Από τους γαλάτες προγόνους μου έχω το ασπρογάλαζο μάτι, το στενό μυαλό, και την αδεξιότητα στη μάχη. Βρίσκω το ντύσιμο…
Σαν έφτασε μπροστά στον γκρεμό, σταμάτησε ήσυχα, κοίταξε κάτω κι άρχισε να οπισθοχωρεί με αργά, συλλογισμένα βήματα – τ’ άκουγε…
Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες στα περασμένα χρόνια. Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα και σε βροχή, σε χιόνια,…
Γιατί να τ’ αρνηθούμε; Ας πούμε τα λόγια πού μας έρχουνται στα χείλη – ρουτίνα δεν είναι! Πανάρχαια τα αισθήματα…
Ήθελε μια φλογέρα να παίζει γι’ Αυτόν πλάτη σε γεροκορμό. Άγρια λείψανα. Χόρταινε η ζωή, πεινούσε αυτή.