Το ‘πε και το ‘κανε η Google: λάνσαρε το Allo, το νέο της messaging app, για την «εξυπνάδα» του οποίου καυχιέται εδώ και μήνες. Πηγαίνοντας κόντρα στις προτροπές του Έντουαρντ Σνόουντεν που φωνάζει εδώ και μέρες να μην κατεβάσει κανείς το Google Surveillance Allo αφού θεωρεί ότι αυτό έχει πρόσβαση σε οτιδήποτε ανταλλάζουν μεταξύ τους οι χρήστες –και το διαθέτει στην Αστυνομία κατ’ απαίτηση- εμείς κατεβάσαμε το Allo και πειραματιστήκαμε μαζί του. Αν μας άρεσε; Συμπαθητικό ήταν. Αν μας κέρδισε; Σε καμία περίπτωση…
Το μεγάλο πρόβλημα του Allo είναι ότι έρχεται τελευταίο και καταϊδρωμένο χρονικά. Κακά τα ψέματα, το social networking και το messaging βασίζονται στη δύναμη της συνήθειας αλλά και στην κοινότητά τους: αν κάποιος συνηθίσει να χρησιμοποιεί μια εφαρμογή μέσω της οποίας μπορεί να συνεννοείται με τους φίλους του, δεν έχει λόγο να την αλλάξει, ακόμα κι αν έρθει μια άλλη και του υποσχεθεί ακόμα περισσότερα. Όταν λοιπόν οι περισσότεροι από εμάς δουλεύουμε σε καθημερινή βάση Messenger, WhatsApp και Viber και ορισμένοι έχουμε για επαγγελματικούς λόγους Slack και Skype, ο συνολικός αριθμός των messaging εφαρμογών που μεταχειριζόμαστε ανέρχεται σε πέντε. Προσθέστε και το iMessage για τους κατόχους iΣυσκευών και το Allo είχε με το «καλημέρα» ένα πάρα μα πάρα πολύ δύσκολο ρόλο.
Ο φίλος σας ο Google Assistant
Ας υποθέσουμε όμως ότι τα παραπάνω δεν μας ενδιαφέρουν, ότι όλοι μας οι φίλοι ξεκινούν ως διά μαγείας να χρησιμοποιούν και το Allo. Ποιος ο λόγος να δώσουμε στο app της Google τα κλειδιά της επικοινωνίας μας; Ο αμερικανικός κολοσσός θεωρεί ως το σημαντικότερο USP του προϊόντος του τον Google Assistant. Πρόκειται για έναν βοηθό, ένα botάκι, όπως μαρτυρά και το όνομά του, με τον οποίο μπορείτε τόσο να συνομιλείτε, όσο και να τον επικαλείστε κουβεντιάζοντας με τρίτους.
Έχετε τη δυνατότητα να ρωτήσετε τον Google Assistant ό,τι θέλετε σε ξεχωριστό chat και αυτός θα σας απαντήσει: σε ορισμένες περιπτώσεις θα σας δώσει κάτι γενικό που θα παίρνατε και με μια απλή αναζήτηση, σε άλλες –κυρίως αυτές που εμπεριέχουν τοποθεσία- κάτι που ανταποκρίνεται ακόμα περισσότερο στις ανάγκες σας. Είναι σε θέση να σας κάνει προτάσεις, να σας προβάλλει βίντεο, να σας ψυχαγωγήσει με ενδιαφέροντα παιχνιδάκια και άλλα τέτοια χαριτωμένα.
Εκτός αυτών, ο Google Assistant μπορεί να σας προτείνει σχόλια και απαντήσεις που μπορείτε να δώσετε σε φίλους σας καθώς συνομιλείτε μαζί τους. Αν εσείς π.χ. απαντάτε μονολεκτικά και με αρκτικόλεξα, ο Assistant μπορεί να σας δώσει μια πιο ολοκληρωμένη απάντηση για να χρησιμοποιήσετε, έστω κι αν δεν πέφτει πάντα μέσα –δεν είναι π.χ. σε θέση να κρίνει το περιεχόμενο μιας φωτογραφίας, κι ας σας κάνει σχόλια γι’ αυτή. Αν και το κόνσεπτ ακούγεται εντυπωσιακό, είναι αρκετά «απλοϊκό» και μάλλον σε πρώιμο στάδιο για να σας αφήσει όντως άναυδους ή, πολύ περισσότερο, να σας χρησιμεύσει ουσιαστικά.
