Ξέρω πως κάποτε, σε κάποια κάμαρη, τα δάκτυλά μου θα ‘βρουν -ανοίγοντας το χείμαρρο απαλών μαλλιών-τραγούδια που δεν έπαιξε το…
Έθνη πολλά κυβέρνησε και ήθη καθόριζα κοινά η Βικτωρία, προτού κι αυτή κακόφημη πλατεία να γίνει, κεντρική. Φτάνουν οι μύθοι…
Ονειρευόμουν ν’ αγγίξω τη θλίψη του κόσμου σ’ ενός παράδοξου τέλματος το χείλος που ξέφυγε απ’ την πλάνη Ονειρευόμουν έναν…
Όταν μιλώ για σένα το στόμα μου γεμίζει λευκά τριαντάφυλλα που λαχταρούν λίγο κόκκινο από τα χείλη σου. Όταν σε…