Κυπαρισσομαστόρευτη με τ’ άσπρο σου μπαϊράκι, μια συντροφιά παρθενική, φελούκα αρχοντική, σε χαίρεται· μια λυγερή σου κυβερνά το δοιάκι… Μα…
Όποιος πόνεσε μέσα στη ζωή όποιος έκλαψε σαν μικρό παιδί τώρα τίποτα πια δε σου ζητά μόνο στ’ όνειρο θα…
Σηκώθηκαν τα λόγια της ψυχής και είπαν: «Τα χρόνια του ταραγμένου ύπνου ταξιδεύαμε και δε γνωρίζαμε την άκρη της θάλασσας.…
Ω το βαθύ μας το κρυφό που τόμαθαν ταηδόνια κι ακούς, το τραγουδούν ολονυχτίς στα κλώνια. Μια θλιβερή παρηγοριά σταλάζουνε…
Το τέλειο δεν είναι να έχεις μυαλό. Αισθήματα: ω, τέτοια έχω∙ αυτά με κυβερνούν. Έχω έναν κύριο στον ουρανό τον…
Κακή μητέρα με τα καρφιτσωμένα μάτια μ’ ένα μεγάλο καρφωμένο στόμα με τα εφτά σου δάχτυλα πιάνεις το βρέφος σου…
Παίρνω ένα πράγμα και του αλλάζω θέση. Δεν ξέρω γιατί, ίσως κάτι δεν μ’ αρέσει. Δευτερόλεπτα μετά το ύφασμα, το…
Φράχτης ξύλινος, παλιού κισσού αντιστύλι, και σε στοίβα λιθάρια (εκεί που δε θαρρούσες μια ψυχή ζωντανή) παιδί, κ' έχει στα…
Εψές είδα στον ύπνο μου ένα βαθύ ποτάμι –Θεός να μην το κάμη να γίνη αληθινό! Στην όχθη του στεκόντανε…
Η στιγμή όταν, μετά από πολλά χρόνια Στέκεσαι στο κέντρο του δωματίου σου, Σπίτι, δύο στρέμματα, τετραγωνικό μίλι, νησί, χώρα…
θα ξαναγεννηθούμε σε μια άλλη χώρα. θ’ ανακαλύψουμε και πάλι τις πρώτες λέξεις και θα προφέρουμε περήφανα κάθε ελάχιστο αυτονόητο,…
Ακούγεται ασήμαντο για φιλοδοξία και ξεπερασμένο και ρομαντικό, μα δεν είναι άσχημο για πεπρωμένο: να μείνω στη μνήμη των ανθρώπων…
Βλέπω τα παράθυρα των παλιών σπιτιών σε πλατείες στις πολίχνες της Ευρώπης ψηλά, με ξύλινες γρίλιες σε όλα τα χρώματα…
Αν είχες πεθάνει, θα σ' είχε ξεχάσει η μητέρα σου. Αν σ' είχα αγαπήσει, θα σ' είχα ξεχάσει κι εγώ.…
Όσο περνούν οι μέρες και μακραίνει η ηλικία της σεμνότητας, αισθάνομαι τις ανεπαίσθητες ραγισματιές εντός μου από νύχτα σε νύχτα…
Eίχαν αλλάξει οι καιροί, τώρα δε σκότωναν, σ' έδειχναν μόνο με το δάχτυλο, κι αυτό αρκούσε. Ύστερα, κάνοντας έναν κύκλο…