Με έδρα το Όσλο και τους περίφημους κατά καιρούς συνεργάτες του Lindstrom, Todd Terje και Rune Lindbaek, καθιέρωσαν τον περίφημο Νορβηγικό nu/space – disco ήχο στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας. Ειδικά η συνεργασία του με τον Lindstrom εισήγαγε το κοινό σε έναν ρετροφουτουριστικό ήχο που βρήκε άπειρους μιμητές μετά το ντεμπούτο άλμπουμ τους στην Eskimo το 2005. Με τo label του Full Pupp κυκλοφορεί φοβερούς δίσκους αποκλειστικά Νορβηγών παραγωγών με άξονα την leftfield house και τη nu-disco, ενώ μέσω του sub-label Internasjonal, συνεργάζεται με παραγωγούς απ’ όλο τον κόσμο.
Πέρα από όλα αυτά όμως ο Thomas Moan Hermansen, όπως είναι το πραγματικό του όνομα, είναι ένας τρομερός DJ. Έχει φοβερά τεχνικά skills, δικές του παραγωγές και edits που «σκοτώνουν», ευρεία δισκοθήκη διαφορετικών επιρροών και στυλ και εξαιρετικό γούστο. Στον κόσμο του Prins Thomas disco, house, electro ακόμα και techno μπλέκουν με μοναδικό τρόπο με στοιχεία kraut, acid, folk, dub και ψυχεδέλειας δημιουργώντας ένα μοναδικό χαρμάνι.
Μαζί του στο booth του six d.o.g.s θα βρεθεί ένας από τους καλύτερους Έλληνες παραγωγούς ηλεκτρονικής χορευτικής μουσικής, ο NTEIBINT ή αλλιώς Γιώργος Μπακαλάκος, ραδιοφωνικός παραγωγός του En Lefko 87.7 και μέλος της Βελγικής δισκογραφικής ετικέτας Eskimo Recordings, στην οποία δίσκογραφεί και ο Prins Thomas. Το line up συμπληρώνουν οι resident Djs του Needless, Chevy και Mr.Z.
Με αφορμή λοιπόν την επίσκεψή του, ο Prins Thomas απάντησε στις ερωτήσεις μας.
Τι μουσική παίζεις συνήθως στα DJ sets σου; Νομίζω πως το σύνηθες τρίπτυχο disco, house, techno καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος αλλά μου αρέσει να παίζω και 80s italo, 60s garage exotica, κρουστά από τις ζούγκλες του κόσμου ανάμεσα, αν φυσικά ο κόσμος είναι δεκτικός.
Πώς θα περιέγραφες τη μουσική που γράφεις σε κάποιον που δεν έχει ιδέα απ’ αυτά; Δεν ξέρω. Συνήθως φτιάχνω τη μουσική που γράφω για μένα αν και αυτή είναι μόνο η μισή αλήθεια. Η συνήθης απάντηση που δίνω πάντως είναι: ‘είναι χωρίς φωνητικά και μάλλον δεν θα σου αρέσει’.
Πώς ήταν η μουσική σκηνή, στο μέρος που μεγάλωσες; Ποιες ήταν οι κύριες επιρροές σου; Μεγάλωσα στο Hamar, όπου η αλήθεια είναι πως δεν υπήρχε μουσική σκηνή, μόνο στην φαντασία μου και στην κρεβατοκάμαρα μου.
Ποιες ήταν οι κύριες επιρροές σου τότε; Το ’84-’85 άρχισα να ψωνίζω δίσκους από το τοπικό δισκάδικο αλλά ήταν δύσκολο να βρω τους δίσκους για τους οποίους διάβαζα στο NME και στο Blues & Soul Magazine. Οπότε συνηθισμένα hits με remixes και dub versions από καλλιτέχνες όπως Madonna, Thompson Twins και Duran Duran. Λίγο αργότερα, ανακάλυψα καλλιτέχνες όπως Mantronix, Jellybean, Public Enemy, Jam & Lewis, Prince, Marley Marl, Todd Terry, Blaze, Arthur Baker, Francois Kevorkian, Phuture, Shep Pettibone, peter Slanghuis και έμαθα και κλασσικά πράγματα όπως Miles Davis, the Clash, David Bowie και John Martyn. Ο DJ Strangefruit ήταν λίγο μεγαλύτερος μου και ήταν κάτι σαν τον μέντορά μου, εκείνο τον καιρό.
