Ένα ζευγάρι φτιάχνει στην Ίο καταπληκτικά ξύλινα παιχνίδια

Ο Χοσέ και η Αθηνά ζουν στην Ίο και φτιάχνουν χειροποίητα ξύλινα παιχνίδια. Τα καλοκαίρια κάνουν βόλτες στα γύρω νησιά, μεταφέρουν νοητά το εργαστήριό τους και διοργανώνουν μαθήματα κατασκευής σβούρας. Αρκεί ένα σπιτάκι με αυλή για τον γάτο τους και καλή μουσική για να ξεκινήσουν τα πρώτα πρόχειρα σκίτσα και σιγά σιγά κάθε νέα ιδέα παίρνει μορφή στα χέρια της Αθηνάς και του Χοσέ που αγαπούν τα παιχνίδια όπως τα μικρά παιδιά. Μας έστειλαν φωτογραφίες από τις πανέμορφες Κυκλάδες και ξεκινήσαμε μια διαδυκτιακή κουβεντούλα.

Ξύλινα παιχνίδια. Πώς προέκυψε η ιδέα; Η ιδέα για το πρώτο παιχνίδι, το συναρμολογούμενο ιπτάμενο τρίκυκλο, ήρθε ένα χειμωνιάτικο απόγευμα στο σπίτι μας στην Τζια που είχαμε αφήσει ανοιχτό το παράθυρο… Τρύπωσε με τον χειμωνιάτικο αέρα και τα παρέσυρε όλα! Κατεβήκαμε αμέσως στο μπακάλικο της γειτονιάς και πήραμε μια χαρτόκουτα από μπισκότα η οποία μέχρι τα μεσάνυχτα είχε μετατραπεί στην πρώτη μακέτα του πρώτου μας παιχνιδιού. Μετά από μερικούς μήνες πειραματισμού και δουλειάς με καλή μουσική στο εργαστήρι της φίλης μας της Στέλλας, το ιπτάμενο τρίκυκλο ήταν ξύλινο και είχε τρία γρανάζια από οξιά σκαλισμένα στο χέρι από τον Χοσέ, χάρη στα οποία οι έλικές του γύριζαν όταν το τραβούσες από το σχοινάκι του. Δυστυχώς, αυτή την πρώτη μακέτα δεν την έχουμε πια… Ένα βράδυ φεύγοντας από το εργαστήρι της Στέλλας ξεχάσαμε ανοιχτό το παράθυρο. Το Ιπτάμενο Τρίκυκλο που ήθελε να ταξιδέψει στις Κυκλάδες (γι’ αυτό προσαρμόσαμε τις κόκκινες έλικες) σ’ ένα δυνατό στροβίλισμα του αέρα απογειώθηκε και πέταξε πάνω από τις Τρεις Αμμουδιές! Ποιος ξέρει πού βρίσκεται τώρα…. Από τότε έχουμε σημειώσει με κόκκινα γράμματα στις οδηγίες συναρμολόγησης ότι δεν πρέπει να μένει μόνο με το παράθυρο ανοιχτό χωρίς την παρουσία του παιδιού!

Ποιο είναι το αγαπημένο σας παιχνίδι; Δε μπορούμε να ξεχωρίσουμε ένα. Καθένα συνδέεται όμορφα με ευτυχισμένες στιγμές στο εργαστήρι και καθένα έχει την ιστορία του. Κάποιες στιγμές λέμε ότι αγαπάμε ιδιαίτερα τη συναρμολογούμενη βαρκούλα  γιατί έγινε τόσο εύκολα, σχεδόν σ’ ένα απόγευμα στο εργαστήρι μας στην Ίο. Άλλες φορές όμως, όταν ο Χοσέ διπλώνει το χρωματιστό χαρτί και κλείνει στο κουτί τους τα «Σπιτάκια με ιστορίες» για να τα στείλουμε σ’ ένα καινούριο σπίτι, τον ακούω να μιλάει μόνος του: « Αυτό είναι το καλύτερο παιχνίδι που έχουμε σχεδιάσει»!

Τι ονειρεύστε να φτιάξετε ακόμα; Έχουμε γεμίσει το βιβλιαράκι μας σκίτσα και κολάζ με όλα τα παιχνίδια που θέλουμε να φτιάξουμε. Ονειρευόμαστε να φτιάξουμε παιχνίδια που θα κάνουν τα παιδιά να ονειρεύονται και να φτιάχνουν τους δικούς τους φανταστικούς κόσμους. Ονειρευόμαστε τα παιχνίδια μας να ταξιδέψουν παντού και να είναι για καθένα από τα παιδιά που έχουν παίξει μαζί τους το παιχνίδι αυτό που όταν ως ενήλικες θα το πιάνουν στα χέρια τους θα θυμίζονται όοολες τις ιστορίες που σαν παιδιά είχαν σκαρφιστεί.

