«Η δημιουργική διαδικασία ήταν πάντα επίπονη για μένα. Ένας φίλος μου είπε κάποτε: Η δημιουργία και το να βγάζεις κάτι καινούργιο από μέσα σου πάντα εμπεριέχει πόνο, είναι ενός είδους γέννα. Αυτό ενέπνευσε τον τίτλο του άλμπουμ, Yenna, και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα». Ήταν τα λόγια της Μαρίνας Σάττι, λίγο αφότου μας υποδέχτηκε στην επίσημη ακρόαση του νέου της album Yenna («Γέννα»), στον κήπο του Black Duck. Και δεν θα μπορούσε να αποτυπώσει ιδανικότερα κάτι τη διαδικασία αυτή, από το single «Πόνος Κρυφός» που αγαπήθηκε φανατικά πριν ακόμη κυκλοφορήσει ο δίσκος.
Η Μαρίνα, αγκαλιάζει τον πόνο, συμφιλιώνεται μαζί του και αντλεί έμπνευση από αυτόν.
Μέσα από τον πόνο, γεννήθηκαν τα 11 κομμάτια του ντεμπούτου της, το οποίο με όχημα την παράδοση ήρθε να δώσει ζωή σε κάτι ολόφρεσκο, κάτι ολόδικό της, που καταφέρνει να την κρατήσει μακριά από τις άσκοπες και κακεντρεχείς συγκρίσεις – όσο κι αν κάποιοι επιμένουν σε αυτές. Το Yenna, είναι ένα κράμα pop, r’n’b και δημοτικής παράδοσης, από το οποίο δεν λείπουν τα trap στοιχεία, τη στιγμή που φτάνει ακόμη και στη δημιουργία ενός μυσταγωγικού μοιρολογιού («Μοιρολόι») στον επίλογο του δίσκου.
Μερικές ώρες μετά την κυκλοφορία του Yenna, το music video για το «Μοιρολόι» έφτασε στα μάτια μας, επισφραγίζοντας ένα εκπληκτικό, τριπλό, multicultural σερί αισθητικής μαεστρίας. Το hit «Πάλι» μας είχε ταξιδέψει νοητά στη Μαυροθάλασσα Σερρών, για να μας περιηγήσει στην καθημερινότητα των ανθρώπων της. Το video για το «Γιατί πουλί μ’» έφτασε μέχρι την Κωνσταντινούπολη για να εισπνεύσει την παράδοσή της και να γίνει η ωδή ενός πουλιού που δεν μπορεί να τραγουδήσει γιατί του έχουν κόψει τα φτερά. Τώρα, στο «Μοιρολόι», η Μαρίνα μαζί με τις «Μοίρες» στέκονται σ’ ένα ερημώδες σκηνικό, σκορπούν δέος και διηγούνται ιστορίες από τα Βαλκάνια, τον Πόντο και τα μοιρολόγια της Ρούμελης.
Η ταυτότητα που η pop artist επέλεξε σταδιακά να πλάσει μέσα από το Yenna, αποδεικνύεται πολλά παραπάνω από μία προσπάθεια εντυπωσιασμού και επιτηδευμένης προώθησης του «διαφορετικού». Η ελληνική και σουδανική καταγωγή της χάραξαν για εκείνη, από τη μέρα που γεννήθηκε, έναν πολυδιάστατο δρόμο, για τον οποίο επέλεξε να μιλήσει στους ανθρώπους μέσα από τη μουσική της.