Μπορείς να ονομάσεις κάποιους από τους αγαπημένους σου μουσικούς και Djs, αιτιολογώντας το; Δεν έχω αγαπημένους Djs, καθώς πιστεύω πως η μαγεία συνήθως συμβαίνει μόνο όταν έχεις μπροστά σου ένα ανοιχτόμυαλο κοινό. Πριν λίγες μέρες έπαικα μαζί με Midland, Haai και Shanti Celeste και όλοι είχαν διαφορετική προσέγγιση και έπαιζαν άλλα είδη μουσικής, με διαφορετικό τέμπο κτλ, αυτό το βρίσκω πιο ενδιαφέρον από κάποιον που θα παίξει όλους τους αγαπημένους μου δισκους. Αλλά αν πρέπει να αναφέρω κάποιον, αν βάλεις μπροστά στο σωστό crowd τον Ricardo Villalobos ή τον DJ Harvey, θα τους άκουγα ευχάριστα ένα ολόκληρο βράδυ, γιατί όχι και σε B2B! Τώρα όσον αφορά τους μουσικούς, αυτή την εποχή ακούω Eberhard Weber, όπου ξανακούω όλο του τον κατάλογο στην ECM. Είναι μουσική με την οποία μεγάλωσα και θέλω να την ξαναθυμηθώ. Επίσης προσπαθώ να εντοπίσω όλους τους δίσκους του Jon Christensen, ως μέρος της προετοιμασίας που κάνω για ένα καινούργιο project που τον περιλαμβάνει. Το παίξιμό του είναι πηγή έμπνευσης για μένα και μάλιστα το ακολουθώ στην προσπάθεια μου να μάθω ντραμς.
Μπορείς να θυμηθείς τον πρώτο δίσκο που αγόρασες; Νομίζω πως ήταν όταν ήμουν 6-7 χρονών μου έκαναν δώρο το κόκκινο άλμπουμ των Beatles. Όχι πολύ αργότερα, άρχισα να ξοδεύω όλο το χαρτζιλίκι μου σε δίσκους και νομίζω ο πρώτος που αγόρασα ήταν μια συλλογή της Sugarhill Records.
Ποιοι καλλιτέχνες και labels, έχουν τραβήξει την προσοχή σου τελευταία; Πολλά και τίποτα. Αγοράζω πάρα πολύ μουσική και προσπαθώ να είμαι όσο περισσότερο ανοιχτόμυαλος γίνεται. Αγοράζω πολύ techno τελευταία, αλλά το κάνω και για έμπνευση ή φετιχισμό. Οι Rrose, Lucy και Stanislav Tolkachev είναι τέτοιες περιπτώσεις. Επίσης ψωνίζω τα πάντα από Hieroglyphic Being. Επίσης η συλλογή καταλόγου της ECΜ έχει αποδειχθεί πέρα από πηγή έμπνευσης και πολύ ακριβή. Επόμενος στόχος, να συμπληρώσω τις τρύπες που έχω στις συλλογές από Brain, MPS και Three Blind Mice.
Προτιμάς να παίζεις σε ένα σκοτεινό υπόγειο, μια ηλιόλουστη παραλία ή ένα μεγάλο φεστιβάλ; Μου αρέσει η ποικιλία και η δυνατότητα που έχω να μπορώ να τα κάνω όλα με κάνει να μην βαριέμαι τίποτα από αυτά.
Έχεις παίξει πολλές φορές στην Αθήνα, μπορείς να τις θυμηθείς όλες; Ποια ήταν η καλύτερη; Θα πρέπει να είμαι διπλωματικός και να σου πω πως χάρηκα εξίσου όλες αυτές που θυμάμαι αλλά πιθανόν και αυτές που δεν θυμάμαι. Οι μέρες που έπινα ούζο και με τα δύο χέρια, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.
Έχεις κάποια ανεκπλήρωτα μουσικά όνειρα; Όχι μόνο έχω αλλά αλλά ελπίζω πως θα υπάρξουν και καινούργια για να εκπληρώσω.
Τι μπορούμε να περιμένουμε από τον Prins Thomas στο άμεσο μέλλον; Θα υπάρξουν κάποια ακόμα remixes στο τελευταίο μου άλμπουμ, κάποια δικά μου remixes σε άλλους, κάποια remixes που ετοιμάζουμε με τον Lindstrom και ίσως ακόμα ένα άλμπουμ, μέχρι το τέλος της χρονιάς, το λιγότερο!