Αν τα Εξάρχεια είναι μια ιδιαίτερη γειτονιά της Αθήνας, τότε και η πεζοδρομημένη οδός Κωλέττη είναι μια ιδιαίτερη γειτονιά μες στη γειτονιά. Και κάπου εκεί βρίσκεται από τις 6 Ιουνίου του 2014 το street bar Revolt. Η εγκατάσταση υπάρχει από το 2001, αλλά μόλις πριν ένα χρόνο η καλαματιανή Στέλλα Κανελλοπούλου το έκανε δικό της. «Ήμουν χρόνια πολλά στέλεχος σε επιχειρήσεις. Ήξερα ότι δεν μου ταίριαζε αυτή η δουλειά, αλλά έπρεπε να βρεθεί η κατάλληλη ευκαιρία να το αποδείξω και στον εαυτό μου. Μέσα από το Revolt, και μέσα στο Revolt έχω διδαχθεί την ομορφιά κι έχω μάθει πράγματα που δεν ήξερα μια ολόκληρη ζωή.»
Κάθομαι στο εξωτερικό, mini bar και χαζεύω τον πεζόδρομο. Το Revolt μοιάζει να αναδύεται μέσα από την παλιά γκριζάδα των γύρω κτιρίων, που τώρα έχει γεμίσει χρώματα, αρώματα και δροσιά, παρά την καλοκαιρινή θερμοκρασία. Χαζεύω τα υπέροχα γκράφιτι, επιμελημένα απ΄τον Skitsofrenis και τον Achilles. Στις κολώνες γύρω από τα τραπέζια βλέπει κανείς ένα φλεγόμενο αντρικό πρόσωπο από τη μία, ένα ασπρόμαυρο γυναικείο από την άλλη.
Όσο νυχτώνει τα φώτα χαμηλώνουν, για να προσαρμοστούν με τα χρώματα του ουρανού. Η Στέλλα σιγοπίνει την μπίρα της και αρχίζουμε να κουβεντιάζουμε. «Τα Εξάρχεια και τον κόσμο τους τα ξέρω καλά. Κόσμος τρελός κι ωραίος. Έμενα 15 χρόνια στην οδό Πλαπούτα. Από το σπίτι μου μέχρι εδώ, ανέκαθεν αντάλλασσα δέκα καλησπέρες. Οι δέκα άρχισαν να γίνονται 20 και, πια, είμαστε μια μεγάλη παρέα.»
Σκέφτομαι φωναχτά ότι αυτοί που δε βγαίνουν Εξάρχεια και φοβούνται δεν πιστεύουν ότι πρόκειται περί μιας μεγάλης παρέας. Αλλά περισσότερο ενός… μεγάλου μπάχαλου. Η Στέλλα απαντά ότι η Κωλέττη ποτέ δεν είχε πρόβλημα με τους μπαχαλάκηδες. «Δέκα δεκαπέντε αμούστακα παλικάρια είναι που την ψάχνουν με λάθος τρόπο. Μπορώ να σου πω ότι κάποιοι είναι πολύ μικροί, αμούστακοι. Ποτέ μου δεν φοβήθηκα εγώ τα Εξάρχεια, πάντα περνούσα μέσα από την πλατεία. Όταν υπάρχει κάτι το οποίο σε χαλάει ή το φοβάσαι, άλλαξέ το. Για παράδειγμα επί μήνες και κάθε μέρα οι υπόλοιποι ιδιοκτήτες της Κωλέττη κι εγώ επιχειρούσαμε να απομακρύνουμε από τον πεζόδρομο τους πρεζέμπορους και τα ναρκωτικά. Δεν γίνεται τίποτα μονομιάς. Όμως, εδώ και καιρό δεν εμφανίζονται στα παγκάκια. Θέλει θάρρος η αλλαγή.»
Αυτό που μου κάνει εξ αρχής εντύπωση είναι ότι η Στέλλα μιλά περισσότερο για την Κωλέττη, παρά για το μαγαζί της. Μοιάζει με μια άτυπη κοινότητα, χωρίς ανταγωνισμούς και με διάθεση συνεργασίας. «Η αλληλεγγύη είναι το ζήτημα και αργήσαμε να το καταλάβουμε αυτό στην Ελλάδα. Όταν βοηθάς κάποιον, γίνεσαι καλύτερος και εσύ και εκείνος. Αυτό δεν είναι το νόημα, στην τελική;». Η κουβέντα γυρνάει στην κρίση και στις δύσκολες εποχές που ζούμε. «Όλοι έχουμε επηρεαστεί, αλλά δεν το βάζουμε κάτω. Το θέμα είναι να κάνει ο καθένας ό,τι μπορεί από το πόστο του. Στο Revolt στηρίζουμε τα Ελληνικά προϊόντα και ο κόσμος ανταποκρίνεται όχι μόνο για τις χαμηλότερες τιμές τους, αλλά κυρίως από ιδεολογική άποψη.»
Τους τελευταίους μήνες κάτι συμβαίνει στον πεζόδρομο. Κάτι πέρα από τη λειτουργία των επιχειρήσεων. «Μας ενδιαφέρει όλους να γίνει γνωστός ο πεζόδρομος, να ακουστούμε, να γνωρίσουμε νέο κόσμο. Ξεκινήσαμε δειλά με κάποιους πάγκους κοσμημάτων και χειροποίητων κατασκευών και με λίγη ζωντανή μουσική. Ο Κώστας, ο φαρμακοποιός της Κωλέττη, που τρελαίνεται για κάτι τέτοια, είχε την ιδέα να το καθιερώσουμε και να το εδραιώσουμε καλύτερα αυτό το άτυπο μίνι φεστιβάλ. Τον τελευταίο καιρό, λοιπόν, κάθε Τετάρτη θα δεις εδώ πέρα μουσικά συγκροτήματα που καταφέρνουν να πλημμυρίζουν τον πεζόδρομο. Νέα παιδιά χορεύουν και τραγουδάνε παρασέρνοντας μαζί τους κι εμάς. Μη φανταστείς ότι έχουμε δει και καμιά τρελή διαφορά στις εισπράξεις μας μέχρι στιγμής… άλλωστε αυτό δεν είναι το πρώτο που μας ενδιαφέρει. Το ζήτημα είναι η βόλτα στην οδό Κωλέττη να καθιερωθεί στις εξαρχειώτικες, και όχι μόνο, συνειδήσεις.»
Προτού φύγω, δεν μπορώ να μην επιστρέψω και να μη σταθώ στο όνομα Revolt, που περιλαμβάνει –ανάποδα- τη λέξη love. «Το όνομα του μαγαζιού το αντιπροσωπεύει πλήρως. Και τους ανθρώπους που δουλεύουμε εδώ φυσικά. Η Αγάπη είναι μια αληθινή και με νόημα επανάσταση. Με αγάπη πολλή αγκάλιασα το μαγαζάκι αυτό και όραμά μου είναι εδώ μέσα να γεννηθούν έρωτες και να ζεσταθούν αγάπες. Μην ξεχνάς ότι χάρη στο Revolt γνώρισα κι εγώ τον δικό μου έρωτα…»
Για ακόμα μια χρονιά το Revolt, μικρό στο μάτι, αλλά μεγάλο στην καρδιά, μετά το καλοκαίρι, ετοιμάζεται να οργανώσει φρέσκα καλλιτεχνικά δρώμενα σχετικά με το θέατρο, τη λογοτεχνία και τη μουσική, θα μας δροσίσει με ποτό και καφέ, αλλά, πάνω από όλα, θα μας μυήσει στην πιο αγαπησιάρικη εκδοχή της επανάστασης!
