Πριν κάποιες μέρες έπεσε το μάτι μου σε ένα tweet με το οποίο ο κάτοχος του account γιόρταζε την σταθερή αποχή του από το σπορ. Και την περηφάνια του, καθώς ανήκει σε αυτό το ποσοστό ανθρώπων που δεν έχουν στο σώμα τους ούτε ένα τόσο δα σημαδάκι από μελάνι. Προφανώς, αν διαβάζει, καλό θα είναι να αλλάξει σελίδα. Δεν τον αφορά. Όπως βεβαίως και το ραντεβού, καθιερωμένο και πολυαναμενόμενο, στο 7o Athens Tattoo Expo στο Παλιό Αμαξοστάσιο ΟΣΥ (Γκάζι). Για τρεις μέρες, στις 10, 11 και 12 Νοεμβρίου. Είναι τότε που οι καλύτεροι tattoo artists της Ελλάδας συναντιούνται με τους λάτρεις της τέχνης του και στήνουν μία ολοζώντανη γιορτή στην οποία διασταυρώνονται η τέχνη, ο πολιτισμός και η προσωπική ταυτότητα του καθενός.
Εμείς μιλήσαμε με πέντε greek & famous από τους καλλιτέχνες της δερματοστιξίας που θα είναι εκεί και μας διηγήθηκαν τις δικές τους ιστορίες.
Πως ξεκίνησαν όλα; Πόσα χρόνια δουλεύετε επαγγελματικά;
Kallia: Για εμένα το tattoo art ξεκίνησε στα 17 μου, ως “διαφυγή” από τις πανελλήνιες που ήταν κάτι πολύ πιεστικό στη ζωή μου εκείνη την περίοδο. Έψαχνα να βρω κάτι το οποίο πραγματικά με εκφράζει, εκτός σχολείου φυσικά, αλλά και κάτι που σχετίζεται με την τέχνη μου, καθώς σχεδίαζα από αρκετά μικρή ηλικία. Από πάντα θαύμαζα tattoo άλλων artist που έβλεπα στα social. Έτσι απλά μια μέρα είπα στον εαυτό μου «γιατί να μην το προσπαθήσω και εγώ αφού σχεδιάζω;». Μετά από λίγο αγόρασα ένα tattoo kit και έκανα τα πρώτα μου βήματα σε ψεύτικο δέρμα, αλλά και πάνω μου με μικρά σχεδιάκια ή και σε φίλες μου. Τα παιδιά στο σχολείο δεν άργησαν να μάθουν ότι έχω tattoo machine στο σπίτι και έτσι απέκτησα τους πρώτους μου πελάτες. Μαζευόμασταν σε σπίτια, αποθήκες και τα κάναμε – ήταν τρελό. Λίγο πριν τελειώσω το σχολείο, άρχισα να δημοσιεύω τη δουλειά μου με αποτέλεσμα να έχω πραγματικούς πελάτες. Έτσι αποφάσισα να φτιάξω ένα μικρό studio στο σπίτι, το οποίο κράτησα για περίπου 8-10 μήνες και πήγε πολύ καλά. Όταν ένιωσα έτοιμη, επικοινώνησα με ένα tattoo studio για να ξεκινήσω ως apprentice και να μπορώ μετά από κάποιον καιρό πλέον να λέγομαι professional tattoo artist. Εκεί έμεινα ένα χρόνο. Το 2023 μετακόμισα στην Αθήνα, ξεκίνησα σε καινούριο studio όπου και διανύω τον δεύτερο μου χρόνο ως professional.
Tam: Το graffiti και η αγάπη μου για το σχέδιο με έκαναν να νιώσω την επιθυμία να ασχοληθώ με την τέχνη του tattoo. Ασχολούμαι επαγγελματικά εδώ και έντεκα χρόνια.