Τα παραπάνω σε συνδυασμό με την απουσία υποστήριξης της ελληνικής γλώσσας (ο Google Assistant «δεν την καταλαβαίνει» με αποτέλεσμα όταν τον ρωτάτε κάτι στα Ελληνικά, να σας παρουσιάζει Google search results και τίποτα παραπάνω) καθιστούν την πρωτοποριακή, η αλήθεια είναι, τεχνητή νοημοσύνη του, περισσότερο “gimmick”.
Καθίστε ρε ‘σεις, βοήθεια στην επικοινωνία;
Αν υπάρχει κάτι που μας προβλημάτισε πάντως στο Allo, ήταν το δίχως άλλο (pun not intended) η προθυμία του Google Assistant να προτείνει ιδανικές απαντήσεις και σχόλια κατά τη διάρκεια των συζητήσεών μας με τις άλλες επαφές μας. Ναι, ΟΚ, σαν λειτουργία ενδιαφέρουσα και σίγουρα με πολλές προοπτικές, όμως αν έχουμε φτάσει στο σημείο να χρειαζόμαστε τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης για να δώσουμε μια ολοκληρωμένη απάντηση, να κάνουμε ένα κομπλιμέντο ή να εκφράσουμε μια σκέψη ρε αδερφέ, τότε όχι απλά έχουμε πιάσει πάτο αλλά σκάβουμε κιόλας.
Κατά τα άλλα η Google πειραματίζεται –και καλά κάνει- με τη μορφή που θα έχει η αναζήτηση σε λίγα χρόνια. Διότι ναι μεν αυτή τη στιγμή άπαντες βολευόμαστε με το Google έτσι όπως είναι, όμως η ώρα που θα συνομιλούμε με bots για να πάρουμε απαντήσεις στα ερωτήματά μας δεν αργεί. Ήδη το κάθε λειτουργικό σύστημα διαθέτει τη δικιά του προσωπική βοηθό (Siri, Cortana, Google Now), προσωποποιώντας την αλληλεπίδραση του χρήστη μαζί του. Δείτε πόσα messaging apps απαριθμήσαμε στην αρχή του κειμένου: ο κόσμος έχει μάθει πλέον να “chattάρει”. Γιατί οι εταιρείες να μην εκμεταλλευτούν αυτή του την εξοικείωση ώστε να του προσφέρουν αμεσότερες υπηρεσίες, μαθαίνοντας παράλληλα περισσότερα για τον ίδιο;
Μην ξεφεύγουμε: εν τέλει;
Το Allo δεν είναι κακό σαν πλατφόρμα, όμως για την ώρα πέφτει θύμα του… μποτιλιαρίσματος που επικρατεί στην αγορά του. Η «ευκολία» του Google Assistant δε, για την ώρα δεν πιάνει την αμεσότητα του Google search –αφού ναι μεν οι πληροφορίες που σας δίνει αυτός είναι εντάξει, αλλά δεν έχουν αυτό το “added value” που θα σας κάνει να καταφύγετε σε εκείνον από τούδε και στο εξής. Είναι μια καλή πρόταση με αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία τα οποία ωστόσο δεν αρκούν για να πείσουν τον μέσο χρήστη να ξεγράψει ένα από τα apps που ήδη χρησιμοποιεί για πάρτη του ή να προσθέσει σε αυτά ένα ακόμα. Να είστε σίγουροι όμως ότι θα παίξει τον ρόλο του «πειραματόζωου» για τη Google και δεδομένου του ότι μιλάμε για την εταιρεία που κρατά στα χέρια της τις τύχες των διαδικτυακών αναζητήσεων παγκοσμίως, μην εκπλαγείτε αν το δείτε κάποια στιγμή να μας «μαρτυρά» τα trends που έρχονται.