Το Παρίσι έχει αμέτρητες υπαίθριες αγορές, σε πλατείες ή σε μικρούς δρόμους, που κλείνουν για τα οχήματα όταν αυτές είναι ανοιχτές για τον απλό κόσμο που ψωνίζει. Είναι κάτι πολύ κοινό και συνηθισμένο, ανάμεσα στις άλλες καθημερινές συνήθειες των ανθρώπων κάθε πολιτισμού και κάθε κουλτούρας, να ψωνίζει κάποιος τις τροφές για το καθημερινό φαγητό του ή τα απαραίτητα για το σπίτι του από την τοπική υπαίθρια αγορά. Το πιο φημισμένο και το μεγαλύτερο παζάρι στην πόλη, το παλαιότερο ίσως ακόμη και στην πλανητική κλίμακα, περίπου από το 1880, το οποίο εκτείνεται σε πολλά στρέμματα γης, με εκατομμύρια επισκέπτες και εκατοντάδες καταστήματα, είναι η παρισινή υπαίθρια αγορά Marche de Clignancourt (Μαρσέ ντε Κλινιανκούρ), βόρεια του 18ου διαμερίσματος.
Στην πραγματικότητα, δεν είναι μία αγορά! Υπάρχουν πολλές διαφορετικές μέσα στην Μαρσέ ντε Κλινιανκούρ, περίπου δεκαπέντε. Η κάθε μια ειδικεύεται σε κάτι, ενώ το κύρος και οι τιμές αλλάζουν, άλλες είναι πιο ακριβές και με εκλεκτό εμπόρευμα, άλλες πιο φθηνές και πληθωρικές, μα πάντα θα βρεις αυτό που ψάχνεις. Είναι δηλαδή σαν μια κανονική πόλη! Το σημάδι του εκσυγχρονισμού έχει φθάσει κι εδώ φυσικά και μοντέρνα εστιατόρια ξεφυτρώνουν συνεχώς, ανάμεσα στο πολύχρωμο χάος των μικρών μαγαζιών με τα χιλιάδες καλούδια. Ένα εστιατόριο μάλιστα, έχει σχεδιαστεί από έναν από τους πιο διάσημους ντιζάινερς στη Γαλλία και φυσικά είναι πανάκριβο να φάει κάποιος εκεί, ενώ μια καινούρια κόνσεπτ γκαλερί για το σύγχρονο ντιζάιν προσελκύει όλον τον καλλιτεχνικό, και όχι μόνο, κόσμο στα στενά μονοπάτια της Κλινιανκούρ.
Αφήνοντας την υπαίθρια αγορά της Κλινιανκούρ και με κατεύθυνση προς το σταθμό του μετρό, περνάς κάτω από τον περιφερειακό δρόμο, ένα είδος αυτοκινητοδρόμου που περιβάλλει κυκλικά το Παρίσι. Ακολουθώντας αυτή τη διαδρομή, σύντομα θα βρεθείς σε ένα τελείως διαφορετικό πλανήτη, σε μια άλλη πόλη νομίζεις. Πηγαίνοντας νότια, θα φθάσεις στην πολύ χιπ και κουλ περιοχή των Marcadet (Μαρκαντέ) και Caulaincourt (Κολαενκούρ). Σχεδιαστές όλων των ειδών, άνθρωποι της μόδας και καλλιτέχνες συρρέουν εδώ, ψωνίζουν σε μεταμοντέρνα καταστήματα ρούχων, τρώνε σε μοδάτα εστιατόρια, πίνουν τον καφέ τους και τα χρωματιστά ποτά τους στα πιο κουλ μπαρ του Παρισιού.
Ανεβαίνοντας το λόφο της Μονμάρτης λίγο περισσότερο, προς τη βόρεια πλευρά του, μια διάθεση για παραμύθι δημιουργείται, από τα κτίρια, τα παλιά σπίτια, τους μυστικούς κήπους. Μέχρι και έναν αμπελώνα έχει η περιοχή! Φυσικά, υπάρχουν κι εδώ οι περίφημες γαλλικές μπρασσερί, οι μπυραρίες, τα μπαρ, τα παρισινά καφέ.. Όλο και περισσότερα καταστήματα με τουριστικά είδη, όλο και πιο πολλοί άνθρωποι. Ως επί το πλείστον, τουρίστες που θέλουν να εξερευνήσουν την ρομαντική πλευρά αυτής της πόλης. Και μετά βέβαια, υπάρχει η Βασιλική της Sacre Coeur (Σακρέ Κερ), η όμορφη εκκλησία που στα πόδια της απλώνεται όλο το Παρίσι και είναι ένα από τα πιο χρησιμοποιημένα σημεία για σέλφις στην πόλη. Την επισκέπτονται αμέτρητοι θαυμαστές του Παρισιού που δηλώνουν ερωτευμένοι με αυτή την πόλη, και ακολουθούνται συνήθως από μικροπωλητές σουβενίρ και τους ομοίους τους.
Η Porte Saint Denis (Πορτ Σεν Ντενί), είναι η πύλη που χωρίζει τον εσωτερικό από τον εξωτερικό κύκλο του Παρισιού. Πίσω από την πύλη βρίσκεται ο δρόμος του Σαν Ντενί, πιο συγκεκριμένα ο δρόμος Rue du Faubourg Saint Denis (Ρυ ντυ Φομπούργκ Σεν Ντενί), κέντρο και προάστιο μαζί, σε παλαιότερες εποχές. Ένα τυπικό σταυροδρόμι των μεγάλων μπουλεβάρ του Παρισιού, Boulevard de Sebastopol (λεωφόρος Σεβαστούπολης), boulevard de Strasbourg (λεωφόρος του Στρασβούργου), boulevard Saint-Denis (λεωφόρος Σαν Ντενί) και από κοντά η boulevard Saint Martin (λεωφόρος Σεν Μαρτέν). Ακολουθώντας την λεωφόρο Σεν Μαρτέν, φτάνει κανείς στην Place de la Republique (Πλας ντε λα Ρεπουμπλίκ ή Πλατεία της Δημοκρατίας). Η πλατεία αυτή, λόγω της εγγύτητας της με το θέατρο Μπατακλάν, όπου το βράδυ της 13ης Νοεμβρίου σκοτώθηκαν 118 άνθρωποι, έγινε αυθόρμητα το κοινό σημείο μνήμης για τους Παριζιάνους, των θυμάτων όλων των τρομοκρατικών ενεργειών που συγκλόνησαν το Παρίσι μέσα στο 2015. Στις 9 του Γενάρη, πραγματοποιήθηκε μεγάλη συγκέντρωση μνήμης για τα άτυχα θύματα των επιθέσεων. Γιγαντοοθόνες προβάλαν διαγγέλματα από τους σημαντικότερους Γάλλους πολιτικούς, ενώ ο Johnny Hallyday, τραγουδιστής της ροκ, τραγούδησε για το κοινό που παρακολουθούσε συγκινημένο. Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τις επιθέσεις στο Charlie Hebdo, στο εβραϊκό σουπερ μάρκετ, στο θέατρο Μπατακλάν, στους δρόμους του Παρισιού. Ακόμα κι ένα ανέμελο κυριακάτικο πρωινό όπως αυτό.