Βόλτα στη Champs-Élysées, 1906
H Belle Époque, δηλαδή η Όμορφη Εποχή, είναι ένας σχεδόν ουτοπικός τόπος συνδεδεμένος με μποέμ συγγραφείς, καταραμένους ποιητές, ατελείωτες νύχτες στα καμπαρέ και μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα ευδαιμονίας. Στην πραγματικότητα η Belle Époque είναι μια χρονική περίοδος που ξεκινά με τον γαλλοπρωσικό πόλεμο του 1871 και τελειώνει με το ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου πολέμου, το 1914.
Η Belle Époque εκτυλίσσεται παράλληλα με την περίοδο της Γ’ Γαλλικής Δημοκρατίας και χαρακτηρίζεται από διάχυτη αισιοδοξία, περιφερειακή ειρήνη, οικονομική ευημερία καθώς και πολιτιστικές, επιστημονικές και τεχνολογικές καινοτομίες. Ειδικά στο Παρίσι, το επίκεντρο της Belle Époque, οι τέχνες ανθίζουν. Αριστουργήματα της λογοτεχνίας, της μουσικής, του θεάτρου και των εικαστικών τεχνών βρίσκουν την αναγνώριση που τους αξίζει. Η ονομασία Belle Époque ήρθε μεταγενέστερα, όταν σε αντίθεση με τις φρικαλέα περίοδο του Α’ Παγκοσμίου πολέμου που ακολούθησε, πέρασε στη συλλογική συνείδηση ως μια Χρυσή Εποχή. Αυτό δε σημαίνει ότι η φτώχεια είχε εκλείψε. Σεπολλές γειτονιές του Παρσιού η εξαθλίωση παρέμεινε κυρίαρχη. Οι φτωχοί κάτοικοι της πόλης δεν είχαν πρόσβαση στα προνόμια των πλουσίων και το τελευταίο που τους ενδιέφετε ήταν η μοδα.
Από την άλλη στη μόδα της ανώτερης τάξης κυριάρχησαν τα εξωτικά φτερά και οι γούνες, ενώ τότε έχουμε και τη γένεση της «υψηλής ραπτικής» στο Παρίσι, όπου για πρώτη φορά εμφανίζονται νέες τάσεις με τη μορφή ετήσιου κύκλου. Ακριβά εστιατόρια της γαλλικής πρωτεύουσας, όπως το Maxim’s, έγιναν η ιδανική πασαρέλα για να παρουσιάσει η ανώτερη τάξη τον πλούτο της και την αισθητική της ενώ η μποέμικη ατμόσφαιρα των καμπαρέ των Μονμάρτης έγινε σήμα κατατεθέν της Ωραίας Εποχής.
Να και μερικές σπάνιες φωτογραφίες που απεικονίζουν τις πιο χαρακτηριστικές τάσεις της μόδας την περίοδο 1905-1908:
