Το θυρωρείο βρισκεται πάντα στη θέση του
Πολλά χρόνια πριν, στα Εξάρχεια δημιουργήθηκε μία γειτονιά διαφορετική από τις άλλες. Τα σπίτια της δεν ήταν νεοκλασικά ή λαϊκά με κεραμοσκεπές και δεν τα χώριζαν χωματόδρομοι. Αντίθετα, ήταν όλα συγκεντρωμένα σε ένα τεράστιο για την εποχή κτίριο που έμοιαζε με… υπερωκεάνιο. Ήταν η πρώτη πολυκατοικία στην Ελλάδα και ήταν τόσο εντυπωσιακή που ο μεγάλος Le Corbusier, εμπνευστής του Bauhaus και του Μοντερνισμού, είχε γράψει στον τοίχο επί της Αραχώβης “C’ est tres beau”. Η επιγραφή μπορεί να μην φαίνεται πια καθώς έχει καλυφθεί από χρώμα και σοβάδες, αλλά η Μπλε πολυκατοικία του Αντωνόπουλου, όπως έγινε γνωστή, είναι ξεχωριστή ακόμα και στις μέρες μας.
Μια άλλη ιδιαιτερότητα της Μπλε πολυκατοικίας είναι ότι έγινε η στέγη για πολλά σημαντικά ονόματα. Από τον Λεωνίδα Κύρκο και τον Ρένο Αποστολίδη μέχρι τον Φρέντυ Γερμανό, την Λιλή Ζωγράφου και τον Δημήτρη Χορν, οι μεγάλες προσωπικότητες της σύγχρονης ιστορίας λάτρεψαν το ογκώδες κτίριο.
Το τεράστιο κτίριο έφερε την υπογραφή δύο μεγάλων τεχνιτών, του νεαρού τότε αρχιτέκτονα Κούλη Παναγιωτάκου και του ζωγράφου Σπύρου Παπαλουκά που εμπνεύστηκε το αστραφτερό μπλε. Στον τεράστιο όγκο της, έχουν δημιουργηθεί 34 διαμερίσματα, μαγαζιά, υπόγεια, αίθουσες συναθροίσεων ακόμα και πισίνα στον έκτο όροφο. Ο Κούλης Παναγιωτάκος μελέτησε την κάθε λεπτομέρεια όχι μόνο για να δημιουργήσει μία γειτονιά, αλλά και για να κάνει το κάθε διαμέρισμα όσο πιο λειτουργικό γίνεται. “Ήθελε μέσα σε ένα σπίτι να μπορούν οι κάτοικοι να επικοινωνούν μεταξύ τους, να υπάρχουν κοινόχρηστοι χώροι και να αναπτύσσονται σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Δεν ήταν μία απλή πολυκατοικία, όπως οι σημερινές που δεν ξέρουμε ποιος μένει απέναντι”, λέει η Θεοδώρα Παπανικολάου που οργάνωσε την παραγωγή του αφιερώματος για την Μπλε πολυκατοικία που παρουσιάζεται στο Floral στις 20 και 21 Δεκεμβρίου.
Στην είσοδο,η μία από τις δυο κύριες κλίμακες της πολυκατοικίας.Το ασανσέρ έχει αντικατασταθεί με ένα καινούργιο
Σήμερα, το μπλε χρώμα που χαρακτήριζε την πολυκατοικία έχει ξεθωριάσει, η πρόσοψη της πολυκατοικίας είναι αδιάφορη και ο όγκος της συνηθισμένος. Παρολα αυτά στο εσωτερικό της κυριαρχεί μία ατμόσφαιρα που δύσκολα βρίσκει κανείς σε άλλα οικήματα. Οι δύο είσοδοί της – από την Θεμιστοκλέους και την Αραχώβης – με τα θυρωρεία φέρνουν στο μυαλό εικόνες από άλλες εποχές. Τα κεφαλόσκαλα σε κάθε όροφο έχουν το μέγεθος ενός μεγάλου δωματίου και δε θυμίζουν σε τίποτα τους μικρούς και στενούς διαδρόμους των σύγχρονων πολυκατοικιών. Τα φινιστρίνια στις πόρτες των διαμερισμάτων τραβούν απευθείας την προσοχή του επισκέπτη και χάρη σε αυτά μάλλον προέκυψε και η παρομοίωση με υπερωκεάνιο. Η πολυτέλεια είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά των διαμερισμάτων της. Τα ψηλά ταβάνια, τα παρκέ πατώματα, οι τεράστιες τζαμαρίες εντυπωσιάζουν, ενώ τα μικρά στοιχεία για τα οποία μερίμνησε ο Παναγιωτάκος για να κάνει τους χώρους λειτουργικούς για τις νοικοκυρές, όπως οι πολλοί αποθηκευτικοί χώροι και οι εσοχές, είναι οι αποδείξεις της μοναδικότητάς της.
