Άναυλα εφύγαν τα πουλιά... κ' εγώ τα χέρια βάνω στα Περασμένα –σα φωλιά κούφια, που εφύγαν τα πουλιά– να ζεσταθούν…
Κάτι επικίνδυνα κομμάτια χάος είν’ η ψυχή μου που έκοψε με τα δόντια του ο Θεός άλλοι τα τριγυρίζουν πάνω…
Η μικρή λευκή κλωστή που ενωμένα κρατούσε στα μάτια σου τα μάτια μου, σαν κρότος ανεπαίσθητος σαν μικρό κόκκινο δευτερόλεπτο…
ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΔΕΡΒΙΣΗΣ του Παναγιώτη Ιωαννίδη -- Πλατεία Ταξίμ, Κωνσταντινούπολη, 2013 Πράσινο σκοτεινό βελούδο του κυπαρισσιού ρελιασμένο με…
Θέλω να σε μιλήσω κ’ εμποδίζουμαι. Aχ του κόσμου σπίτια, γιατί νάστε πέτρινα; Γιατί η πλάση σαν ψωμί αγίνωτο να…
Από τα χέρια μου γλυκές μπουκιές· εσύ να τρως, εγώ να χορταίνω. Να κάνεις μια να πετάς ψηλά και μια…
Γιατί να γράψω εγώ αυτά τα ποιήματα Γιατί να μην πάω στο περίπτερο Να χαζέψω τις γλάστρες από το παράθυρο…
Γ Ι Α Τ Η Ζ Ω Η του Ναζίμ Χικμέτ Η ζωή δεν είναι παίξε γέλασε Πρέπει να τηνε…
Τι άχαρο που είναι να σε κοιτάζω στα μάτια. Ήταν τότε που με αντάμωσες και με λαχτάρησες στης δράκαινας…
Zητώ τους μυστικούς Xριστούς στα τέμπλα και τους νάρθηκες. Aυτό που έβλεπα παιδί ξανά με συνταράζει. Mες στα σκοτάδια τον…
Το ρόδι του τραπεζιού ράγισε… Οι ξεραμένοι χυμοί απέσπασαν την προσοχή, λέρωσαν το ύφασμα. Βρομιά στη βρομιά δεν την αντιλαμβάνεσαι.
Στην εκταφή της μάνας μας θα ᾽πρεπε να ερχόσουν -το σπάρτο πώς σκόρπαγε την άχνα της γης- πέρα κει στο…
Στις όχτες του ποταμιού που εφύσαγε κι οι πέτρες ήτανε δίχως χαρά, μ' ένα κρύο, αδέκαστο φως. Kυρίες φιλοθεάμονες τον…