Είδη ραπτικής Αγγελόπουλος, κοκτέιλ στο Dot, μπουγάτσες στο Λαζαρίδη, υφάσματα στον Ελμαλόγλου

Αγγελόπουλος, ραπτική/πλέξιμο/κέντημα

Master Μαρία και Χρύσα Αγγελοπούλου

Est. 1925.  Ιδρύθηκε από τον πατέρα τους, τον Ηλία τον Αγγελόπουλο και μετά το συνέχισαν οι ίδιες.

Best Υπήρξε η μεγαλύτερη αποθήκη για όλη την Ελλάδα με εισαγωγικό εμπόριο. Έκανε χονδρική πώληση κατ’ αποκλειστικότητα και εφοδίαζε όλη την Ελλάδα. Εμπορεύεται είδη ραπτική, πλεξίματος και κεντήματος, όπως τρέσες, δαντέλες, γαρνιτούρες, κρόσσια, κουμπιά και όλα τα βελονικά. Πλέον θεωρείται το πιο vintage μαγαζί στην πλατεία Αγίας Ειρήνης.

Past «Το μαγαζί αυτό μετά από τόσα χρόνια αποτελεί ‘μουσείο’ των ειδών που πουλάμε και σήμερα ακόμα υπάρχουν εδώ πράγματα, τα οποία δεν παράγονται πλέον. Όλα είναι εισαγόμενα και πλέον τα εργοστάσια από τα οποία προέρχονται τα προϊόντα μας δεν υπάρχουν. Εμείς είχαμε και ακόμα συνεχίζουμε να έχουμε τεράστια στοκ γιατί ήταν αποκλειστικά χονδρική η πώληση και μέχρι να ξεκινήσει η κρίση γινόντουσαν εισαγωγές σε τεράστια μεγέθη. Όσον αφορά το ιστορικό μας κέντρο, τα παλιά χρόνια φοβόσουν να κυκλοφορήσεις εδώ στην πλατεία Αγίας Ειρήνης. Είχε υποβαθμιστεί πάρα πολύ, ήταν πολύ άσχημη η κατάσταση, με άστεγους και ναρκομανείς. Να κοιμούνται εδώ, να ζουν ουσιαστικά στο δρόμο με ότι αυτό συνεπάγεται. Αιφνιδίως άλλαξε η σελίδα και σήμερα έγινε ένας πολυσύχναστος χώρος, γεμάτος καφετέριες και οι μόνοι που παραμένουμε με το είδος το αρχικό παραδοσιακά, στην ίδια θέση είμαστε εμείς. Κάτι χαρακτηριστικό που θυμάμαι από παλιά είναι ότι όταν είχε το μαγαζί ο πατέρας μου και ερχόμουν εγώ εδώ μετά το σχολείο, λιποθυμούσα από την πολυκοσμία. Δεν άντεχα την πίεση και το στρες και τον τόσο κόσμο που βρισκόταν εδώ μέσα. Και σήμερα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο και καθόμαστε και λέμε ιστορίες. Επίσης θυμάμαι ότι ερχόταν εδώ η μεγάλη Συνοδινού, η Άννα κατ’ εξαίρεση γιατί το μαγαζί όπως ξανά είπα ήταν αποκλειστικά χονδρική, αλλά ο πατέρας μου της επέτρεπε να ψωνίσει και ας ήταν γυναίκα. Γιατί τότε δεν επιτρεπόταν να μπει γυναίκα εδώ μέσα. Έπρεπε να είναι έμπορος. Δε μπορούσε δηλαδή μια γυναίκα να εξυπηρετηθεί σε τίποτα. Αλλά θυμάμαι ότι ερχόταν και η κυρία Ελευθερουδάκη του βιβλιοπωλείου. Επίσης η Λυρική Σκηνή εφοδιαζόταν από εμάς. Σκηνοθέτες, ηθοποιοί, ενδυματολόγοι, επώνυμοι έχουν περάσει από εδώ».