Live2: Η ενασχόληση μου με το τατουάζ ξεκίνησε το 2007, πριν από 16 χρόνια. Είχα από πολύ μικρή ηλικία τατουάζ πάνω μου (το πρώτο τατουάζ το έκανα σε ηλικία 14 χρονών), όποτε θα μπορούσατε να πείτε ότι ήταν κάτι που μου άρεσε αρκετά, δηλαδή να μπορείς να διακοσμήσεις το σώμα σου με διάφορα σχέδια. Το 2007, με την παρότρυνση της κοπέλας μου, γυναίκας μου σήμερα, ξεκίνησα αυτό το όμορφο και πολύπλοκο ταξίδι στον χώρο της δερματοστιξίας.
Gio Kodra: Ζωγράφιζα από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου. Από αρκετά μικρός, κάπου στα εφτά, ήξερα ότι θέλω να ζωγραφίζω πάνω σε σώματα. Κάπου στα 17 ψάχτηκα να βρω εξοπλισμό και ξεκίνησα να βαράω μπανάνες και φυλλαράκια, χωρίς να έχω ιδέα. Μόνο μερικά βιντεάκια που υπήρχαν τότε στο διαδίκτυο με βοήθησαν. Τα τελευταία εφτά χρόνια δουλεύω επαγγελματικά. Από τη στιγμή που ξεκίνησα μέχρι να βγάλω επαγγελματική δουλειά, μου πήρε περίπου δύο με τρία χρόνια. Δυσκολεύτηκα αρκετά, δεν είχα κάποιον να μου δείξει ούτε τα βασικά, αλλά είχα πεισμώσει.
Cobra: Η πρώτη μου επαφή με το τατού ήταν πριν 14 χρόνια όταν πήγα στην Αθήνα να σπουδάσω σχέδιο. Είχα πάει σε ένα στούντιο στην Καισαριανή να κάνω το πρώτο μου τατού και μου κίνησε το ενδιαφέρον. Βρήκα και αγόρασα ένα μοτεράκι και ένα κιτ και ξεκίνησα να κάνω πάνω μου, στον αδερφό μου και στον ξάδερφό μου. Για ένα μικρό διάστημα έκανα τατού και στη Θεσσαλονίκη, ενώ στη συνέχεια επέστρεψα στη Λάρισα όπου μένω μέχρι και σήμερα. Επαγγελματικά δουλεύω τα τελευταία 12 χρόνια.
Πως “κολλήσατε” στο δικό σας, ξεχωριστό είδος; Τι σας τράβηξε σε αυτό;
Kallia: Ένας πελάτης που με γνώριζε απ’ όταν ακόμα έκανα tattoo στο σπίτι, μου ζήτησε να του ετοιμάσω σχέδιο από έναν πολύ γνωστό πίνακα του Alexandre Cambanel, το “fallen angel”. Έτσι ξεκίνησα να το φτιάχνω. Δεν ήθελα όμως να κάνω τον κλασικό ρεαλιστικό άγγελο, γι’ αυτό πρόσθεσα δικά μου στοιχεία. Συγκεκριμένα ένα melting smiley face κι έναν στίχο τραγουδιού που έδιναν έναν τόνο ειρωνείας στο σχέδιο και έσπαγαν τη σοβαρότητα του ρεαλισμού. Στο συγκεκριμένο, έγραψα τον στίχο “boys don’t cry” από The Cure. Πλέον τέτοιου είδους προσθήκες πιστεύω είναι το signature στοιχείο στα tattoo μου, συνδυαστικά με τον δικό μου γραφικό χαρακτήρα που συχνά βάζω στα σχέδια μου κάνοντάς τα να φωνάζουν Κάλλια.
Tam: Πάντα μου άρεσε το lettering και η όλη κουλτούρα που κρύβεται πίσω από αυτό. Όσο το έψαχνα, τόσο πιο ενδιαφέρον μου φαινόταν και χωρίς καν να το καταλάβω, κόλλησα.