Ο κ.Χρήστος Πολλάκης αγόρασε το διαμέρισμά του στη δεκαετία του 50
Ξεχωριστά είναι ακόμα και τα εσωτερικά διαμερίσματα. Σε ένα από αυτά μας υποδέχτηκε ο Χρήστος Πολλάκης. Η οικογένειά του είχε αγοράσει το σπίτι από τον Αντωνόπουλο το 1952 έναντι 800 χρυσών λιρών, ενώ προηγουμένως εκεί ζούσε η Σοφία Βέμπο. Σε μία συννεφιασμένη μέρα, το φως που έμπαινε από τα μεγάλα παράθυρα και τις τζαμαρίες που έβλεπαν τον τεράστιο φωταγωγό έκαναν το 150 τετραγωνικών διαμέρισμα ασυνήθιστα φωτεινό. Αφού μας ξενάγησε στο ζεστό σπίτι του, μας μίλησε για την ιστορία της πολυκατοικίας και στο τέλος εξέφρασε τη λύπη του για τη σημερινή εξωτερική της εικόνα. Παρόλα αυτά, μας είπε ότι γίνονται σχέδια για μία εξωτερική ανάπλαση στο μέλλον. Μια άλλη ιδιαιτερότητα της Μπλε πολυκατοικίας είναι ότι έγινε η στέγη για πολλά σημαντικά ονόματα. Από τον Λεωνίδα Κύρκο και τον Ρένο Αποστολίδη μέχρι τον Φρέντυ Γερμανό, την Λιλή Ζωγράφου και τον Δημήτρη Χορν, οι μεγάλες προσωπικότητες της σύγχρονης ιστορίας λάτρεψαν το ογκώδες κτίριο. Βέβαια, το πώς συγκεντρώθηκαν όλοι αυτοί οι σπουδαίοι άνθρωποι της πολιτικής και του πνεύματος κάτω από την ίδια στέγη δεν είναι γνωστό, όπως μας εξήγησαν όμως οι ένοικοι, αυτό συνέβη μάλλον χάρη σε έναν μοναδικό συνδυασμό. Την πολυτέλεια και τα χαμηλά λειτουργικά κόστη ενός εντελώς διαφορετικού για την εποχή κτιρίου που βρισκόταν ακριβώς στην πιο πολυσύχναστη περιοχή του κέντρου της Αθήνας.
Στιχεία από τη μία κλίμακα…
…και από την άλλη
Κεφαλόσκαλο και είσοδος στα διαμερίσματα
Το σαλόνι του διαμερίσματος του κ Πολλάκη.Εδώ παλαιότερα έζησε η Βέμπο
τα παράθυρα μεγάλα και φωτεινά…
…και οι ντουλάπες τεράστιες,πολλές σε διαστάσεις δωματίου
Ράφια, συρτάρια και ντουλάπια για την τακτοποίηση της κουζίνας…
…σε μία πολυκατοιία που κτίσθηκε το 1933
Η θέα από το κλιμακοστάσιο
παλιό εωτερικό γκαράζ για παλιό αυτοκίνητο
Ο χρόνος έχει φθείρει τα σημεία που δεν χρησιμοποιούνται πολύ πλέον ,όπως αυτός ο χώρος που ενώνει τις δύο πλευρές της πολυκατοικίας
μπαλκόνια στο φωταγωγό
Η μία από τις εισόδους της πολυκατοικίας όπου εζησαν ο Δημήτρης Χορν,ο Λεωνίδας Κύρκος,ο Φρέντυ Γερμανός,η Σοφία Βέμπο και άλλοι.”Ποια είσαι μωρή; ” έχει γράψει πάνω στην πόρτα κάποιος που προφανώς δεν ξέρει