Entraygues-sur-Truyère, νότια Γαλλία.
Το κίνημα των κίτρινων γιλέκων (Gilets Jaunes) προέρχεται από ένα βαθύ αίσθημα αδικίας και διάψευσης, μετά από τόσα χρόνια μεγάλων υποσχέσεων και συνεχών απογοητεύσεων. Ο φόρος για τα καύσιμα ήταν η σπίθα που έκανε το βαρέλι να πάρει φωτιά, αφού απαγόρευσε στους ανθρώπους να χρησιμοποιήσουν την τελευταία επιλογή που είχαν ως διέξοδο, δηλαδή να μπορούν να μετακινούνται!
Η ιδέα που εκπροσωπεί η χώρα Γαλλία, όλος ο πολιτισμός της, η δόξα, η μόδα και η ομορφιά υπάρχουν, αλλά κανείς δεν ζει πια εκεί, είναι ένα κενό γράμμα! Τώρα όλα είναι επιχειρήσεις τοποθετημένες στο Παρίσι, οι άνθρωποι έπρεπε να απομακρυνθούν από τις μικρές ή μεγάλες πόλεις τους για να επιβιώσουν, οι δουλειές τους απέχουν μέχρι και δύο ώρες από το Παρίσι. Το Παρίσι πια βρίσκεται στο τέλος του πλανήτη και έχει πολύ μικρή σχέση με ό,τι έχει απομείνει από την κυρίαρχη ιδέα, που ονομάζεται la France.
Παρατηρώντας τις διασταυρώσεις στους δρόμους της κεντρικής Γαλλίας αυτές τις μέρες, τα σημεία εκείνα που συχνά καταλαμβάνονται από τους ανθρώπους με τα κίτρινα γιλέκα, φαίνεται ότι η αποφασιστικότητα του κινήματος γίνεται όλο και πιο ισχυρή.
Το κίνημα των κίτρινων γιλέκων, που δεν έχει οργανωθεί μέχρι τώρα από κανένα πολιτικό κόμμα ή συνδικάτο, και μάλιστα καλύπτει διάφορα κοινωνικά επίπεδα, θα πρέπει να κάνει εμάς τους υπόλοιπους να σκεφτούμε, αν μας είναι πια απαραίτητο να παραγγείλουμε έναν ακόμη μη υγιεινό καφέ από την πολυεθνική των starbucks, αν χρειάζεται πια να καταναλώνουμε καθημερινά πλαστικό που δεν ανακυκλώνεται ποτέ, αν έχουμε ανάγκη ένα ακόμα, όχι και τόσο φθηνό, πουκάμισο που έχει εγγύηση παράδοσης λίγων ωρών … οι γαρίδες από την Ταϊλάνδη, τόσο φθηνές! Αλλά αλιεύονται από τους σκλάβους ψαράδες, που εργάζονται για τίποτα.. Και για να το ξεπεράσουμε, είναι απαραίτητο να πάρουμε μια πτήση για μέρη όπως η Μαγιόρκα, ψωνίζοντας φθηνά, τουριστικά πακέτα, αλλά ταυτόχρονα παραπονιόμαστε για τη μόλυνση και την υπερθέρμανση, ένα Σαββατοκύριακο στην Ισπανία είναι πια φθηνότερο από μια βραδινή έξοδο σε μια μεγάλη πόλη στην Ευρώπη… Σύντομα, θα πρέπει να επανεξετάσουμε τι είναι σημαντικό και τι απαραίτητο ίσως, είναι εύκολο να διαμαρτυρόμαστε χωρίς να κουνιόμαστε από τον καναπέ του σπιτιού μας, αλλά στο τέλος της ημέρας, οι φτωχοί πληρώνουν τα πάντα. Οι φτωχοί εδώ χτυπήθηκαν.