Στην τηλεόραση που κρέμεται στον τοίχο, κοντά στο ταμείο του Movie Galaxy μόλις έχει ξεκινήσει η προβολή του «Ξυπόλητοι στο Πάρκο» με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ και την Τζέιν Φόντα.
Όσοι πηγαίνουν τακτικά στο γνωστό dvd club της Ιπποκράτους ξέρουν πια ότι κατά κανόνα οι ταινίες που παίζουν κατά τη διάρκεια της ημέρας δεν είναι τυχαίες. Αν κάποιος σκηνοθέτης έχει γενέθλια ή επέτειο θανάτου τότε έχει την τιμητική του στο σινεφίλ στέκι του Λευτέρη και της μητέρας του της κ. Κωνσταντίνας. Εάν όχι τότε προτιμούν να προβάλλουν κλασικά κινηματογραφικά αριστουργήματα άλλωστε οι καινούριες ταινίες δεν έχουν ανάγκη διαφήμισης όπως εύστοχα παρατηρούν.
Το Movie Galaxy άνοιξε το 2006 και από την αρχή δούλεψε μόνο με dvd. Ο Λευτέρης είχε δουλέψει ήδη σε ένα άλλο dvd club στο Κολωνάκι και αυτό που γρήγορα κατάλαβε είναι ότι δε θέλει ο πελάτης να τον πιάνει αδιάβαστο. «Αυτό που κάνω είναι η δουλειά των ονείρων μου, δε θα ήθελα να έχω κινηματογράφο γιατί θα το έβρισκα απρόσωπο. Ενώ εδώ έρχεται ο πελάτης, ζητάει να του προτείνεις ταινίες, όταν τις επιστρέφει μου λέει τη γνώμη του, αν του άρεσε ή όχι, κάποιοι που αγαπούν πολύ τον κινηματογράφο μου κάνουν πολύ ενδιαφέρουσες κριτικές και αναλύσεις».
Η ανθρωπογεωγραφία της περιοχής έχει συμβάλλει πολύ στο «χτίσιμο» αυτού του τόσο ενημερωμένου dvd club. «Πολλοί καλλιτέχνες που μένουν Εξάρχεια ή Κολωνάκι και νέος κόσμος από σχολές που έρχονται για να μάθουν τους κλασικούς: Ταρκόφσκι, Ντράγιερ, Γκοντάρ. Συμβαίνει μάλιστα μέσα σε μία ημέρα να έρχονται φοιτητές και να ζητούν όλοι την ίδια ταινία και εκεί καταλαβαίνεις ότι κάποιος καθηγητής τους έχει βάλει εργασία».
Η κ. Κωνσταντίνα θυμάται ένα περιστατικό όταν πρωτοάνοιξαν που της είχε κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση «Είχε έρθει μια μαμά με τα δυο της παιδιά. Ήμουν πίσω από τον πάγκο και άκουσα μια φωνούλα να με ρωτά “Ταινία του Κουρασάβα έχετε;”, κάνω να δω καλύτερα και ήταν ένα κοριτσάκι γύρω στα πέντε-έξι. Σκέφτηκα αμέσως “Σε τι γειτονιά ήρθαμε;”Ήταν μεγάλη η έκπληξη μου».
Όμως τι είδους άνθρωποι εξακολουθούν και ενοικιάζουν dvd την εποχή της τόσο εύκολης και γρήγορης on line πρόσβασης σε ταινίες και σειρές. «Είναι δυο λογιών. Οι πρώτοι είναι αυτοί που δεν ξέρουν πώς να κατεβάσουν ταινίες ή δεν έχουν ίντερνετ σπίτι τους. Οι δεύτεροι είναι όσοι το κάνουν από άποψη, όπως εγώ πάω και ψωνίζω από τα συνοικιακά μπακάλικα της γειτονιάς μου έτσι κι αυτοί επιλέγουν να μας στηρίξουν και θέλουν τη γνώμη μας πριν αποφασίσουν», συνεχίζει η κ. Κωνσταντίνα «Συνήθως τα ζευγάρια διαφωνούν για το τι θα νοικιάσουν. Όταν βλέπω έναν από τους δύο να έρχεται μόνος του και να νοικιάζει αυτά που πραγματικά θέλει να δει τον ρωτάω αν το έτερο ήμισυ λείπει σε ταξίδι και πάντα επιβεβαιώνομαι».
