Η «θρυλική» μπουκαμβίλια της οδού Μητροπόλεως, όπως έμοιαζε μέχρι προχτές.
Κάπου στην οδό Μητροπόλεως, απέναντι από την εκκλησία, υπάρχει το ξενοδοχείο Metropolis. Πριν προλάβει ο επισκέπτης να διαβεί το κατώφλι του και να συναντήσει έναν σουρεάλ άγαλμα στα αριστερά του, μέχρι προχθές θα στεκόταν να θαυμάσει την διασημότερη μπουκαμβίλια της Αθήνας. Αυτή που βρισκόταν έξω από το ξενοδοχείο εδώ και δεκαπέντε χρόνια και που μεγαλώνοντας έφτασε στον πέμπτο όροφο του κτηρίου, ξεπερνώντας σε ύψος τα είκοσι μέτρα δίνοντας μερικά φαντασμαγορικά φωτογραφικά πλάνα στους τουρίστες που την απαθανάτιζαν με τις κάμερές τους.
Όμως εδώ και δύο ημέρες η περίφημη μπουκαμβίλια, δεν βρίσκεται πια στη θέση της, ενώ στο πεζοδρόμιο μια άμορφη μάζα από ξύλα και ξερά λουλούδια που περιμένει το φορτηγό του Δήμου, έχει μείνει για να θυμίζει την παλιά αίγλη του φυτού.
Οι άνθρωποι του ξενοδοχείου, με μεγάλη τους λύπη αναγκάστηκαν να την κόψουν μιας και υπήρχε κίνδυνος να δημιουργήσει σημαντικές ζημιές στο κτήριο. Σε πρώτη φάση, οι ρίζες της είχαν αρχίσει να μεγαλώνουν πολύ με αποτέλεσμα να ξηλωθούν τα μαρμάρινα σκαλοπάτια της εισόδου του ξενοδοχείου. «Όπως είναι φυσικό, το επόμενο που θα γινόταν ήταν να κάνει ρωγμή στο στηθαίο. Όταν την φυτέψαμε δεν φανταστήκαμε ότι θα αναπτυσσόταν τόσο γρήγορα» λέει στην Popaganada ο κ. Θωμάς Τσιακτάνης, ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου.
Ο κύριος Θωμάς την φύτεψε πριν από δεκαπέντε χρόνια, μιας και τρέφει μεγάλη αγάπη για τα λουλούδια, αλλά τότε δεν φανταζόταν ότι θα αναπτυσσόταν τόσο πολύ καλύπτοντας σχεδόν όλη την πρόσοψη του ξενοδοχείου του.
Ο ίδιος, παραδέχεται ότι, αν και την φύτεψε μόνο για διακοσμητικούς λόγους, το συγκεκριμένο φυτό προσέλκυσε πολύ κόσμο στο ξενοδοχείο του και αποτέλεσε την τέλεια διαφήμιση για αυτό (οι φωτογραφίες της μπουκαμβίλιας ειδικά τα τελευταία χρόνια μοιράστηκαν κατά κόρον στα κοινωνικά δίκτυα).
Όσο ψήλωνε τόσο χαιρόταν να την βλέπει. Την μετρούσε καθημερινά με τον γιο του και χαράζανε μια γραμμή εκεί που έφτανε το ύψος της. Παρόλο που την επόμενη μέρα την έβρισκαν δέκα πόντους ψηλότερα, ποτέ δεν φαντάστηκαν ότι θα έφτανε σε αυτά τα δυσθεώρητα ύψη.
Σύμφωνα με τον γιο του κ. Θωμά, τον Κώστα, υπήρχαν πολλοί που έρχονταν να ρωτήσουν πού μπορούσαν να βρουν το ξενοδοχείο «Βουκαμβίλια». Έπρεπε να τους ζητήσουν οι άνθρωποι του ξενοδοχείου να πάνε στην απέναντι πλευρά του δρόμου για να διαπιστώσουν ότι δεν λέγεται έτσι. Επίσης ο Κώστας έχει φωτογραφίες πελατών του που επισκέφτηκαν την Ακρόπολη και μετά πήγαιναν και του λέγανε «Έβγαλα φωτογραφία το ξενοδοχείο σου από την Ακρόπολη. Το αναγνώρισα από το φυτό».
