ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Καταρράχτης, του Κώστα Βάρναλη

Βογκά η πέτρα η αστραφτερή, νερό, στο πήδημά σου κι είναι ένα μάτσο από σπαθιά, νερό, το ανάστημά σου! Και…

1 year ago

Δίστιχο από τον ύμνο της κόρης

Συ, που θάμπωσες τον ήλιο, που σ’ εζήλεψ’ η αυγή, σπέρμα ουράνιο, ριχμένο, που εβλάστησες στη γη…

1 year ago

Αδάκρυτο, του Κυριάκου Χαραλαμπίδη

Σαν στέγνωσε απ’ τα δάκρυα η γυναίκα κεντάει με κέντρο τον Χριστό μια μαξιλαροθήκη. Κάνει γύρω γύρω  τους δώδεκα αποστόλους…

1 year ago

Εις εαυτόν, του Κώστα Ταχτσή

Άκουσε! υπάρχει εδώ μια μουσική που πέφτει απαλότερα κι από τα πέταλα ενός ρόδου…

1 year ago

Πρώτη φορά, του Χρήστου Ιωάννου Τσαρούχη

Μια βόλτα στην ανηφοριά και σήκωσες όλες τις πέτρες ντύνοντας τα βήματα ψιθύρους, μουσικές και τραγούδια. Μια βόλτα στον αγρό…

1 year ago

Τι προκαλεί μια συζήτηση κι ένα φθινόπωρο, της Κικής Δημουλά

Σε γλίτωσε από το παρελθόν μια άσχετη εντελώς συζήτηση περί φιλαργυρίας και ανέμων. Κάποιος μιλούσε τις προάλλες γι’ ανθρώπους, για…

1 year ago

Aντικατοπτρισμοί, του Νίκου Λαμπρόπουλου

Αν τύχει κάποτε να επισκεφτούμε Σπίτι παλιό, της νιότης ή των παιδικών μας χρόνων Και ξαφνικά κοιτάξουμε το είδωλό μας…

1 year ago