Present «Από την ώρα που ξεκίνησε η κρίση και αφανίστηκε η βιοτεχνία και η κατασκευή ρούχου στην Ελλάδα και εισήλθε η Κίνα εμείς πάθαμε καθίζηση. Και βλέπεις γύρω σου τι τεράστιες ποσότητες στοκ υπάρχουν που έχουν μείνει αδιάθετες.  Οι τελευταίες παρτίδες, οι τελευταίες εισαγωγές παρέμειναν απούλητες. Το γεγονός ότι άνοιξαν πάρα πολλές καφετέριες εδώ στην πλατεία καθάρισε όλη την περιοχή σε σχέση με παλιότερα οπότε εμένα με ικανοποιεί και φυσικά μου αρέσει περισσότερο από πριν. Αλλά βέβαια από πλευράς εργασιών η αγορά είναι πεθαμένη. Εμείς εδώ σαν κατάστημα έχουμε νεκρώσει. Παρ’ όλα αυτά έχουμε παραμείνει γιατί είναι ιδιόκτητο το κτήριο. Το θετικό είναι ότι τώρα τελευταία έρχονται εδώ νέοι άνθρωποι, οι οποίοι ασχολούνται με κατασκευές και χειροτεχνίες και έρχονται σε εμάς για να βρουν υλικά που δεν μπορούν να βρουν πουθενά αλλού. Εν τω μεταξύ στα ρολά μας απέξω έχουν φτιάξει μια καταπληκτική ζωγραφιά και έχει αλλάξει όλο το μαγαζί, το έχει φωτίσει ολόκληρο. Είναι ακόμα πιο ωραίο δηλαδή όταν είναι κλειστό. Και ταιριάζει και με το κτήριο γιατί η μόνη ομορφιά του κέντρου πλέον είναι τα παραδοσιακά κτίρια, τα διατηρητέα. Κάποια συγκεκριμένη προσωπικότητα του κέντρου εδώ στην πλατεία ήταν ο Ζάχος ο Χατζηφωτίου που τον ήξερε και ο πατέρας μου. Από τους πιο χαρακτηριστικούς περιπατητές του κέντρου. Μέχρι τελευταία ήταν και ο Ασλάνης που περνούσε πολύ συχνά από εδώ. Μου είχε χαρίσει και μια μπλούζα ροζ θυμάμαι, την έχω ακόμα. Τότε τον Ασλάνη δεν τον ήξερε κανείς βέβαια και επειδή ήθελε να ευχαριστήσει τον πατέρα μου, που του επέτρεψε να πάρει ορισμένα πράγματα μου έφτιαξε ένα μπλουζάκι».

Info Πλατεία Αγίας Ειρήνης 5, τηλ.210-32.28.520. Λειτουργεί από τις 8 το πρωί μέχρι τις 3 το μεσημέρι καθημερινά και το Σάββατο εκτός από την Κυριακή.

Dot, μπαρ

Masters  Βάκης Γόνατος, Νίκος Ζαφείρης (CJ Jeff) και Έφη Μωράκη

Est.  16 Απριλίου 2013

Best Καθαρά ποτά και εξαιρετικά cocktail (με σπεσιαλιτέ το Lemon Pie). Επίσης συχνά πάρτι. House τις Τρίτες με κάθε εβδομάδα διαφορετικούς djs από την ομάδα του CJ Jeff, live δυο Τετάρτες του μήνα και soul/funk τις άλλες δύο. Τις Πέμπτες παίζουν οι Laternative του Εν Λευκώ, οι Παρασκευές και τα Σάββατα είναι πιο 80ς, ενώ τις Κυριακές παίζει house o Γιάννης Κακαβελάκης,

