Η Δέσποινα Ισοπούλου εργάστηκε ως στυλίστρια στη Vogue Hellas για οκτώ χρόνια. Πλέον, ως fashion editor και stylist, κάνει αισθητή την παρουσία της μέσω πολλών fashion projects. Το προσωπικό της blog μόδας, το οποίο ονομάζεται You Strike My Fancy, είναι ένα από τα καλύτερα στην Ελλάδα και διαφοροποιείται κατά πολύ από τα συνηθισμένα.
Η αρχή και η ενασχόληση με τη μόδα. Η μόδα ήταν ανέκαθεν η μεγάλη μου λαχτάρα. Όσο μεγάλωνα και ξεκαθάριζαν τα πράγματα στο κεφάλι μου, άρχισα να καταλαβαίνω ποια μορφή της θα με ενδιέφερε περισσότερο ώστε να ασχοληθώ με αυτή. Σπούδασα Ναυτιλιακά αλλά ως φοιτήτρια συνειδητοποίησα πόσο πολύ ήθελα να δουλέψω σε κάποιο περιοδικό και το styling ήταν η αρχή.
Ο προσδιορισμός της επαγγελματικής ιδιότητας. Πλέον, ως freelancer, κάνω τόσα διαφορετικά πράγματα που δυσκολεύομαι ακόμα στον τίτλο της business card. Οι βασικές μου ασχολίες συνοψίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες, το fashion writing και το creative, οπότε στον πυρήνα είμαι editor και επιμελούμαι από σελίδες περιοδικού μέχρι παρουσιάσεις και φωτογραφίσεις μόδας.
Η πορεία μέσα στη Vogue Hellas και οι μετέπειτα επαγγελματικές προσδοκίες. Παρ’ όλο που στη Vogue έμεινα οκτώ χρόνια, είναι λίγα αυτά που μου λείπουν. Ο φοβερός μηχανισμός της αλλά και τα εκπληκτικά ρούχα και αξεσουάρ των μεγαλύτερων σχεδιαστών, που έφταναν στα χέρια μου, είναι κάποια από αυτά. Όταν εργάζεσαι σε ένα από τα πιο ποιοτικά περιοδικά παγκοσμίως, είναι πιθανό να νομίζεις ότι μετά δεν θα έχεις που αλλού να πας και να σκεφτείς «Μετά τη Vogue τι»; Όμως αλίμονο αν ήταν έτσι. Ίσα ίσα που το κλείσιμο της Vogue, όσο άδοξο κι αν ήταν, μου άνοιξε τα μάτια και με απελευθέρωσε. Η εξέλιξη που είχα σαν άνθρωπος αλλά και επαγγελματίας ήταν πέρα από τις προσδοκίες μου.
Εγχώριο fashion press. Σε τι υστερεί; Σε επαγγελματίες με γνώσεις. Έχουμε γεμίσει ανθρώπους που διατείνονται ότι ξέρουν το αντικείμενο αλλά στην ουσία η άποψή τους δεν έχει καμία ουσιαστική υπόσταση. Μιλάμε για μία θάλασσα μετριότητας με ελάχιστες λαμπρές εξαιρέσεις.
Κρίση και μόδα. Μείωση δουλειάς ή ανάπτυξη δημιουργικότητας; Αυτά τα δύο είναι -πολύ χοντρικά- οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Η μείωση της δουλειάς σε ωθεί στην αναζήτηση διεξόδων, άρα και στην υποχρεωτική ανάπτυξη της δημιουργικότητάς σου. Καλώς ή κακώς αυτή είναι η γενική κατάσταση σήμερα, ας πορευτούμε με ό,τι έχουμε μέχρι νεωτέρας.
