Ποιο ήταν το αγαπημένο σας βιβλίο όταν μεγαλώνατε; Θα ακουστεί πολύ παράξενο, και όντως είναι: το Τα προβλήματα της φιλοσοφίας του Μπ.Ράσσελ. Μερικές μέρες προτού πέσω τυχαία πάνω του, αποχαιρετούσα την παιδική μου ηλικία και έμπαινα στην εφηβεία. Ήταν αποκάλυψη για εμένα. Δεν κατάλαβα τίποτε, όμως η απόφαση για τη ζωή μου είχε ήδη ληφθεί.
Ποιο βιβλίο διαβάσατε και ξαναδιαβάσατε; Το Εκατό χρόνια μοναξιά. Γιατί ο μαγικός ρεαλισμός είναι ο ρεαλισμός της μνήμης, είναι ο τρόπος με τον οποίο τα πράγματα που μας σημάδεψαν ανεξίτηλα μεταβαίνουν σε μια άλλη διάσταση, υπερφυσική και πραγματική συνάμα. Γιατί το πέρασμα από την μέθη του παραδείσου στην δυστυχία του πολιτισμού γίνεται ερήμην μας και εντελώς ύπουλα. Γιατί οι πράξεις μας, τα έργα μας, οι ερωτές μας, οι ζωές μας γενικά, γενιούνται και αναπτύσονται μέσα σε μια πολύ μεγάλη φούσκα που μια μέρα σκάει χωρίς κανείς να ακούσει τον ήχο του σκασίματος.
Σας ώθησε ποτέ βιβλίο να κάνετε κάτι ανόητο; Τα κλασικά αριστουργήματα της φιλοσοφίας στο να σπουδάσω φιλοσοφία. Η φιλοσοφία φυσικά είναι κάτι πολύ σπουδαίο. Ανόητοι είμαστε εμείς όταν πιστεύουμε φανατικά σε κάτι, π.χ. στον Απόλλωνα όταν υπάρχει και ο Διόνυσος.
Σας ενέπνευσε κάποιο βιβλίο να γίνετε κάτι άλλο εκτός από ποιητής; Όχι γιατί τα υλικά ενός βιβλίου βρίσκονται έξω από αυτό, στον κόσμο της ζωής.
Ποιο βιβλίο εύχεστε να είχατε γράψει;
Πολλά, το να πω ένα είναι σα να ομολογώ: «Κοιτάξτε, μόλις τώρα το διάβασα και δηλώνω ενθουσιασμένος». Και λέγοντας αυτό είναι σα να μαρτυρώ την ισχυρογνωμοσύνη μου, δηλαδή, την τυφλότητά μου. Πολλά γιατί διαβάζοντας τα αριστουργήματα, ένα μένει να πεις : «Tέλος πάντων, μπορούμε να ξεκινήσουμε». Κι έτσι να ανοίξουμε το παράθυρο, για να μπει φρέσκος αέρας, και κοιτώντας το πρώτο πράγμα που θα αντικρύσουμε, να αναρωτηθούμε για αυτό.
Ο Βασίλης Ζηλάκος είναι ποιητής και ο άνθρωπος που βρίσκεται πίσω τον εκδοτικό οίκο, το βιβλιοπωλείο και το λογοτεχνικό περιοδικό Κουκούτσι.