Live2: Ήμουν κολλημένος σε αυτό το συγκεκριμένο στυλ διότι έρχομαι από τον χώρο του graffiti. Ήμουν ενεργός graffiti writer για σχεδόν 20 χρόνια (1995-2015) σε καθημερινή και εβδομαδιαία βάση. Επίσης, έχω σπουδάσει graphic designer και ο συνδυασμός αυτών των δύο σε εναρμόνιση με τις βασικές αρχές (γραμμή, γέμισμα, σκιά, χρώμα) από τον χώρο του ταττού, έφεραν σαν αποτέλεσμα το συγκεκριμένο στυλ που έχω σήμερα. Graphic, Abstract, Watecolor Tattooing. Αυτό που με τράβηξε σε αυτόν τον συνδυασμό είναι τα γραφικά σχήματα, τεχνικές σκίτσου, αφηρημένες μορφές, αυστηρές γραμμές, υφές γκράφιτι και η χρήση του χρώματος σε μια τεχνική που μοιάζει με αποτέλεσμα ακουαρέλας.
Gio Kodra: Πάντα μου άρεσε ο ρεαλισμός. Τον θεωρώ εντυπωσιακό. Με τον καιρό έφτιαξα το στυλ μου στο black n grey Προσθέτοντας κάποια δικά μου στοιχεία. Νιώθω άνετος και δουλεύω πιο ελεύθερα πάνω σε αυτό το κομμάτι. Μπορώ να ενώσω πολλές εικόνες και να φτιάξω κάτι ξεχωριστό.
Cobra: Μου αρέσουν τα διαχρονικά πράγματα. Όχι μόνο στο tattoo, αλλά και γενικότερα. Στην προκειμένη, είναι κάτι το οποίο πέραν από το αισθητικό και δημιουργικό κομμάτι, αποτελεί είδος που διατηρείται στο σώμα με το πέρας του χρόνου συγκριτικά με άλλα.
Τι σας αρέσει περισσότερο σε αυτή τη δουλειά, που δεν θα θέλατε με τίποτα να χάσετε στο μέλλον;
Kallia: Γενικότερα βαριέμαι εύκολα και αλλάζω ενδιαφέροντα, όμως πιστεύω πως δεν θα βαρεθώ το tattoo ποτέ. Αποτελεί πλέον το μέσο με το οποίο εκφράζομαι, αλλά και αυτό που με βοηθάει να εξελίσσομαι, σαν artist και σαν άνθρωπος. Αγαπώ επίσης το ότι μου δίνει την δυνατότητα να ταξιδεύω παντού κάνοντας tattoo σε διαφορετικές χώρες, αλλά και το γεγονός ότι γνωρίζω καθημερινά καινούρια άτομα. Μερικά από αυτά, στο τέλος της μέρας, εκτός από πελάτες ή συνάδελφοι καταλήγουν να είναι και φίλοι μου. Δεν θα ήθελα να το χάσω αυτό.
Tam: Αυτό που λατρεύω σ’ αυτή τη δουλειά και που δεν θα ήθελα με τίποτα να «χάσω», είναι η δημιουργικότητα και η ελευθερία να σχεδιάζω και να αποτυπώνω όλα αυτά που έχω στο μυαλό μου.
Live2: Η σχέση εμπιστοσύνης που κερδίζεται με κάθε πελάτη.
Gio Kodra: Το tattoo δεν το βλέπω απλά ως επάγγελμα. Για μένα είναι περισσότερο μια σχέση επικοινωνίας. Μέσω αυτού είναι σαν να πραγματοποιείται μία μικρή τελετή. Αυτό με κάνει να μην το βαρεθώ ποτέ.
Cobra: Ό,τι σχετίζεται με το τατού και την κουλτούρα του μου αρέσει και δεν θα το άλλαζα.
Υπάρχει κάποιο σημείο στο ανθρώπινο σώμα στο οποίο αγαπάτε περισσότερο να εργάζεστε;
Kallia: Αν κάποιος μπει στο προφίλ μου στο Instagram θα παρατηρήσει ότι εννιά στα δέκα tattoo βρίσκονται σε σημεία όπως το εσωτερικό ή το εξωτερικό του χεριού, καθαρά για τεχνικούς λόγους, αλλά και επειδή διάφορα σημεία στα χέρια είναι πιο προσιτά σε όλους.