Το πιο δύσκολο πάντως όπως παραδέχεται είναι να πετύχεις το χιούμορ του άλλου ενώ με το δράμα είναι κάπως πιο εύκολα τα πράγματα. «Τις προάλλες ήρθε ένας 40άρης και μου είπε “Δώστε μου ταινίες για να κλάψω”. Συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις τους προτείνω το Hashico, Το Ημερολόγιο, Γλυκός Νοέμβρης»
Στην ερώτηση πόσα dvd διαθέτει το Movie Galaxy ούτε ο ίδιος ο Λευτέρης δεν μπορεί να απαντήσει με ακρίβεια «Πάνω από 20.000 πάντως». Και πώς κατηγοριοποιεί έτσι ώστε να μην χάνεται σε ένα τόσο μεγάλο πλήθος ταινιών; «Πέρα από τα είδη και το πόσο σύγχρονες ή όχι ανάλογα με τη χώρα προέλευσης. Επίσης για κάποιους σκηνοθέτες που έχω συγκεντρώσει όλη τη βιβλιογραφία τους ο καθένας από αυτούς είναι μια κατηγορία από μόνος του. Αυτοί είναι ο Γούντι Άλεν, ο Χίτσκοκ, ο Αλμοδόβαρ, οι αδερφοί Μαρξ, ο Κουρασόβα, ο Κιούμπρικ και ο Ταρκόφσκι. Ο Ταρκόφσκι έχει πολύ ζήτηση σε εμάς. Να φανταστείς το προηγούμενο Σαββατοκύριακο ήταν όλες του οι ταινίες νοικιασμένες και κάποιες τις έχω δύο φορές».
Βέβαια το Movie Galaxy δεν έχει μόνο κλασικές ταινίες (που θα βρείτε στον πάνω όροφο) αλλά και σύγχρονες που έχουν μεγάλη ζήτηση όπως «Το Κορίτσι με το Τατουάζ» -ειδικά το σουηδικό- άλλωστε πια οι ταινίες βγαίνουν σε dvd μόλις τρεις μήνες μετά την κινηματογραφική προβολή τους. Επειδή ο Λευτέρης θέλει ο πελάτης να βρίσκει τα πάντα έχει και dvd χωρίς ελληνικούς υπότιτλους «Η μεγαλύτερη ζημιά που έχει κάνει η πειρατεία είναι ότι ειδικά στις σειρές οι εταιρείες πια δεν ασχολούνται να τις βγάλουν με ελληνικούς υπότιτλους γιατί ήδη οι περισσότεροι τις κατεβάζουν από το ίντερνετ και θα βρουν εκεί ελληνικούς υπότιτλους. Υπάρχουν περιπτώσεις όπως αυτή του κινηματογράφου ΆΣΤΥ που παρότι έχει αγοράσει τα δικαιώματα δεν βγάζει ποτέ τις ταινίες που προβάλλει σε dvd. Και ξέρεις παίζει εξαιρετικές ταινίες πχ συχνά έχει τον Χρυσό Φοίνικα οπότε καταλαβαίνεις πώς συφιλιάζομαι».
Και ποια ήταν η πρώτη ταινία που είδε σε βιντεοκασέτα; «Είναι αστείο αλλά αργήσαμε πολύ να βάλουμε στο σπίτι μας βίντεο. Μέχρι και η τηλεόραση μας ήταν ασπρόμαυρη. Βέβαια πηγαίναμε οικογενειακώς στον κινηματογράφο και στο θέατρο. Τρεις ταινίες υπήρχαν στο σπίτι και τις είχα λιώσει. Η Μελωδία της Ευτυχίας, Μαίρη Πόππινς, Το γεράκι των θαλασσών. Ακόμη και τώρα όταν δεν είμαι καλά βάζω στο μαγαζί να παίζει Η Μελωδία της Ευτυχίας. Το έχουν μάθει και οι πελάτες και με πειράζουν. Όταν μπαίνουν μέσα και βλέπουν τη Μελωδία της Ευτυχίας αρχίζουν “Ακεφιές σήμερα;”. Δεν το παρακολουθώ αλλά και μόνο να το ακούω με βοηθάει».
Παντού υπάρχουν αφίσες σύγχρονων ταινιών. Μία όμως με το που μπαίνεις ξεχωρίζει γιατί είναι η αφίσα μιας από τις κλασικότερες ταινίες επιστημονικής φαντασίας, του Blade Runner. Ο Λευτέρης την έφερε εδώ από το εφηβικό του δωμάτιο, είναι η πρώτη που διακόσμησε το μαγαζί και την πλένει τακτικά για να μη μαυρίζει από την πολυκαιρία. Έχει κάτι το συγκινητικό να φροντίζει κανείς τόσο πολύ μια αφίσα. Το αντιλαμβάνονται μόνο όσοι ταξιδεύουν χωρίς διακοπή σε έναν γαλαξία γεμάτο από τις αγαπημένες τους ταινίες.