Ο Garrett Chow είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη του project MASH ίσως του επιδραστικότερου project των τελευταίων χρόνων στον χώρο του urban ποδηλάτου. To MASH γεννήθηκε στο Σαν Φρανσίσκο το 2007 όταν μια παρέα από urban ποδηλάτες άρχισαν να κινηματογραφούν fixed gear ποδήλατα στους δρόμους και κυρίως στους απότομους λόφους της πόλης. Η ταινία MASH ολοκληρώθηκε μέσα σε λίγους μήνες και όταν κυκλοφόρησε άλλαξε τον χώρο του ποδηλάτου αλλά και την ζωή πολλών ανθρώπων παγκοσμίως. Το ΜΑSH εδρεύει ακόμα στο Σαν Φρανσίσκο την πόλη με τις πιο απότομες ανηφόρες αλλά και… κατηφόρες αφού βέβαια μιλάμε για ποδήλατα με σταθερό γρανάζι χωρίς φρένα στα οποία ο μόνος τρόπος επιβράδυνσης βασίζεται στην επιδεξιότητα του ποδηλάτη να skidάρει/ μπλοκάρει τον πίσω τροχό. Το MASH project τώρα πια υπάρχει ως ταινία, κατάστημα, μοντέλο ποδηλάτου της Cinelli, επαγγελματική ποδηλατική oμάδα και μέσω της δουλειάς του Garrett Chow έχει παρουσιάσει ακόμα και εικαστικές εκθέσεις. Συναντήσαμε τον Garrett σε ένα πρόσφατο ταξίδι του στην Ευρώπη την οποία αγαπάει και επισκέπτεται συχνά και του κάναμε μερικές ερωτήσεις σχετικά με ποδήλατα, αγώνες, κοινωνική αλλαγή και ζωή χωρίς φρένα.
Πες μας λίγα λόγια για εσένα και πως ασχολήθηκες με το ποδήλατο;
Το ποδήλατο έχει υπάρξει μια σταθερά στην ζωή μου δίνοντας άλλη διάσταση στις ωραίες στιγμές και ταυτόχρονα βοηθώντας με να ξεπεράσω δύσκολίες. Κινούμαι στο χώρο του ποδηλάτου πολλά χρόνια τώρα, έχω συνεργαστεί με διάφορα μαγαζιά κυρίως ως γραφίστας, μερικά από τα team kits που έχω σχεδιάσει κατά καιρούς υπήρξαν πολύ επιτυχημένα. Παρ’ όλα αυτά η επίσημη επαγγελματική μου είσοδος στην ποδηλατική αγορά συνέπεσε με την αρχή της συνεργασίας MASH SF και Cinelli περίπου 4 χρόνια πριν και από εκεί συνέχισα στην Specialized, όπου εργάζομαι ακόμα.
Ξεκίνησα να καβαλάω ποδήλατα πίστας πριν από 8 χρόνια ενώ ζούσα στην Ολλανδία. Τα πολλά ποδηλατοδρόμια της χώρας μου έδωσαν την ευκαιρία να τρέξω αγωνιστικά. Νομίζω πως εγώ και οι φίλοι μου ήμασταν οι μόνοι άνθρωποι που χρησιμοποιούσαν το ίδιο ποδήλατο για να μετακινηθούν προς και από το ποδηλατοδρόμιο αλλά και μέσα σε αυτό! Πολλές φορές έπρεπε να τρέξουμε στις τουαλέτες του ποδηλατοδρομίου να κλέψουμε χαρτί για να σκουπίσουμε τα λάστιχα και το πλαίσιο από τις λάσπες του δρόμου για να μας αφήσουν να τρέξουμε τα ποδήλατά μας στο βέλοντρομ.
Πως είναι η κατάσταση για το ποδήλατο στο Σαν Φρανσίσκο; Ζεις ακόμα εκεί;
Για τα ποδήλατα πίστας και για αυτούς που χρησιμοποιούν άφρενα μονοτάχυτα είναι αρκετά απαιτητική πόλη. Γιατί φυσικά δεν γίνεται ν’ αγνοήσεις τους λόφους – δεσπόζουν στο τοπίο και δεν μπορείς να του αποφύγεις. Είναι φυσικό να έχουν αποκτήσει τέτοια μυθική διάσταση! Παρ όλα αυτά το Σαν Φρανσίσκο έχει να προσφέρει αρκετά σε όλους. Καταπληκτικές διαδρομές για ποδήλατο δρόμου λίγο πιο βόρεια της πόλης μόλις περάσεις την γέφυρα Golden Gate. Η ποιότητα του οδοστρώματος σε συνδυασμό με το απίστευτο τοπίο και τον ήπιο και ηλιόλουστο καιρό 12 μήνες τον χρόνο εγγυώνται όμορφες εμπειρίες πάνω στην σέλα Πριν από 2 χρόνια, μετακόμισα 1,5 ώρα νότια, στην Santa Cruz, για να δουλέψω στην Specialized. Μου λείπει το Σαν Φρανσίσκο αλλά δεν περνά μέρα χωρίς επισκέπτες από εκεί, κι εγώ φροντίζω να επιστρέφω συχνά. Όλα καλά λοιπόν!