Tam: Το αγαπημένο μου σημείο είναι το κεφάλι. Μετά από τόσα χρόνια, έχω κάνει αρκετά tattoo στο συγκεκριμένο σημείο και μπορώ να πω με σιγουριά ότι είναι το πιο αγαπημένο μου.
Live2: Όχι, δεν έχω κάποιο αγαπημένο σημείο. Όλα τα σημεία έχουν τη δυσκολία τους, αλλά είναι ένα κομμάτι της δουλειάς μας για να μπορέσουμε να βρούμε τον σωστό τρόπο και να μπορέσει να γίνει η εφαρμογή.
Gio Kodra: Προτιμάω την εξωτερική μεριά χεριού η ποδιού. Δεν κουράζουν ιδιαίτερα γιατί είναι πιο στρετσαρισμένο το δέρμα. Επίσης, δεν πονάει και είναι ευκολότερη η όλη διαδικασία.
Cobra: Προτιμώ περισσότερο να εργάζομαι στα πόδια, τα χέρια και την πλάτη.
Ένας tattoo artist είναι ζωγράφος, αρχιτέκτονας, ή …τι άλλο, πάνω στο ανθρώπινο σώμα;
Kallia: Πιστεύω ότι η δουλειά του tattoo artist δεν είναι μόνο σχέδια που απλά χτυπάς “μπαμ-μπαμ” και τέλος. Όλη η διαδικασία του tattoo είναι μια μορφή τέχνης και ανταλλαγή ενέργειας. Από την επικοινωνία με τον πελάτη, ο οποίος θα σου πει τις ιδέες του, μέχρι και το τελικό αποτέλεσμα της φωτογραφίας που θα ανέβει στα social. Σαν artist, εγώ προσωπικά θεωρώ πως έχω αρκετούς ρόλους πάνω σε αυτό. Πρώτα απ’ όλα τον ρόλο του ζωγράφου, διότι κάθε σώμα αποτελεί έναν καμβά, έπειτα τον ρόλο του διακοσμητή θα μπορούσε να πει κανείς… τον ρόλο του φωτογράφου, μέχρι και του ψυχολόγου μερικές φορές.
Tam: Ένας tattoo artist είναι κατά κύριο λόγο ένας καλλιτέχνης του δέρματος. Οι tattoo artist εξειδικεύονται στο να δημιουργούν τέχνη πάνω στο ανθρώπινο σώμα με χρήση μελανιών και διαφόρων άλλων τεχνικών. Έχουν τη δεξιότητα να σχεδιάζουν και να εφαρμόζουν διάφορα σχέδια και μοτίβα στο δέρμα και γι’ αυτό θεωρούνται καλλιτέχνες της δερματοστιξίας.
Live2: Θα χρησιμοποιούσα τον ορισμό του τεχνίτη (craftsman). Η δουλειά μας είναι να αποτυπώσουμε όσο πιο σωστά και τεχνικά μπορούμε το αίτημα του πελάτη πάνω στο σώμα του. Νομίζω ότι το καλλιτεχνικό κομμάτι έρχεται δεύτερο και μας βοηθάει να προσθέσουμε κάτι πιο προσωπικό ως στυλ και να αποτυπώσουμε με ακόμη μεγαλύτερη ευκολία κάτι επάνω στο σώμα. Δεν χρειάζεται να είσαι ζωγράφος για να μπορέσεις να γίνεις τατούερ, αλλά για να μπορέσεις να γίνεις καλός τεχνίτης, σίγουρα απαιτούνται αρκετά χρόνια πρακτικής και εξάσκησης, ώστε αυτό το οποίο κάνεις να μπορέσει να μείνει στο σώμα όσο πιο σωστά γίνεται με την πάροδο των χρόνων.
Gio Kodra: Το tattoo είναι μία εικαστική τέχνη που, όπως όλες οι άλλες, έχουν αρκετή ελευθερία που πρέπει να προσαρμοστεί μέσα σε κάποια όρια. Όπως ένας ζωγράφος πρέπει να δουλέψει σε έναν καμβά με συγκεκριμένες διαστάσεις, όπως ένας αρχιτέκτονας σχεδιάζει με βάση τον χώρο που θα στηθεί το έργο του, έτσι και ένας tattoo artist έχει κάποιους κανόνες ώστε το τατού να είναι ωραίο και να αντιστοιχεί στο μέρος του σώματος που θα τοποθετηθεί. Δεν αρκεί να είναι απλά ωραία «βαρεμένο».
