Σε έναν βαθμό θυμίζει αυτούς του Far Cry, όντας ωστόσο ένα «κλικ» ανώτερος. Προσθέστε σε όλα αυτά και την ελευθερία κινήσεων που έχει ο παίκτης και έχετε ένα ιδανικό, sandbox σκηνικό.

Πάντα με παρέα

Μπορείτε να παίξετε το Ghost Recon: Wildlands είτε μόνοι, είτε με παρέα (υποστηρίζεται drop-in/drop-out co-op). Εμείς σας προτείνουμε με το χέρι στην καρδιά το δεύτερο και ακόμα κι αν δεν έχετε φίλους που να αγόρασαν τον τίτλο της Ubi, μην ανησυχείτε: το matchmaking βρίσκεται σε εξαιρετικά επίπεδα, οπότε παραπονεμένοι δεν θα μείνετε. Αν επιλέξετε να παίξετε σόλο, εν τέλει, να έχετε υπ’ όψιν σας ότι η τεχνητή νοημοσύνη δεν διεκδικεί και… Όσκαρ αφού οι τρεις συμπολεμιστές σας αποδεικνύονται εξαιρετικοί εντολοδόχοι αλλά δυστυχώς μέχρι εκεί. Αντίθετα, αν βρείτε καλή παρέα, τότε ετοιμαστείτε για απογεύματα που θα σας μείνουν αξέχαστα αφού οι δύο ώρες θα… περνούν σε δύο λεπτά.

Εν τέλει, το Ghost Recon: Wildlands αποδεικνύεται μία «τίμια» κυκλοφορία. Μπορεί από πλευράς στόρι να μη λέει και πολλά, όμως ο ανοιχτός του κόσμος και η co-op δράση του είναι αρκετά για να ψυχαγωγήσουν αποτελεσματικά ένα καρέ παικτών. Βάλτε τα κάτω με την παρέα σας, μιλήστε τα, συμφωνήστε τα και ορμήστε στη μάχη: η Βολιβία περιμένει!

#instareview: ένα tactical shooter ανοιχτού κόσμου που ξεδιπλώνει τις αρετές του παρουσία τεσσάρων παικτών.

Βαθμός δυσκολίας

Ο χειρισμός του είναι ελαφρώς απαιτητικός (είναι και παιχνίδι ανοιχτού κόσμου, έτσι;) όμως το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για την όλη προσέγγιση που απαιτεί από τον παίκτη. Αν παίξετε co-op, ετοιμαστείτε για πολύ… μπλα μπλα.

Πέτρος Κηπουρόπουλος

Share
Published by
Πέτρος Κηπουρόπουλος