ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Ανοιχτά παράθυρα, του Αντώνη Γεωργίου

Βλέπω τα παράθυρα των παλιών σπιτιών σε πλατείες στις πολίχνες της Ευρώπης ψηλά, με ξύλινες γρίλιες σε όλα τα χρώματα…

11 months ago

Αθανασία, του Μήτσου Παπανικολάου

Αν είχες πεθάνει, θα σ' είχε ξεχάσει η μητέρα σου. Αν σ' είχα αγαπήσει, θα σ' είχα ξεχάσει κι εγώ.…

11 months ago

Τύψεις, του Ντίνου Χριστιανόπουλου

Όσο περνούν οι μέρες και μακραίνει η ηλικία της σεμνότητας, αισθάνομαι τις ανεπαίσθητες ραγισματιές εντός μου από νύχτα σε νύχτα…

12 months ago

Χοιροστάσιο, του Τάσου Λειβαδίτη

Eίχαν αλλάξει οι καιροί, τώρα δε σκότωναν, σ' έδειχναν μόνο με το δάχτυλο, κι αυτό αρκούσε. Ύστερα, κάνοντας έναν κύκλο…

12 months ago

Το σπάνιο δώρο, της Κικής Δημουλά

Καινούργιες θεωρίες. Τα μωρά δεν πρέπει να τ’ αφήνετε να κλαίνε. Αμέσως να τα παίρνετε αγκαλιά. Αλλιώς υπόκειται σε πρόωρη…

12 months ago

Ένα ημισφαίριο στα μαλλιά, του Σαρλ Μπωντλαίρ

Άσε με ν’ αναπνεύσω ώρα πολλή, πολλή, το μύρο των μαλλιών σου, να βυθίσω όλο το πρόσωπό μου σαν άνθρωπος…

12 months ago

Προτίμησις, του Αχιλλέα Παράσχου

Δεν θέλω κόρην άπειρον του έρωτος, δεν θέλω! Δεν θέλω αθωότητα δειλήν, ερυθριώσαν. Eίν' εύκολον εις άπειρον καρδίαν ν' ανατέλλω,…

12 months ago

Αυγή, του Οκτάβιου Πας

Γρήγορα χέρια κρύα Τραβούνε έναν ένα του σκοταδιού τους επιδέσμους Ανοίγω τα μάτια Ακόμα Είμαι ζωντανός Στο κέντρο Μιας πληγής…

1 year ago

Το χέρι με τον ορό, του Ηλία Λάγιου

Πελώριο δέντρο σε θαυμάζω από το τζάμι· και, χέρι ο ορός, να μου κρατά σφιχτά το χέρι, στους άλλους ουρανούς…

1 year ago

Θα γευτούμε τη θάλασσα και τα νησιά, του Τσαρλς Μπουκόφσκι

Ξέρω πως κάποτε, σε κάποια κάμαρη, τα δάκτυλά μου θα ‘βρουν  -ανοίγοντας το χείμαρρο απαλών μαλλιών-τραγούδια που δεν έπαιξε το…

1 year ago

Και φέτος Κένταυροι, του Γιάννη Δούκα

Έθνη πολλά κυβέρνησε και ήθη καθόριζα κοινά η Βικτωρία, προτού κι αυτή κακόφημη πλατεία να γίνει, κεντρική. Φτάνουν οι μύθοι…

1 year ago

Ονειρευόμουν ν’ αγγίξω, του Ζωρζ Μπατάιγ

Ονειρευόμουν ν’ αγγίξω τη θλίψη του κόσμου σ’ ενός παράδοξου τέλματος το χείλος που ξέφυγε απ’ την πλάνη Ονειρευόμουν έναν…

1 year ago

Ροδόκηπος, της Τασούλας Επτακοίλη

Όταν μιλώ για σένα το στόμα μου γεμίζει λευκά τριαντάφυλλα που λαχταρούν λίγο κόκκινο από τα χείλη σου. Όταν σε…

1 year ago