Τον 15ο αιώνα, η Ευρώπη επιδιδόταν σε έναν πραγματικό αγώνα με έπαθλο τα ανεξερεύνητα εδάφη και τις αχαρτογράφητες περιοχές που έκρυβε ο Ατλαντικός Ωκεανός. Εν έτει 2015, το κυνήγι του… θησαυρού αναβιώνει, με τις διαφορές ότι πλέον δεν εστιάζει στην Αμερική αλλά στην Αφρική και ότι ο νικητής δεν παίρνει εδάφη αλλά κόσμο. Ο ανεπτυγμένος κόσμος «καίγεται» να βάλει τη «μαύρη ήπειρο» στον παγκόσμιο χάρτη του ίντερνετ και παίζει τα ρέστα του για να το καταφέρει. Αν αναλογιστεί δε κανείς το ειδικό βάρος όλων όσοι εμπλέκονται στην υπόθεση, περισσότερο θα απορήσει που τόσους μήνες μετά δεν έχει εξελιχθεί κάποια ουσιώδης πρόοδος στην όλη υπόθεση. Να σκεφτείτε ότι έναν χρόνο παρά κάτι μέρες πριν γράφαμε για τις ενέργειες του Έλον Μασκ που περιελάμβαναν μια «στρατιά» από 700 δορυφόρους που θα έδιναν στην Αφρική πρόσβαση στο διαδίκτυο… Η πρόοδος από τότε: μηδέν από μηδέν, μηδέν.
Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα είχαμε ένα ακόμα κεφάλαιο στην ιστορία της διασύνδεσης της Αφρικής με το Facebook να ανακοινώνει τη συνεργασία του με τη Eutelsat στην πρώτη, πιθανότατα, ουσιώδη κίνηση που έχουμε δει στο θέμα. Οι ιδέες με τα drones, τους εκατοντάδες δορυφόρους σε χαμηλό ύψος, τις «ομπρέλες» και τα λοιπά ρηξικέλευθα που είχαν κατά καιρούς ακουστεί, έδωσαν τη θέση τους στην πιο «κλασσική» αλλά συνάμα και την περισσότερο βιώσιμη και εύκολα πραγματοποιήσιμη επιλογή: έναν στατικό δορυφόρο στα 22.000 μίλια πάνω από την επιφάνεια της Γης, επιφορτισμένο με την παροχή υπηρεσιών διαδικτύου στην Αφρική. Ναι, το λεγόμενο “latency” (η απόκριση, σαν να λέμε) στη σύνδεση θα είναι σημαντικό και ναι, οι ταχύτητες πιθανότατα δεν θα είναι τόσο «σέξι» όσο υπό άλλες συνθήκες. Ε, και; Είναι μια λύση που απαιτεί τη λιγότερη έρευνα και ανάπτυξη και τη χαμηλότερη δυνατή επένδυση: το Facebook παίζει στα σίγουρα και μάλιστα με έναν συνεργάτη που ξέρει καλά τη δουλειά του εξασφαλίζοντας έτσι πως θα προσφέρει τις υπηρεσίες του ταχύτερα από οποιονδήποτε άλλο «μνηστήρα».
Τα στοιχεία αυτά αφορούν μόνο τη Νότιο Αφρική. Για φέρτε στον νου σας ολόκληρη την ήπειρο και θα καταλάβετε το «κόλπο γκρόσο» που ετοιμάζει ο Μαρκ.
Την ίδια στιγμή, οι δύο εμπλεκόμενες εταιρείες μοιάζουν ήδη να ‘χουν μοιράσει την «πίτα» της αφρικάνικης αγοράς: το Facebook παίρνει το καταναλωτικό κοινό ενώ η Eutelsat προσεγγίζει τις μικρές επιχειρήσεις, αφήνοντας Έλον Μασκ, Google, Microsoft και λοιπούς ενδιαφερόμενους με την όρεξη. Η χείρα βοηθείας που με τόση προθυμία τείνουν όλοι αυτοί οι κολοσσοί στην Αφρική ωστόσο, μόνο από ανιδιοτέλεια δεν χαρακτηρίζεται: η υποσαχάρια Αφρική αποτελεί μια τεράστια και αναπτυσσόμενη αγορά με εντυπωσιακές προοπτικές. Όσο πιο γρήγορα «βάλει χέρι» σε αυτή ο κάθε ενδιαφερόμενος, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει να συνδυάσει την πρόσβαση στο διαδίκτυο και το διάπλατο άνοιγμα ενός νέου κόσμου για τους κατοίκους της με τη μπράντα και τις υπηρεσίες του. Εύκολα μπορεί να αντιληφθεί κανείς πως τα όσα θα κερδίσουν οι εταιρείες που θα συνδέσουν τους Αφρικανούς στο ίντερνετ θα είναι πολλά περισσότερα από τους ίδιους τους κατοίκους της ηπείρου.
Και η Αφρική είναι μία απ’ αυτές τις αγορές. Ας μην ξεχνάμε πως στην ίδια κατάσταση βρίσκονται η Ινδία, η Λατινική Αμερική και φυσικά η αχανής Κίνα. Μιλάμε για δισεκατομμύρια καταναλωτών που απλά περιμένουν τις πολυεθνικές του κόσμου να τα προσεγγίσουν με τον κατάλληλο τρόπο. «Καλοθελητές» πάντα θα υπάρχουν, πρόθυμοι να μοστράρουν γυαλιστερές πέτρες για να πάρουν σε αντάλλαγμα αυτό το τόσο πολύτιμο που παθιασμένα επιζητούν: κοινό, καταναλωτές, πελάτες. Η Αφρική είναι σε καλό δρόμο: σειρά να παίρνει ο επόμενος…