Cobra: Είναι ένας άνθρωπος που κάνει tattoo σε έναν άλλον άνθρωπο. Το tattoo όμως πέραν από εφαρμοσμένη τέχνη αποτελεί και μέσο έκφρασης. Τόσο για αυτόν που το κάνει όσο και για αυτόν που το φέρει μετά πάνω του.
Το μεγαλύτερο tattoo που θυμάστε να κάνατε και πόση ώρα σας πήρε.
Kallia: Θυμάμαι το μεγαλύτερο σε χρονική διάρκεια tattoo που έχω κάνει ήταν 16 ώρες. Δύο διαφορετικά ραντεβού φυσικά.
Tam: Το θυμάμαι πολύ έντονα αυτό το τατουάζ. Ήταν το μεγαλύτερο session που έχω κάνει ποτέ, επτά ώρες. Ήταν ένα custom lettering σε πλάτη, πραγματικά πολύ εντυπωσιακό κομμάτι κι από τα πιο αγαπημένα μου tattoo.
Live2: Έχω φτιάξει αρκετά μεγάλα τατουάζ. Αλλά νομίζω ότι ένα από τα μεγαλύτερα κομμάτια που έχω φτιάξει είναι όλη η αριστερή πλευρά του σώματος. Σύνολο 10 επισκέψεις, συνολικά 30 ώρες.
Gio Kodra: Σε ένα σκληρό παλικάρι έχω κάνει όλη την πλάτη. Έναν γιαπωνέζικο χαρακτήρα που φτάνει μέχρι τα οπίσθια και συνεχίζει σε δύο μανίκια στα χέρια. Συνολικά πήρε 15 ραντεβού από περίπου 5-6 ώρες το καθένα.
Cobra: Ήταν ένα back piece για το οποίο χρειάστηκα σίγουρα πάνω από ώρες 8.
Θυμάστε το πρώτο tattoo που «χτυπήσατε» σε άλλον;
Kallia: Θυμάμαι ξεκάθαρα το πρώτο μου tattoo σε δέρμα το οποίο ήταν πάνω μου. Έκανα δηλαδή το πρώτο μου tattoo σαν artist, αλλά και το δικό μου πρώτο tattoo μόνη μου πάνω μου. Είναι ένα πολύ μικρό tattoo αλλά είναι ξεχωριστό. Δεν έχει καμία σχέση με το style που κάνω τώρα. Πλέον αυτό που κάνω ονομάζεται micro realism/ surrealism tattoos, το οποίο διάλεξα κάπως τυχαία.
Tam: Ναι, το θυμάμαι παρά πολύ έντονα. Και μάλιστα θυμάμαι ότι είχα πάρα πολύ άγχος αλλά παράλληλα και μεγάλη χαρά και ενθουσιασμό γι’ αυτό που έκανα.
Live2: Ναι, φυσικά και θυμάμαι, και ήταν επάνω μου. Υπάρχει ένας άγραφος κανόνας στον χώρο του τατού και αυτός είναι ότι το πρώτο σου τατουάζ το κάνεις πάνω σου, έτσι ώστε να μπορείς να καταλάβεις και να αισθανθείς τι είναι αυτό το οποίο κάνεις. Το πρώτο τατουάζ είναι ένα πείραμα.
Gio Kodra: Το πρώτο μου tattoo το έκανα το 2014 σε ένα παλικάρι το οποίο έκανε τατού στην φυλακή. Καθώς συζητούσαμε, του είπα ότι ζωγραφίζω και μου είπε να του κάνω ένα. Μου έδωσε το μοτεράκι του και του έκανα τρεις μεγάλες νεκροκεφαλές χωρίς να έχω ιδέα και μάλιστα σε όχι πολύ καλές συνθήκες. Δεν είχαμε γάντια, ζελατίνες, τριγυρνούσαν και δύο σκυλιά στο δωμάτιο. Για να το καθαρίσω χρησιμοποιούσα Ava για τα πιάτα. Παρόλα αυτά, ίσως ήταν το καλύτερο tattoo από αυτά που είχε ήδη πάνω του.