Ποιά είναι η διαδικασία της δημιουργίας; Ξεκινάει με ένα γρήγορο σκίτσο στο βιβλιαράκι μας, σε μια χαρτοπετσέτα ή στη βεβαίωση των αποδοχών που έψαχνα μία ημέρα πριν λήξει η προθεσμία υποβολής των φορολογικών δηλώσεων. ‘Αλλοτε ξεκινάει με μια κουβέντα στη θάλασσα, στο αυτοκίνητο ή στο κρεβάτι αργά το βράδυ, μόλις που έχεις κλείσει τα μάτια. Ακολουθεί το πιο προσεκτικό σχέδιο και ο πειραματισμός με τις διαστάσεις του. Συχνά κάνουμε ένα κολάζ για να έχουμε μια ιδέα για τα χρώματα που του πηγαίνουν. Μετά μια πρώτη μακέτα από χαρτόνι για να έχουμε μια τρισδιάστατη εικόνα των αναλογιών του και τέλος, το πρώτο μοντέλο από ξύλο! Για μερικές μέρες του αλλάζουμε θέση μέσα στο σπίτι και το κοιτάμε τάχα ανυποψίαστοι κάθε φορά που περνάμε από μπροστά για να καταλάβουμε αν μας ικανοποιεί πραγματικά. Κάποιες φορές είναι έρωτας με την πρώτη ματιά, άλλες πρέπει να πειραματιστούμε αρκετά μέχρι να βρούμε τι είναι αυτο που θέλει και ποια είναι τα χρώματά του. Τέλος, κλείνουμε με ενθουσιώδες τηλεφώνημα στους γονείς στα Χανιά και τις απαραίτητες επισυνάψεις φωτογραφιών στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο για να εγκρίνουν από απόσταση. Είναι πάντα οι πρώτοι που βλέπουν κάθε καινούριο παιχνίδι!

Τι λένε τα παιδιά γι’ αυτά που φτιάχνετε; Έχουμε μια ιστορία με το φίλο μας, το μικρό Ηλία. Όταν σχεδιάσαμε τις οδηγίες συναρμολόγησης του «Ιπτάμενου Τρίκυκλου» θέλαμε να βεβαιωθούμε ότι είναι σαφείς και κατανοητές από ένα παιδί 5 χρονών περίπου. Το δώσαμε λοιπόν στον Ηλία και του ζητήσαμε να το φτιάξει ξεδιπλώνοντας μπροστά του τις οδηγίες. Τις παραμέρισε  και μετά από λίγη ώρα οι κόκκινες έλικές του τρικύκλου γυρνούσαν με χάρη στα σοκάκια της Χώρας. Ο Ηλίας τότε γεμάτος απορία γύρισε και μας είπε: «Αυτό τώρα πώς θα το πάρω σπίτι μου»; και συμπλήρωσε με περηφάνια: «Αφού το έφτιαξα εγώ»! Παρόμοια ήταν και η αντίδραση της όχι και τόσο μικρής φίλης μας Nάδια αφότου το συναρμολόγησε προσηλωμένη στις οδηγίες. Το Ιπτάμενο Τρίκυκλο ταξίδεψε μαζί της από την Ίο στη Βαρκελώνη!

Σε ποιον θα χαρίζατε ένα παιχνίδι; Στους αγαπημένους μας φίλους Στέλλα και Τάκη στην Τζια που μας προσέφεραν εμπνευστική παρέα, όμορφα κυριακάτικα πρωινά και το εργαστήρι μπροστά στη θάλασσα όπου δουλέψαμε το πρώτο μας παιχνίδι.

Ποια είναι τα σχέδιά σας; Να συνεχίσουμε να φτιάχνουμε παιχνίδια. Το μέρος αλλάζει κάθε φορά που επισκεφτόμαστε ένα νέο κυκλαδονήσι. Σε κάθε ταξίδι το εργαστήρι μεταφέρεται νοητά από την Ίο στη Φολέγανδρο, τη Σίκινο, την Οία… Κάθε φορά που ερωτευόμαστε ένα σπιτάκι με θέα στη θάλασσα και αυλή για το γάτο μας και τα λουλούδια μας. Τα σχέδια περιλαμβάνουν ένα μεγαλύτερο εργαστήρι με περισσότερα εργαλεία και καλή μουσική!

Μπορεί κανείς να παραγγείλει ένα ξύλινο παιχνίδι; Βέβαια! Μπορείτε να επισκεφτείτε το site μας  www.thewanderingworkshop.com το οποίο θα είναι σύντομα έτοιμο και στα ελληνικά και ισπανικά και από εκεί το μαγαζί μας στο Etsy  www.etsy.com/shop/TheWanderingWorkshop?ref=si_shop
Μπορείτε επίσης να δείτε φωτογραφίες των παιχνιδιών, του εργαστηρίου και της Ίου στο FB www.facebook.com/thewanderingworkshop?ref=hl
και εδώ να διαβάσετε την ιστορία του «Πέτρου του χιονάνθρωπου», να δείτε βίντεο που φτιάχνουμε με τα παιχνίδια μας ή φωτογραφίες από τα εργαστήρια κατασκευής σβούρας με παιδιά που διοργανώνουμε στα ταξίδια μας στα νησιά!

Ασπασία Κουλύρα

Share
Published by
Ασπασία Κουλύρα