Present “Dot σημαίνει κανονικά τελεία δηλαδή όπως λέμε dot.com. Εμείς όμως έχουμε πάρει τα αρχικά και το έχουμε μεταφράσει ως Dance Over Thinking. Το σημείο που βρίσκεται το μαγαζί είναι καταπληκτικό. Βρίσκεται ανάμεσα στην Ερμού και την Περικλέους και όμως είναι ταυτόχρονα απομονωμένο και έχει ένα υπέροχο κήπο ακριβώς μπροστά του. Οι συνέταιροι που ανοίξαμε το μαγαζί γνωριζόμαστε μεταξύ μας πολλά χρόνια. Εγώ με τον Jeff συνεργαζόμαστε 10 χρόνια, μαζί διοργανώναμε και τα πάρτι στο Dybbuk. Γενικά λοιπόν είμαστε παιδιά του κέντρου. Η διασκέδαση μας και πιο παλιά ήταν στα μαγαζιά εδώ γύρω. Αν θα βγούμε για ποτό, θα βγούμε εδώ πέρα, στη γειτονιά. Το κέντρο έχει ένα άλλο vibe. Μακάρι να ανοίγουν συνέχεια μαγαζιά και να έχει ο κόσμος δουλειά αλλά τα μαγαζιά αυτά πρέπει να έχουν να δώσουν κάτι. Να έχουν έναν ωραίο χώρο, ωραία μουσική και καλά ποτά. Το πρωί το κέντρο ναι μεν έχει ένα άλλο πρόσωπο συγκριτικά με το βράδυ αλλά υπάρχει κόσμος που κυκλοφορεί εδώ και πρωί και βράδυ. Όπως εμείς για παράδειγμα. Απλά το πρωί έχεις να κάνεις περισσότερο με τους εργαζόμενους του κέντρου και όχι μόνο με τον κόσμο που έρχεται εδώ για βόλτα. Αν δεν κλείνουν βιβλιοπωλεία για να ανοίξουν μπαρ, είναι θετικό που ανοίγουν τόσα μπαρ και καφετέριες. Αυτό που νομίζουν όλοι και είναι λάθος είναι πως πιστεύουν ότι είναι εύκολο να ανοίξεις μπαρ. Δεν είναι καθόλου εύκολο, έχει πάρα πολύ τρέξιμο και πολλές υποχρεώσεις. Δεν είναι ότι πουλάς ένα ποτό ή ένα σάντουιτς και φτιάχνεις και ένα καφέ. Για να έχεις ένα καλό μαγαζί πρέπει να είσαι συνέχεια από πάνω. Ό, τι μαγαζί και αν είναι αυτό. Και πρέπει να ξέρεις και πολύ καλά το αντικείμενο της δουλειάς σου. Εάν δε το ξέρεις, τότε με μαθηματική ακρίβεια θα κλείσεις. Με λίγα λόγια για να ανοίξεις ένα μαγαζί πρέπει κάτι να προσφέρεις στον πελάτη. Αν πουλάς ρούχα, να του προσφέρεις κάτι διαφορετικό από τους άλλους είτε ποιότητα είτε σχέδιο, κάτι πιο πρωτότυπο από τους άλλους. Κάθε επιχειρηματίας πρέπει να ψάχνεται, να δει τι κάνει καλά τι δεν κάνει καλά, να βελτιώνεται διαρκώς. Για τον εαυτό του και για το μαγαζί του. Όσο γρηγορότερα καταλάβουν ότι έχοντας όλοι δουλειά είναι καλό για όλους, τότε θα βγουν κερδισμένοι όλοι. Εγώ προσωπικά δεν πίνω καθόλου αλκοόλ, το έχω σταματήσει. Οι περισσότεροι δεν το πιστεύουν λόγω του ότι έχω και μπαρ αλλά γίνεται. Έχουν γίνει μια μόδα τα cocktail. Όλα μια μόδα είναι όμως. Κάποια στιγμή θα περάσει. Όπως όλα τα μαγαζιά λοιπόν, κι εμείς πρέπει να ακολουθήσουμε τη μόδα και αυτό που έχει μεγαλύτερη ζήτηση. Απλώς ο κόσμος δεν είναι τόσο εκπαιδευμένος στο να καταλάβει το καλό cocktail. Μασκότ του κέντρου εγώ θα έλεγα, αντί για τον Αντρέα που φαντάζομαι τον λένε όλοι. Εγώ θα πω όλους εμάς, όλους τους θαμώνες του κέντρου που κυκλοφορούμε εδώ καθημερινά.

Info Κτενά 1, 210 3210551. Λειτουργεί καθημερινά από τις 9 το πρωί μέχρι αργά το βράδυ.

 Στην επόμενη σελίδα ένα θρυλικό υφασματάδικο και η καλύτερη μπουγάτσα του Κέντρου.

Page: 1 2

Αλεξία Μπαμπαλίκη

Share
Published by
Αλεξία Μπαμπαλίκη