Cobra: Ναι, ήταν ένα αστέρι πάνω στο μπούτι μου. Ήθελα να κάνω τα περιγράμματα αλλά χάλασε η στάμπα και κατέληξα να το γεμίσω ολόκληρο. Θυμάμαι ότι είχα πονέσει αρκετά γιατί δεν ήξερα πώς να χρησιμοποιήσω το μοτεράκι.
Κάποιο σχέδιο για το οποίο να νιώθετε περήφανη/ος;
Kallia: Σίγουρα έχω μερικά αγαπημένα σχέδια, γενικότερα όμως είμαι για όλα το ίδιο περήφανη. Είναι όλα ξεχωριστά και είτε σημαίνουν κάτι για εμένα, είτε είναι εμπνευσμένα από αγαπημένα μου πράγματα, π.χ. ταινίες. Φυσικά ο κάθε ένας τα ερμηνεύει όπως θέλει και εκφράζεται μέσα από αυτά, εξάλλου αυτό είναι το νόημα. Αν θα ξεχώριζα κάτι από τα σχέδια μου, αυτό θα ήταν οι λεπτομέρειες. Προσπαθώ να βάζω όση περισσότερη λεπτομέρεια είναι εφικτό να μπει σε ένα tattoo αυτής της κλίμακας του μικρορεαλισμού. Αυτός είναι και ο λόγος που τα session για το κάθε σχέδιο μπορεί να διαρκέσουν από τρεις ως και εννιά ώρες για σχέδια μόλις δέκα εκατοστών.
Tam: Νιώθω περήφανος για ένα graffiti που είχα κάνει. Ήταν ένας δράκουλας που μου άρεσε πάρα πολύ. Μετά από λίγο καιρό, επικοινώνησε κάποιος μαζί μου και μου ζήτησε να του το κάνω tattoo. Ένιωσα τεράστια χαρά που ήθελε να έχει πάνω του για πάντα κάτι πολύ δικό μου.
Live2: Δεν έχω να ξεχωρίσω κάποιο κομμάτι, νομίζω ότι για όλα μου τα ταττού είμαι περήφανος, για κάθε περίοδο ξεχωριστά.
Gio Kodra: Περήφανος νιώθω για όλα τα τατού μου. Αν είναι να κάνω κάτι το οποίο δεν αντιστοιχεί στην ιδεολογία μου ή την αισθητική μου, απλά δεν το αναλαμβάνω. Ξεχωρίζω κάποια βέβαια στο τελευταίο tattoo Convention. Έκανα σε όλη την εξωτερική μεριά του ποδιού ένα μεγάλο χέρι που κατευθύνει με νήματα ένα τρένο που βγαίνει μέσα από ένα τούνελ. Από κάτω ένωνε με μία νεκροκεφαλή και κάτω χαμηλά τελείωνε με έναν Σιδερένιο κάδο που έγραφε πάνω του vote here. Και όλο αυτό δένει με κάποια αρχιτεκτονικά μοτίβα.
Cobra: Νιώθω περήφανος συνολικά για τη δουλειά μου και δεν θα ξεχώριζα κάποιο συγκεκριμένο. Συνεπώς είμαι περήφανος για κάθε προηγούμενο κι επόμενο τατού που θα σχεδιάσω.
