Η αυγή αγάπησε Κάτι σαν το κορίτσι Που δεν γεννήθηκε ποτέ, Και μίλησε Φίλησε Τα μαλλιά του κοριτσιού Πιο λαμπρά…
Ύστερα από γλυκό κι άυλο νυχτέρι, σ’ ένα πρωί μαγευτικό κι ωραίο, να τρεμολάμπει ανάφλογο το αστέρι του πόθου της…
«Mέριασε, βράχε, να διαβώ,» το κύμ’ ανδρειωμένο λέγει στην πέτρα του γιαλού θολό, μελανιασμένο. «Mέριασε! Mες στα στήθη μου, που…
Έσκυψε και ξαφνικά του φίλησε τα πόδια σημάδι ολοφάνερο της άγριας τρυφερότητας έμοιαζε κύμα ορμητικό που σκάει στην άμμο η…
Οι μανάδες σας γεννούσαν με πόνο, μα οι γυναίκες σας Με πόνο συλλαμβάνουν. Η ερωτική πράξη Άλλο πια δε θα…
Για να σας βρω πρέπει να γυρίσω τον χρόνο πίσω στο θολό σημείο των συνειρμών. Τα ονόματά σας δροσερά φωτίζουν…
Έβγα στο παράθυρό σου Χρυσομαλλούσα Σε ακούω να τραγουδάς Τον ωραίο σκοπό σου. Το βιβλίο μου το κλείνω Τη μελέτη…
Ο εξυγιαίνων τον κόσμο, ο θεραπεύων τας αμαρτίας πάσας, ο ήλιος, έχει αποθέσει την παλάμη του στην κεφαλή μου. Η…
Στον Αντρέα Καμπά Tόσο πολύ τη μέθυσε ο χυμός του ήλιου Που έγειρε το κεφάλι της και δέχτηκε να γίνει…
Η κυρία του σπιτιού είναι απέραντη αγάπη διαιρεμένη σε δωμάτια που μεταμορφώνονται στους εαυτούς τους. Καθαρίζει εντέλει γίνεται ένα με…
Η συλλαβή αρθρώνεται μόνη, δε συναρμολογεί τίποτα, δεν εννοιοδοτεί τίποτα· εγώ μέσα της ένα μισό αποτέλεσμα, μια παρένθεση θλιμμένου χαμόγελου.…
Όπως είπε ο πυροσβέστης: Μη νοικιάσεις δωμάτιο πάνω απ’ τον πέμπτο όροφο σε κανένα ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης. Υπάρχουν σκάλες…
Για μια στιγμή στηρίχτηκε πάνω μου σαν χελιδόνι που κάπως το ‘σπρωξε ο άνεμος στον τοίχο, και αυτοί μιλούν για…