Η αυγή αγάπησε Κάτι σαν το κορίτσι Που δεν γεννήθηκε ποτέ, Και μίλησε Φίλησε Τα μαλλιά του κοριτσιού Πιο λαμπρά…
Ύστερα από γλυκό κι άυλο νυχτέρι, σ’ ένα πρωί μαγευτικό κι ωραίο, να τρεμολάμπει ανάφλογο το αστέρι του πόθου της…
«Mέριασε, βράχε, να διαβώ,» το κύμ’ ανδρειωμένο λέγει στην πέτρα του γιαλού θολό, μελανιασμένο. «Mέριασε! Mες στα στήθη μου, που…
Έσκυψε και ξαφνικά του φίλησε τα πόδια σημάδι ολοφάνερο της άγριας τρυφερότητας έμοιαζε κύμα ορμητικό που σκάει στην άμμο η…
Γυμνός, Iούλιο μήνα, το καταμεσήμερο. Σ’ ένα στενό κρεβάτι, ανάμεσα σε δυο σεντόνια χοντρά, ντρίλινα, με το μάγουλο πάνω στο…
Εσβήναν τα χρυσάνθεμα σαν πόθοι στον κήπον όταν ήρθες. Εγελούσες γαλήνια, σα λευκό χαμολουλούδι. Αμίλητος, τη μέσα μου μαυρίλα την…