Σ’ ένα μεσοπολεμικό κτίριο της οδού Πραξιτέλους, μέσα σε ένα εξαιρετικό δείγμα της νεότερης ελληνικής αρχιτεκτονικής και του ριζοσπαστικού μοντερνιστικού κινήματος που με τους πολλούς του χώρους ενώνει το παρελθόν και την παλιά δραστηριότητα του εμπορικού τριγώνου με τις πιο φρέσκες προσπάθειες, σε μια πολυκατοικία όπου το φυσικό φως να διαχέεται ομοιόμορφα σε τέσσερις ορόφους μόλις δημιουργήθηκε μια νέα και πολύ ξεχωριστή ιδέα.
Το πλάνο της Έλλης Ξεμαντήλωτου ήταν άλλο. Όταν πήρε τα κλειδιά του δικού της χώρου στην πολυκατοικία που σχεδιάστηκε από τον Κωνσταντινοπολίτη αρχιτέκτονα Οδυσσέα Πουσκουλούς τη δεκαετία του ‘30, στόχος της ήταν δημιουργήσει ένα μαγαζί με είδη πρωινού, βρώσιμα κυρίως, με μέλι από τα Κύθηρα, τη Σίφνο και την Ευρυτανία, με βιολογικό χύμα ταχίνι, με ανώτερης ποιότητας ξηρούς καρπούς, με ταχίνι ολικής, βούτυρα καρπών και βρώμη από την Εύβοια, με πολλά και ποιοτικά για να ξεκινήσουμε τη μέρα μας χορταστικά και θρεπτικά στο σπίτι.
Όμως η παλαιότητα του κτιρίου και ο πρώτος όροφος στον οποίο βρίσκεται κάνουν τη αλλαγή χρήσης έναν γολγοθά. Παρόλα αυτά, παρά το lockdown που μεσολάβησε, εκείνη αξιοποίησε τα εμπόδια που συνάντησε με έναν έξυπνο και πολύ ελκυστικό τρόπο.
Ξεκίνησε λοιπόν να αναζητά και να εξερευνά τις αποθήκες της Αθήνας με τα παλιά πιατικά, αφιέρωσε ώρες σε μέρη που χρειάζεται υπομονή και καλό μάτι για να βρεις αυτό που ψάχνεις. Και τελικά το βρήκε, τα πιτσιλωτά πιάτα -ή «πιάτα – γρανίτης», όπως λέγονταν- και τα μονόχρωμα που έχει συγκεντρώσει στη σερβάντα της έχουν φτιαχτεί στο Ceramica Olympia, σε ένα από τα πρώτα εργοστάσια στην Ελλάδα που παρήγαγε φαγιάνς, τα κεραμικά με επικάλυψη σμάλτου δηλαδή.
Για την ιστορία, το εργοστάσιο στην Κάστα Σκουροχωρίου της Ηλείας πρωτολειτούργησε τους φούρνους του κάπου στις αρχές των 80s, άντεξε περίπου 15 χρόνια και το 1997 έκλεισε. Τα σχέδια του ήταν πρωτοποριακά για την εποχή, τόσο που τα πιάτα, οι οβάλ πιατέλες και τα μπολ που έχει συγκεντρώσει η Έλλη Ξεμαντήλωτου μοιάζουν σαν να φτιάχτηκαν τώρα.
Σε ένα μεσοπολεμικό κτίριο της οδού Πραξιτέλους,
στον πρώτο όροφο μας πολυκατοικίας που ενώνει το παρελθόν με το παρόν της Αθήνας, τους εμπόρους του τριγώνου με τους νέους κι δημιουργικούς της πόλης…
εκεί γεννήθηκε το Fig που θέλει να δώσει άλλο νόημα στο πρωινό μας.
«Όπως υπάρχει η βιομηχανία του fast fashion για τα ρούχα, έτσι έχει συμβεί και στα πιάτα μας, βλέπουμε παντού τα ίδια σχέδια. Αυτό που έλεγαν κάποτε “καλό σερβίτσιο του σπιτιού” πιστεύω ότι πρέπει να το χρησιμοποιούμε κάθε μέρα, να χαιρόμαστε το ωραίο και το ποιοτικό, να μην το έχουμε κρυμμένο για ειδικές περιστάσεις και τραπεζώματα. Αφού όλοι τρέχουμε μανιωδώς, το φαγητό είναι μια απόλαυση μέσα στη μέρα μας που νομίζω ότι αξίζει να το βάζουμε σε πιάτα που πραγματικά μας αρέσουν. Το να ανοίγουμε το ντουλάπι μας και να σκεφτόμαστε “τι γαμάτο πιάτο έχω” είναι μια ποιότητα στην καθημερινότητα που έχει εκλείψει. Αξίζει να την επαναφέρουμε και να μας τη χαρίσουμε», εξηγεί η εμπνεύστρια του Fig.
