Όταν πρόκειται για χώρους κατοίκησης, η ομάδα του alley architects πιστεύει πως στόχος πρέπει να είναι, εκτός από τη λειτουργικότητα, η δημιουργία της αίσθησης της ελευθερίας του χρήστη μέσα στο χώρο. Να μην αισθάνεται περιορισμούς από μορφολογικά στοιχεία ώστε να μπορεί να βιώσει αισθήματα και διαθέσεις που περιλαμβάνει η καθημερινότητά του.
Οι αρχιτεκτονικές αναφορές του γραφείου βρίσκονται κοντά στο κίνημα του μοντερνισμού, δεδομένου ότι «πιστεύουμε στην αρχιτεκτονική που υπηρετεί τις ανάγκες του ανθρώπου και όχι να γίνεται σχεδιαστικά αυτοσκοπός. Ωστόσο προσπαθούμε, λόγω και της ολιγοετούς ακόμα παρουσίας μας στον κλάδο, να μην εγκλωβιζόμαστε σε ταμπέλες. Αντιθέτως, αναζητάμε μέσα από τα έργα μας διαρκώς τη δική μας στάση και αντίληψη για την αρχιτεκτονική και την σχέση της με τον άνθρωπο».
Ένα από τα έργα του alley architects είναι η ανακαίνιση μιας ισόγειας κατοικίας 70 τετραγωνικών μέτρων, η οποία αποτελεί μέρος μιας διώροφης μονοκατοικίας στη Νέα Ερυθραία. Σε αυτή υπάρχει η δυνατότητα τόσο να απομονώνεται και να λειτουργεί ανεξάρτητα από τους υπόλοιπους ορόφους, καθώς διαθέτει ξεχωριστή είσοδο, όσο και να ενοποιείται με τους υπόλοιπους χώρους μέσω ενός εσωτερικού κλιμακοστασίου.
Ο διαχωρισμός αυτός πραγματοποιείται μέσω μιας μεταλλικής σύνθεσης – βιβλιοθήκης στην οποία έχουν τοποθετηθεί ένας επιμήκης γραμμικός φεγγίτης και μια γυάλινη πόρτα, ώστε να μην υπάρχει η αίσθηση του πλήρους και αυστηρού διαχωρισμού των χώρων. «Καθώς πρόκειται για έναν υποβαθμισμένο ισόγειο χώρο ο οποίος αποτελεί μέρος μιας διώροφης μονοκατοικίας θέλαμε να υπάρχει η δυνατότητα της απομόνωσής του. Γι’ το λόγο αυτό δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στα συστήματα σκίασης και “φιλτραρίσματος” και σχεδιάστηκαν τόσο τα συρόμενα μεταλλικά πανέλα με πανί αλλά και οι ξύλινες πτυσσόμενες περσίδες».
Η αρχιτεκτονική παρέμβαση που έγινε ήταν ριζική αφού μετακινήθηκαν όλες οι λειτουργικές ζώνες τις κατοικίας, για τη βέλτιστη εκμετάλλευση και ανάδειξη του χώρου, με βάση τα διαθέσιμα τετραγωνικά. Η αλλαγή αυτή των θέσεων των χώρων έγινε ώστε να διαχωριστούν η ζώνη διημέρευσης από τους πιο ιδιωτικούς χώρους, δηλαδή την κρεβατοκάμαρα και το μπάνιο, δημιουργώντας έτσι δυο ευδιάκριτες λειτουργικές περιοχές.
Το διαχωριστικό αυτό ρόλο παίζει ο κεντρικός τοίχος του σαλονιού, στον οποίο και έχει τοποθετηθεί μια κρυφή πόρτα. Πέρα από το να χωρίζει τις κοινόχρηστες από τις ιδιωτικές ζώνες της κατοικίας, αποτέλεσε βασική συνθετική γραμμή από την αρχή καθώς τοποθετούνται πάνω του εκατέρωθεν μεγάλο τμήμα από τον απαραίτητο εξοπλισμό, όπως το σύστημα θέρμανσης και εξαερισμού, ντουλάπες, νιπτήρας, τζάκι, τηλεοράσεις και λοιποί αποθηκευτικοί χώροι.
«Δεδομένης της διαφορετικής διάταξης του χώρου, όταν αναλάβαμε το έργο, καθώς και του μικρού του μεγέθους, θέλαμε εξαρχής τη μέγιστη λειτουργικότητα του χώρου, χωρίς να χάνουμε ωφέλημα τετραγωνικά μέτρα. Διαμορφώθηκε έτσι ένας τοίχος που διαχωρίζει τους κοινόχρηστους από τους ιδιωτικούς χώρους, ενώ ταυτόχρονα παραλαμβάνει πάνω του πολλαπλές λειτουργίες», εξηγεί το γραφείο.
Η είσοδος γίνεται από τον ενιαίο χώρο του καθιστικού και της τραπεζαρίας, ο οποίος διαχωρίζεται από την κουζίνα με τη χρήση ενός ανοιχτού πάσου. Με αυτόν τον τρόπο, η κουζίνα είναι «ανοιχτή» προς τους υπόλοιπους κοινόχρηστους χώρους, χωρίς όμως να ενοποιείται πλήρως με αυτούς.
Εκτός από την κατασκευή του πάσου, πάνω στο οποίο έχει τοποθετηθεί ένας πάγκος από μωσαϊκό, αυτό επιτυγχάνεται τόσο με την αλλαγή του υλικού του δαπέδου από ξύλο σε τσιμεντοκονία, όσο και με τη δημιουργία ενός γραμμικού μεταλλικού φωτιστικού που διατρέχει σε όλο το μήκος τη μια πλευρά της οροφής της κουζίνας και λειτουργεί έτσι ως ένα είδος κορνίζας του χώρου.
Ιδιαίτερη προσοχή έχει δοθεί στον τρόπο με τον οποίο επιτυγχάνεται η σκίαση και η οπτική απομόνωση του ισογείου. Για την κουζίνα σχεδιάστηκαν ειδικά διαμορφωμένα αναδιπλωμένα μεταλλικά πλαίσια στα οποία πάνω τους προσαρτώνται ξύλινες περσίδες. Στους υπόλοιπους χώρους έχουν κατασκευαστεί συρόμενα μεταλλικά πανέλα στα οποία τοποθετούνται υφάσματα για πλήρωση.
Ίδια βαρύτητα δόθηκε τόσο στα δομικά στοιχεία του χώρου όσο και στην επίπλωση-εξοπλισμό του, «καθώς όλα είναι σχεδιασμένα και προσαρμοσμένα στις ανάγκες και την αισθητική του χώρου. Χρησιμοποιήθηκαν φυσικά υλικά με στόχο να δοθεί έμφαση στις σχεδιαστικές γραμμές και γεωμετρίες του χώρου και όχι σε κάποιο εξεζητημένο υλικό».