Στη Θεσσαλονίκη ένα απόγευμα Κυριακής μπορεί πολύ άνετα να μετατραπεί σε ξέφρενο Σαββατόβραδο. Μπορεί να είχα να ανέβω χρόνια αλλά αυτή η σύντομη βόλτα μου για το πάρτυ των πέντε χρόνων του Street Outdoors μου το θύμισε για τα καλά. Οι διοργανωτές, γνωστοί υπεύθυνοι αντίστοιχων parties από το 2012 σε όλη σχεδόν την Ελλάδα, είχαν κλείσει την προβλήτα Α’ του νέου λιμανιού δίπλα στις αποθήκες για να γιορτάσουν τα πέμπτα τους γενέθλια με ένα open air event δίπλα στα νερά του Θερμαϊκού. Ο καιρός μπορεί να μετέτρεψε το outdoors σε indoors, αφού από νωρίς το μεσημέρι έβρεχε και αναγκαστικά μεταφέρθηκε όλος ο εξοπλισμός σε μία από τις μεγάλες, διώροφες αποθήκες, αυτό όμως δεν στέρησε σε καμία περίπτωση τη διάθεση για χορό από κανέναν.
Το δικό μας team ξεκίνησε από την Αθήνα με λιακάδα και προσγειώθηκε στη Θεσσαλονίκη με μία υποψία συννεφιάς που αργότερα έγινε κανονική καταιγίδα. Στις τρεις το μεσημέρι όμως ήταν όλα έτοιμα και ήδη μέσα σε μία ώρα είχαν ξεκινήσει να σχηματίζονται οι πρώτες ουρές μπροστά στην είσοδο. Οι ομπρέλες ανοιγόκλειναν με το ρυθμό αφού ακόμα και η βροχή ξεκινούσε και σταματούσε τόσο γρήγορα, που ήταν λες και χόρευε μαζί με τον κόσμο (και όπως όλοι καταλαβαίνουμε, μετά από κάτι τέτοιες αυθόρμητες στιγμές βγαίνει η ρομαντική ψυχή μου στο πληκτρολόγιο). Την προθέρμανση ανέλαβαν οι Street Outdoors Soundsystem και καθώς τα φώτα του Λευκού Πύργου άναβαν, ανέβηκε στο stage ο Suzzane Kraft ο οποίος έχει ξεπηδήσει από τη σκηνή του Λος Άντζελες και, ως μουσικός και ο ίδιος, παίζει τη house, καθώς και όλα της τα παρακλάδια, στα δάχτυλα. Πριν προλάβει να χαλαρώσει κανείς, άρχισε να βαράει δυνατά ο Κορεάτης Hunee που έχει βάλει πολλές φορές φωτιά στις Βερολινέζικες νύχτες τα τελευταία χρόνια και κάπως έτσι λειτούργησε κι εδώ. Τη βραδιά έκλεισε η ομάδα των Street Outdoors Soundsystem και όλοι πήραμε το πλακόστρωτο της επιστροφής με χαμόγελα ευτυχίας, λίγη ώρα πριν αρχίσει να ξημερώνει η Δευτέρα.
Αυτή ήταν όντως μια Κυριακάτικη γιορτή με τα όλα της. Με τα κοκτέιλ της, τις μουσικές της, το food corner της, το όμορφο και χαρούμενο πλήθος της. Μέχρι και ο γερανός του λιμανιού ζούσε το rave ως τις πρώτες πρωινές ώρες με τα χρωματιστά του φωτορυθμικά. That’s what I call party!