Μαζί με τα ελληνικά και συλλεκτικά πλέον πιατικά βρήκε και τα πρώτα συμπιεσμένα μπαμπού που φτιάχτηκαν ποτέ ως μια πιο οικολογική λύση στην Ταϊβάν των ‘70s. Προμηθεύτηκε και μερικά Anchor Hocking φλυτζανάκια που άρχισαν να κατασκευάζονται το 1905 στην Αμερική κι έφτασαν στην Ελλάδα μεταπολεμικά, στο πλαίσιο του εκσυγχρονισμού των νοικοκυριών, αυτά που οι γιαγιάδες μας χρησιμοποιούσαν για μονό ελληνικό και τώρα προορίζονται για μονό εσπρέσο. Από τον μπουφέ του Fig δεν λείπουν οι τσαγιέρες, τα εμαγιέ -σημερινά αλλά και κάποια φτιαγμένα τη δεκαετία του ‘60 στην τότε Τσεχοσλοβακία– ενώ σύντομα θα έχει και καραβάνες, ιδιαίτερα σκεύη και βάζα για να ζεστάνετε γρήγορα και να φυλάξετε το παρεξηγημένο πόριτζ για το οποίο η Έλλη Ξεμαντήλωτου έχει πολλές λύσεις προκειμένου να το συμπαθήσετε όσο εκείνη, ρωτήστε την.
Η Έλλη Ξεμαντήλωτου απολαμβάνει το πρωίνο όσο κανένα άλλο γεύμα, έχει βρει τα προϊόντα μικρών παραγωγών που είναι ιδανικά γι’ αυτό αλλά και τα πιο ιδιαίτερα, συλλεκτικά σερβίτσια.
Στο Fig θα βρείτε πιάτα, πιατέλες και μπολ από το ένα ελληνικό εργοστάσιο που παρήγαγε φαγιάνς τη δεκαετία του ’80
παλιά και νέα εμαγιέ,
(κι άλλα εμαγιέ)
μέχρι Anchor Hocking φυτζανάκια που πρωτοκατασκευάστηκαν το 1905.
Η ιδέα για τα βρώσιμα προϊόντα από διάφορα μέρη της Ελλάδας μπορεί να μην φιλοξενηθεί στον φυσικό χώρο του νέου μαγαζιού στην πολυκατοικία της Πραξιτέλους, όμως δεν έμεινε πίσω, προχωράει έτσι ώστε τον Σεπτέμβρη να είναι έτοιμο και το e-shop του Fig, έτσι ώστε τα δυσεύρετα σκεύη και η διαλεχτή πρώτη ύλη θα συνθέτουν ολοκληρωμένες προτάσεις για το τέλειο πρωινό στο σπίτι.
Με μότο το “Plan your Breakfast”, σε αυτό το ηλεκτρονικό κατάστημα θα έχει κανείς τη δυνατότητα να πλανάρει το πρωινό του για τον μήνα, την εβδομάδα, το τριήμερό του. «Λατρεύω το πρωινό από μικρό παιδί, νομίζω ότι ένα ποιοτικό γεύμα είναι κίνητρο για να σηκωθούμε νωρίτερα από το κρεβάτι. Όλοι μας μπορούμε να φτιάξουμε σπίτι μας μπάρες και energy balls, πρόκειται για εύκολες λύσεις που μπορούν να μας συνοδεύσουν όλη τη μέρα προσφέροντας μας ευεξία, χωρίς να μας βαραίνουν».
Με μότο το “Plan your Breakfast”,
στο ηλεκτρονικό κατάστημα του Fig θα έχει κανείς τη δυνατότητα να πλανάρει το πρωινό του για τον μήνα, την εβδομάδα, το τριήμερό του.
Ο νέος χώρος στην οδό Πραξιτέλους έχει τις πιο ιδιαίτερες λύσεις για κάθε σας γεύμα, εκτός και εντός σπιτιού, τουλάχιστον όσον αφορά τα σκεύη που έχει συγκεντρώσει.
«Αφού όλοι τρέχουμε μανιωδώς, το φαγητό είναι μια απόλαυση μέσα στη μέρα μας που νομίζω ότι αξίζει να το βάζουμε σε πιάτα που πραγματικά μας αρέσουν…
το να ανοίγουμε το ντουλάπι μας και να σκεφτόμαστε “τι γαμάτο πιάτο έχω’” είναι μια ποιότητα στην καθημερινότητα που έχει εκλείψει. Αξίζει να την επαναφέρουμε και να μας τη χαρίσουμε», κατά την εμπνεύστρια του Fig που πρέπει να επισκεφθείτε.
Τη μέρα που συναντηθήκαμε, το μεσημεριανό της ήταν χταπόδι από τον Άη Στράτη (που είναι και το νησί της), με κουρκουμά, μυρωδικά και κοφτό μακαρονάκι. Όπως περιγράφει, στήριζε το ταπεράκι στο γραφείο before it was cool και γι’ αυτό στο Fig θα βρείτε σετ από ξύλινα μαχαιροπήρουνα που μπορείτε να παίρνετε κι εσείς μαζί σας, στη δουλειά σας ή σε κάποιο πικ νικ.
Αποξηραμένο ή φρέσκο, το σύκο είναι βασιλιάς του πρωινού και γι’ αυτό αυτό το φρούτο (και μάλιστα το βασιλικό) είναι το σύμβολο του Fig που ήρθε για μας φτιάξει κυριολεκτικά τη μέρα, αφού επικεντρώνεται και δίνει ένα άλλο γουστόζικο νόημα στο πιο σημαντικό γεύμα μας. Η Έλλη Ξεμαντήλωτου έχει δημιουργήσει έναν υπέροχο χώρο μέσα σε μια πολυκατοικία με πολύ δημιουργικούς γείτονες που αξίζει να επισκεφθείτε και να ανακαλύψετε. Όσο για τις τιμές του Fig, τα διαφορετικά της πιάτα κοστίζουν από δέκα ευρώ.