Παράλληλα, δεν αρνείται πως είναι ένα φρέσκο κορίτσι το οποίο ζει στην εποχή της pop και r’n’b άνθισης. Μακριά από καλούπια και κουτάκια, αξιοποιεί τα μουσικά ερεθίσματα γύρω της, για να συνθέσει τον δικό της σύγχρονο ήχο. Το «Κρητικό», έχει κάτι το βαθιά εθιστικό, από τις πρώτες κιόλας νότες που θα φτάσουν στ’ αυτιά σου. «Μας βλέπουν και ζηλεύουν που σε αγαπώ, ζηλεύουν που για ΄σένα εγώ καρδιοχτυπώ, τους τρώει η μαύρη ζήλια που με χαίρεσαι, που αύριο το βράδυ με παντρεύεσαι / Γιατί κανείς δεν λυπάται τη χαρά μας; Αγαπημένε μου, θα ‘ρθει και η σειρά μας να μας αφήσει η χαρά και μετά να σκοτωθώ». Ο ερωτικός πόνος εναλλάσσεται με τη λατρεία, σ’ ένα track με εντυπωσιακή μπασογραμμή και κρυστάλλινη παραγωγή. Οι στίχοι του κομματιού με τις κρητικές ρίζες είναι της Λένας Κιτσοπούλου, η οποία έχει γράψει τους στίχους και στο ατμοσφαιρικό κομμάτι “Interlude”.
Στον πυρήνα του Yenna βρίσκεται πάντα η συλλογική μνήμη και η αναφορά σε κάθε γωνιά της ελληνικής επαρχίας. Από τον εναρκτήριο θρακιώτικο ύμνο του άλμπουμ, «Γιατί πουλί μ’ δεν κελαηδείς», φτάνουμε στο κομμάτι «Άσε με να φύγω», τη μουσική και τους στίχους του οποίου έχει γράψει η Μαρίνα Σάττι μαζί με τον Saske. Ακολουθεί μία γλυκιά «Προσευχή», ένα track σε μουσική και στίχους του ανερχόμενου Apon, ο οποίος έχει γράψει και το ακόλουθο «Άδειοι δρόμοι». Το κομμάτι, επιχειρεί να περάσει ένα μήνυμα καθολικό και την ίδια στιγμή εξατομικευμένο, ως μία μορφή επίκλησης στην καταγωγή του κάθε ανθρώπου και στις αναμνήσεις που του αφυπνίζονται καθώς ακούει τους στίχους.
Για τη Μαρίνα, οι «Άδειοι δρόμοι» είναι μία εξομολόγηση στην αραβική καταγωγή της, που φτάνει μέχρι κάποιο επαρχιώτικο πανηγύρι της Ελλάδας, καθώς ο pop ήχος του τραγουδιού διανθίζεται από το κλαρίνο και τα κρουστά και την σηκώνει όρθια για να χορέψει τσιφτετέλι – όπως και έκανε μαζί μας την ημέρα της ακρόασης του άλμπουμ.
Στο super-catchy «Σπίρτο και βενζίνη» δε, η Μαρίνα αντλεί έμπνευση από το δοξασμένο κομμάτι της Κατερίνας Κούκα «Ρίξε στο κορμί μου σπίρτο», για να το μετατρέψει μουσικά σε κάτι δικό της, με τη συμβολή των στίχων της Φωτεινής Λαμπρίδη: «Μέσα μου ήσουνα τώρα ποιος νικάει; / Κι αν η αγάπη μου κάποτε με φάει; Κι αν η αγάπη μου γίνει η θηλιά μου; / Μέσα μου ήσουνα, μείνε εδώ κοντά μου / Μέσα μου ήσουνα, μείνε εδώ κοντά μου».
«Αποφάσισα να κάνω ένα άλμπουμ που να εξιστορεί την ίδια τη διαδικασία της δημιουργίας του. Το πρώτο μου άλμπουμ. Τόσα πολλά νέα πράγματα, τόσες πολλές υπερβάσεις, προσωπικές και καλλιτεχνικές, τόσα πρωτόγνωρα συναισθήματα. Έμαθα πώς να είμαι υπομονετική, πώς να τολμώ, πώς να εμπιστεύομαι, αλλά κυρίως, πώς να αγκαλιάζω και να μην φοβάμαι την αλλαγή. Πώς να νιώθω πιο δυνατή και ελεύθερη». Χρησιμοποιώντας αυτά τα λόγια για τη γέννηση του πρώτου της άλμπουμ, η Μαρίνα γιορτάζει την αγάπη της για την παράδοση και τους ανθρώπους, η οποία εξαπλώνεται από τον βορρά, στην Ήπειρο και την Κρήτη, για να φτάσει στ’ αυτιά κάθε σύγχρονου ακροατή αυτού του τόπου – και όχι μόνο.