Ένας μύθος που ξέρουμε για τα τατουάζ και δεν ισχύει;
Kallia: Πιστεύω ότι αρκετός κόσμος δεν έχει κατανοήσει την έννοια του tattoo ακόμα. Ακόμα επικρατεί η ιδεολογία πως το tattoo είναι κάτι που συνδέεται με φυλακές, συμμορίες και δεν αντιμετωπίζεται ως μορφή τέχνης αλλά ως κάτι κατακριτέο. Συχνά ακούω “τι πήγες και έκανες”, “μόδα είναι θα περάσει” και πολλά τέτοια. Πολλοί πιστεύουν πως για να κάνει κάποιος ένα σχέδιο πάνω του πρέπει μόνο να συνδέεται με κάτι πολύ σημαντικό για εκείνον και να έχει νόημα… Let me prove you wrong. Το tattoo είναι μια μορφή τέχνης, είναι style, όπως κάθε άλλο είδος τέχνης, φτιάχτηκε για να προκαλεί συναισθήματα, να εκφράζει ή απλά να διακοσμεί. Ο καθένας εκφράζεται από αυτά και ερμηνεύει τα σχέδια όπως εκείνος θέλει, δεν χρειάζεται να νιώθει κανείς δεσμευμένος νομίζοντας ότι πρέπει να κάνει κάτι μόνο με νόημα. Αυτό είναι μύθος. Στην τελική, ακόμα και το πιο παράξενο σχέδιο το επιλέγει κάποιος επειδή μέσα του κάτι του προκάλεσε. Δεν έχουν νόημα μόνο οι ημερομηνίες ή οι λέξεις.
Tam: Όλοι πιστεύουν ότι τα tattoo πονάνε πολύ. Στην πραγματικότητα, είναι μια ενόχληση υποφερτή, η οποία μετά από λίγο ξεπερνιέται. Όσο πιο πολύ θέλεις να κάνεις ένα tattoo, τόσο πιο εύκολο είναι να το διαχειριστείς.
Live2: Νομίζω ότι θα απαντήσω σε αυτή την ερώτηση με αυτό που μας ρωτάει και ο περισσότερος κόσμος: “Πονάει;”. Σίγουρα πονάει. Χαχα.
Gio Kodra: Υπάρχει αρκετή παραπληροφόρηση γύρω από το τατού. Με τον καιρό έχει βελτιωθεί και η απήχηση είναι μεγαλύτερη μιας και ο κόσμος ενημερώνεται καλύτερα. Σίγουρα όμως κάποιος θα σου πει «θα παραμορφωθεί αν χάσεις ή πάρεις λίγα κιλά, πονάει πολύ, θα μολυνθεί και τα λοιπά». Για να παραμορφωθεί το τατού πρέπει να γίνουν τεράστιες αλλαγές στο σώμα, αλλά ακόμη κι έτσι δεν γίνεται σε τραγικό βαθμό. Ο πόνος είναι υποκειμενικός για τον καθένα. Είναι πολύ οι παράγοντες που συντελούν σε αυτό. Όσο για τις μολύνσεις, όλοι οι artists είναι ενημερωμένοι για τους κανόνες υγιεινής και τους τηρούν. Αν «βαρέσεις» ένα τατού και μετά πας και τρίβεσαι σε σκόνες και χώματα λογικό είναι να μολυνθεί.
Πόσα τατουάζ έχετε πάνω σας;
Kallia: Fun fact, έχω πάνω από 30.
Tam: Είναι αρκετά και δεν έχω μπει στη διαδικασία να τα μετρήσω ποτέ. Πλέον μετριούνται σε ώρες και όχι σε σχέδια.
Live2: Νομίζω ότι έχω ΕΝΑ μεγάλο ταττού.
Gio Kodra: Έχω μόνο 2. Βέβαια το ένα είναι όλη η πλάτη. Ένας δράκος που φτάνει μέχρι χαμηλά στα οπίσθια, το οποίο το έκανα στο Dildo tattoo studio όπου βρίσκομαι και εγώ τα τελευταία 5 χρόνια. Το δεύτερο είναι ένα νυχτολούλουδο χαμηλά στο πόδι που το έχει κάνει μια αγαπημένη μου artist.
Cobra: Δεν τα μετράω. Γι’ αυτό δεν ξέρω πόσα είναι.
7o Athens Tattoo Expo στο Παλιό Αμαξοστάσιο ΟΣΥ (Γκάζι), 10, 11 και 12 Νοεμβρίου.