Μπορεί να συντηρηθεί η ύπαρξη μεγάλων τίτλων περιοδικών στην Ελλάδα; Υπάρχει μία μικρή παρανόηση εδώ. Οι περισσότεροι σκέφτονται μονοδιάστατα και καταλήγουν στο συμπέρασμα πως δεν υπάρχει νόημα να δείχνεις τόσα ακριβά αντικείμενα (όσα αναλογικά περιέχουν ο μεγάλοι τίτλοι περιοδικών) σε μία χώρα σαν την Ελλάδα. Όμως ένα τέτοιο περιοδικό δεν είναι μόνο shopping, σαφώς θα παρουσιάσει και παπούτσια των 600 ευρώ. Οι δυνατοί τίτλοι πουλάνε αισθητική, όνειρο και τέχνη μέσω της φωτογραφίας, μιας και οι φωτογράφοι τους είναι οι καλύτεροι. Ταυτόχρονα ανοίγουν παράθυρα για να δουν κάποιοι εκτός των περιορισμένων ορίων που περιβάλλουν τον κόσμο τους. Και ναι, όταν φυτοζωούν περιοδικά κακής ποιότητας χωρίς περιεχόμενο, μια χαρά χωράει ένα μεγάλος τίτλος.
Το YouStrikeMyFancy είναι ένα blog διαφορετικό από τα άλλα. Ποια ήταν η αιτία δημιουργίας του; Μισό-αστεία και μισό-σοβαρά, το όνομα αποτέλεσε αιτία για να κάνω blog. Είχα τη συγκεκριμένη φράση κολλημένη στο μυαλό μου και ήθελα να την αξιοποιήσω. Την έκανα blog, που ούτως ή άλλως του ταιριάζει, γιατί μέσα βάζω οτιδήποτε «strikes my fancy» και μόνο. Το αν διαφοροποιείται, οφείλεται προφανώς στο προσωπικό στοιχείο και στο ότι έχω κάνει το blog, καθρέφτη του εαυτού μου. Επομένως πρόκειται για κάτι αρκετά προσωποποιημένο.
Υπάρχουν ταλέντα στην Ελλάδα που αξίζει να αξιοποιήσουν την δημιουργικότητά τους και στο εξωτερικό; Φυσικά, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι αυτό που εύκολα και αόριστα ονομάζουμε «εξωτερικό», δεν είναι είναι η χήνα με τα χρυσά αυγά. Ομολογουμένως η Ελλάδα είναι περιορισμένης εμβέλειας, οπότε εξαρτάται τι στόχους έχει ο καθένας. Πάντως, δεν θεωρώ επιτυχημένους μόνο τους ανθρώπους που ακούγονται στο εξωτερικό και όχι τους υπόλοιπους, κάτι τέτοιο θα ήταν τραγικό.
Μουσικά ακούσματα, styling και τέχνη. Πώς μπλέκονται στην ζωή σου; H μουσική είναι η ζωή μου, σαν ακροάτρια πάντα γιατί κατά τα άλλα δεν μπορώ να παίξω ούτε μία νότα. Έχω τη δυνατότητα με ένα playlist, να περιγράψω αυτό ακριβώς που είμαι. Οι άλλες μορφές τέχνης επιδρούν στη δουλειά μου μακροπρόθεσμα ως έμπνευση, είναι η τροφή της αισθητικής μου.
Θα έφευγες από την Ελλάδα; Όχι και δεν το θέλησα και ποτέ αρκετά, αλλιώς θα το είχα δοκιμάσει. Νιώθω μια χαρά με αυτό. Θα έφευγα μόνο για συγκεκριμένο σκοπό και περιορισμένο χρονικό διάστημα, με την προϋπόθεση ότι σύντομα θα επιστρέψω.
Αγαπημένη τοποθεσία στην Αθήνα. Η βεράντα του σπιτιού μου. Τα πιο όμορφα καλοκαιρινά μεσημέρια και βράδια τα έχω περάσει εκεί, παρέα με τους φίλους μου.
Ευχαριστούμε το bar-restaurant Osterman (Πλ. Αγίας Ειρήνης 10, Μοναστηράκι), για την ευγενική παραχώρηση του χώρου για τη φωτογράφιση.