Πως νιώθεις για το MASH μετά από όλη αυτή την έκρηξη των fixed gear και track bikes;
Νιώθω πολύ τυχερός και περήφανος που έχω υπάρξει μέρος της ιστορίας αυτού του project. Η κεντρική ιδέα, ακόμα και τώρα, του MASH project είναι η προσφορά θετικής ενέργειας στους απανταχού αναβάτες ποδηλάτων fixed gear και cyclocross. Mε τα events, rides αλλά και αγώνες στους οποίους συμμετέχει ή διοργανώνει η Mash δίνεται η ευκαιρία σε ανθρώπους που έχουν την ίδια φιλοσοφία να διασταυρώσουν την δημιουργικότητά τους. Νιώθω πολύ τυχερός και με κολακεύει που όταν φτιάχναμε το MASH τόσοι πολλοί άνθρωποι έδειξαν ενδιαφέρον για αυτό που κάναμε και το βοήθησαν να εξελιχθεί με τέτοιο τρόπο.
To Cyclocross γίνεται ολοένα και πιο δημοφιλές. Ειδικά στη US είναι εφάμιλλο της ποδηλασίας δρόμου. Ποια είναι η γνώμη σου για αυτό; Ξέρω ότι συμμετέχεις σε αρκετούς αγώνες, είναι η ατμόσφαιρα τόσο fun και φιλική ανάμεσα στους θεατές και τους αθλητές όσο δείχνει;
Το cyclocross μου δίνει την ίδια αίσθηση που μου έδωσε ένα fixed gear ποδήλατο την πρώτη φορά που το καβάλησα. Μου δίνει την ίδια ενέργεια και με πωρώνει με τον ίδιο τρόπο ΚΑΘΕ φορά που καβαλάω cyclocross. Είναι λίγο τρελό αν αναλογιστείς ότι κάτι τόσο fun είναι εποχιακό άθλημα με αγωνιστική σεζόν – μόλις έρθει ο Φεβρουάριος οι περισσότεροι κρεμάνε το cyclocross ποδήλατό τους – το οποίο μαζεύει σκόνη μέχρι τον Αύγουστο/ Σεπτέμβρη. Προσωπικά δεν καβαλάω ποδήλατα mountain (για την ακρίβεια δεν έχω ανέβει ποτέ σε ΜΤΒ) αλλά καβαλάω το cross bike μου όλο τον χρόνο. Παραείναι διασκεδαστικό για να το καβαλάω μόνο μια συγκεκριμένη σεζόν το χρόνο.
Η ατμόσφαιρα στην Καλιφορνέζικη cyclocross σκηνή είναι πολύ θετική και υπάρχει φίλαθλο και αθλητικό vibe στην κοινότητα. Όλοι όσοι συμμετέχουν στους αγώνες κάνουν παρέα μεταξύ τους και αράζουν μαζί πριν και μετά τους αγώνες. Οι αγώνες cyclocross είναι ζόρικη φάση, κυρίως σωματικά πιστεύω ότι είναι δυσκολότεροι από fixed ή αγώνες δρόμου αλλά το γεγονός ότι υπάρχει τόσο καλή ατμόσφαιρα και τόσο fun γλυκαίνει λίγο την απίστευτη σωματική και πνευματική καταπόνηση. Η σεζόν εδώ στην Καλιφόρνια χωρίζεται σε κατηγορίες ανάλογα με τη δυναμική, οπότε στις ψηλές κατηγορίες (CAT A -1&2) τα πράγματα είναι σοβαρά και πολλά λεφτά πέφτουν στο άθλημα με επαγγελματικές ομάδες να ανταγωνίζονται για το πρωτάθλημα. Στις χαμηλότερες κατηγορίες τα πράγματα είναι πιο απλά και πολλοί αγώνες καταλήγουν σε διάφορες αστείες καταστάσεις όπως drag races (σ.μ. αθλητές ντυμένοι με γυναικεία ρούχα καθώς αγωνίζονται!), σε πίστες με σκουπίδια, μπάζα και τραγελαφικά εμπόδια ενώ τα hand-ups (σ.μ. αντικείμενα όπως μπύρες, σημαίες και λεφτά που δίνουν οι θεατές την ώρα του αγώνα στους αθλητές για πλάκα) είναι πολύ ευρέως διαδεδομένα. Cyclocross is rad!
Γνωρίζω ότι είχες κάνει αρκετό touring ταξιδεύοντας με το ποδήλατό σου. Ακολούθησες και έκανες μερικές από τις διαδρομές του γύρου Γαλλίας. Έχει πλάκα το touring τελικά; Πες μας λίγα πράγματα για την εμπειρία σου.
Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να καταλάβεις σε βάθος τον λαό αλλά και την κουλτούρα μιας χώρας από το να την διασχίσεις με το ποδήλατο. Το ποδήλατο σου δίνει έναν ρυθμό ο οποίος σ’ αφήνει να απολαύσεις και να συνδεθείς συναισθηματικά με το περιβάλλον, κάτι το οποίο είναι αδύνατο αν ταξιδεύεις με το τρένο ή το αυτοκίνητο. Ίσως επειδή υπάρχει αυτή η παγκόσμια γλώσσα του ποδηλάτου η οποία δημιουργεί επικοινωνία και συνδέσμους μεταξύ ανθρώπων που διαφορετικά δε θα έβρισκαν κοινό παρανομαστή.
Έχω υπέροχες εμπειρίες από πολυήμερες εκδρομές που έχω κάνει με touring ποδήλατο. Δεν μου αρέσουν τα touring ποδήλατα που είναι φτιαγμένα επί τούτου για πολυήμερα ταξίδια, με περίπλοκες σχάρες και navigation τιμόνια. Καβαλάω το ίδιο race bike που καβαλάω κάθε μέρα και μου φαίνεται αδιανόητο ν’ αλλάξω έστω και μια μικρή λεπτομέρεια στο set up. Είναι κάπως σαν να βάλεις σχάρα σε μια Ferrari. Φυσικά ποτέ δεν ταξιδεύω με υποστηρικτικά οχήματα. Ταξιδεύω με ένα μικρό rucksack στην πλάτη και προσπαθώ να έχω λίγα πράγματα μαζί μου. Πράγματα όπως σκηνές, κατσαρολικά, απορρυπαντικά κτλ δεν αντέχονται μετά από 10 μέρες στο δρόμο με 175 χλμ ημερησίως. Οπότε διαλέγω να κάνω αυτό που λένε light –touring.
Κάθε ταξίδι μοιάζει με «εμπειρία ζωής», ακόμα και όταν ξέρεις ότι θα επαναληφθεί κάτι ανάλογο στο μέλλον. Αυτό το καλοκαίρι θα ταξιδέψω μαζί με τον Rainer Schaffer από το Mιλάνο στην Βαρκελώνη περνώντας από τις επικές ποδηλατικές κορυφές Mont Ventoux και Alpe d’Huez. Θα δούμε κομμάτια του Γύρου Γαλλίας αλλά σε αυτό το ταξίδι θα πάμε με πολύ χαλαρό ρυθμό και θα προσπαθήσουμε να απολαύσουμε τα υπέροχα τοπία που έχετε στην Ευρώπη.
Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον;
Είμαι απόλυτα αφοσιωμένος στο ποδήλατο. Οι μόνες ώρες που δεν σκέφτομαι το ποδήλατο είναι 2 ώρες την ημέρα που βρίσκομαι στην συγκοινωνία προς και από την δουλειά. Τη στιγμή που θα γυρίσω σπίτι πιάνω πάλι τον εαυτό μου να ξεφυλλίζει ένα περιοδικό ή κάποιο εμπορικό έντυπο ή να τσεκάρει αποτελέσματα αγώνων. Κάθε ημέρα τα τελευταία χρόνια καβαλάω στο lunch brake μου για καμιά ώρα. Είναι παράξενο αλλά αυτός ο ποδηλατικός «διαλογισμός» έχει κάνει την αγάπη μου για το ποδήλατο μεγαλύτερη.
Στο μέλλον νομίζω θα κάνω λίγο περισσότερο από τα ίδια. Με χαρά θα σχεδιάσω νέα design για τους MASH και θα εκθέσω για πρώτη φορά cycling designs στο Παρίσι. Με την δουλειά μου στην Specialized θα προσπαθήσω να φέρω ένα χαμόγελο στον ερασιτέχνη χομπίστα ποδηλάτη. Τα ποδήλατα είναι μια υπέροχη πλατφόρμα και outlet για δημιουργικότητα, κοινωνική αλλαγή στις πόλεις μας και ενδυνάμωση των απανταχού κοινοτήτων.
*Οι φωτογραφίες είναι ευγενική παραχώρηση του Michael Martin από το αρχείο του MASH
Info Garrett Chow
Σπούδασε γραφικές τέχνες και εικονογράφηση στο Art Center College of Design, California. Δούλεψε ως brand-consultant (corporate identity) στους Landor Associates, San Francisco. Έζησε για 7 χρόνια στην Ολλανδία δουλεύοντας ως γραφίστας και σχεδιαστής για πελάτες όπως η Νike, Red Bull και Heineken.
Επιστρέφοντας στην Καλιφόρνια ίδρυσε μαζί με τον Michael Martin το MASH όπου έχει σχεδιάσει τα γραφικά για οτιδήποτε έχει κυκλοφορήσει το brand από ποδήλατα μέχρι τεχνικά ρούχα και διάφορα άλλα αντικείμενα.
Την περίοδο αυτή είναι Director of Performance Road Bikes καθώς επίσης και Components and Wheel Graphics για την εταιρία ποδηλάτων Specialized.
Ζει στην Santa Cruz της Καλιφόρνια.
mashsf.com /// instagram.com/garrett_chow /// athensfixedgear.gr /// 48×17.com
*Ο Άγις Κολύβας είναι ιδιοκτήτης του καταστήματος fixed gear 48×17 (Βεΐκου 2, Κουκάκι, 2109225488, 48×17.com).