«Είναι θάμνος και όχι αναρριχώμενο φυτό, όπως πιστεύουν πολλοί» λέει ο γιος του ιδιοκτήτη. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να πρέπει να την στερεώσουν μόνοι τους με σχοινιά, πράγμα πολύ δύσκολο αν αναλογιστεί κανείς ότι έπρεπε να ξεκινήσουν από το ισόγειο, να φτάσουν σιγά- σιγά μέχρι τον τρίτο και μετά να συνεχίσουν μέχρι τον πέμπτο όροφο. Όσο για το κλάδεμα που της έκαναν πέρσι, χρειάστηκαν δύο γερανούς, έναν για να φτάσουν μέχρι τον τρίτο και στην συνέχεια έναν άλλον με μεγαλύτερο «βελόνι» για να καταφέρουν να φτάσουν στον πέμπτο, ενώ για την απομάκρυνση των κλαδιών, χρειάστηκαν τρία φορτηγά μόνο και μόνο για τα λεγόμενα «χοντρά». Η όλη διαδικασία τους στοίχισε 1.000 ευρώ, αλλά δεν τα λογάριασαν μπροστά στην αγάπη τους για το φυτό. Το ίδιο συνέβαινε και όταν έτυχε κάποιες φορές να έρθουν σε ρήξη με τα γειτονικά μαγαζιά γιατί τους ενοχλούσαν τα φύλλα ή όταν ήρθαν άνθρωποι του δήμου για να τους δώσουν πρόστιμο επειδή η μπουκαμβίλια τους γέμιζε με λουλούδια τον δρόμο, παρόλο που τον καθάριζαν συνεχώς.
Το θέμα είναι ότι οι ρίζες της είχαν αρχίσει πλέον να απλώνουν πάρα πολύ. «Το 2004 που έφτιαχναν το πεζοδρόμιο, είδαμε κάποιες ρίζες να έχουν φτάσει περίπου τα δύο μέτρα» λέει ο Κώστας, ό οποίος θυμάται ότι τα μισά του χρόνια τα έχει ζήσει μεγαλώνοντας μαζί της.
«Μόλις την κόψαμε αρχίσανε τα επικριτικά σχόλια. Μας κατηγόρησαν ότι καταστρέφουμε την Αθήνα. Επίσης, έρχονται πολλά επικριτικά μηνύματα στο facebook. Εμείς στενοχωρηθήκαμε για δύο λόγους. Ο πρώτος και βασικότερος είναι ότι αναγκαστήκαμε να κόψουμε την μπουκαμβίλια και ο δεύτερος είναι ότι μας κατηγορούν. Πέρασε μια κυρία και γυρνώντας προς το μέρος μου με έδειξε και είπε “Αυτός είναι ο εγκληματίας”. Μας στενοχωρεί ότι πρέπει εμείς που αγαπήσαμε πραγματικά το φυτό να απολογούμαστε σε κάποιους που απλά το θαύμαζαν» δηλώνουν οι άνθρωποι του ξενοδοχείου, ενώ την ίδια στιγμή, γεμάτοι συγκίνηση ανέβασαν στην σελίδα τους, στο facebook, ανακοίνωση με την οποία δηλώνουν πολύ λυπημένοι που, μετά από συμβουλή πολιτικών μηχανικών, χρειάστηκε να κόψουν το σήμα κατατεθέν της περιοχής που έκανε γνωστό το ξενοδοχείο τους διεθνώς.
Μπορεί όμως αυτή η μπουκαμβίλια να έφυγε, αλλά την θέση της θα πάρει μια άλλη. Πατέρας και γιος, σκοπεύουν να φυτέψουν ξανά μια είτε δεξιά είτε αριστερά από την είσοδο του ξενοδοχείου, μόνο που αυτή τη φορά θα είναι λίγο πιο έξω ώστε να μην επηρεάζει κάποιο μέρος του κτηρίου, ενώ σκοπεύουν να την διαμορφώσουν αντίστοιχα με την προηγούμενη, στερεώνοντας την με σχοινιά. Υπομονή. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η προηγούμενη σε δεκαπέντε χρόνια ξεπέρασε τα είκοσι μέτρα, η νέα θα έχει φτάσει τα πρώτα πέντε μέτρα, ίσως σε λιγότερο από τέσσερα χρόνια.