Άγγιξε για πρώτη φορά τα πλήκτρα του πιάνου όταν ήταν 3 ετών και λίγο πριν κλείσει τα 30 θεωρείται ένας από τους πιο ενδιαφέροντες techno DJs. Βέβαια το στοιχείο της κλασικής μουσικής δεν σταμάτησε να ακολουθεί αυτόν τον Γάλλο μιας και ακούγοντας τη μουσική του, εύκολα διακρίνει κανείς μία έντονη μελωδικότητα σε σχέση με ό,τι έχουμε συνηθίσει στο είδος. Άλλωστε, όπως αποκαλύπτει και ο ίδιος ο Worakls στην Popaganda λίγο πριν εμφανιστεί στο Steam, η κλασική μουσική και τα soundtracks είναι οι δύο βασικές επιρροές του. Κι ας μη δέχεται τον χαρακτηρισμό που τον ακολουθεί: ότι είναι «ο Mozart της ηλεκτρονικής μουσικής».
Ως παιδί, έκανες μαθήματα κλασικής μουσικής. Πώς πιστεύεις ότι αυτό επηρέασε τη μετέπειτα πορεία σου ως DJ; Νομίζω πως αυτός που μου έμαθε τι σημαίνει αποδοτικότητα ήταν ο Μπετόβεν.
Ονόμασε πέντε δίσκους που σε διαμόρφωσαν. Beethoven – 9th symphony, Chopin – Nocturnes, Op. 9: No 1 in B Flat Minor, Hans Zimmer – A Way Of Life, Ame – Rej, Sasha – Who Killed Sparky?.
Έχεις πει στο παρελθόν ότι ως έφηβος είχες πειραματιστεί με είδη όπως rock, jazz και bossa nova. Τι σε έκανε τελικά να αφοσιωθείς στην techno; Κατέληξα στην ηλεκτρονική μουσική γιατί πίστευα πως είναι πιο ανοιχτή. Μπορείς να την μπλέξεις με άλλα είδη κι αυτό για μένα είναι το πιο ενδιαφέρον.
Το 2014 ξεκίνησες το δικό σου label, Hungry Music. Αυτό έγινε από ανάγκη ή επιλογή; Πόσο σημαντικά πιστεύεις είναι τα ανεξάρτητα labels για τη μουσική βιομηχανία; Μαζί με τον N’to και τον Joachim Pastor αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε την εταιρεία ώστε να έχουμε τη δυνατότητα της δικής μας καλλιτεχνικής γραμμής και να μην χρειάζεται να ακολουθούμε τάσεις. Πιστεύω πως είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι κάποιοι καλλιτέχνες πιστεύουν στην αυθεντικότητά τους και φτιάχνουν τις δικές τους δομές. Αλλιώς, πιθανότατα απλά θα αντιγράφουμε πράγματα που έχουν γίνει ήδη και δεν θα πηγαίναμε μπροστά.
Στη μουσική σου υπάρχει έντονο και το κινηματογραφικό στοιχείο. Φυσικά, μάλλον είναι η μουσική που με επηρεάζει περισσότερο. Χρησιμοποιώ πολλά κλασικά όργανα στα κομμάτια μου οπότε υποθέτω ότι ακούγονται κάπως κινηματογραφικά.
Πώς σου φαίνεται η EDM σκηνή σήμερα; Για να είμαι ειλικρινής, δεν με απασχολεί πολύ τι συμβαίνει στο πεδίο. Απλά ελπίζω όσοι ανακαλύπτουν την ηλεκτρονική μουσική μέσω της EDM να συνεχίζουν το ψάξιμο.
Το 2014 έπαιξες με μία ορχήστρα 40 ατόμων στο Marseill’s We Are Together Festival. Πώς προέκυψε η ιδέα και πώς ήταν σαν εμπειρία; Πιστεύεις πως η κλασική και η ηλεκτρονική μουσική συναντώνται κάπου; Από τη στιγμή που χρησιμοποιώ και κλασικά όργανα ένιωθα πως θα υπήρχε νόημα αυτά να παιχτούν και ζωντανά. Δεν νομίζω πως υπάρχει κάποια άμεση σύνδεση μεταξύ κλασικής και ηλεκτρονικής μουσικής αλλά, ανάλογα με τη μουσική που φτιάχνεις, αυτή μπορεί να υπάρξει. Μου αρέσει να αναμειγνύω την ενέργεια των beats με τα συναισθήματα της κλασικής ή κινηματογραφικής μουσικής. Η εμπειρία μου έχει διδάξει πολλά για το πως να αντιμετωπίζω τεχνικά θέματα σε συνθήκες live. Ήταν φανταστικά αλλά δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι πως αυτό είναι απλά η αρχή και θα ήθελα να το ξανακάνω καλύτερα στο μέλλον.
Πόσο κολακευτικό βρίσκεις το ότι σε αποκαλούν «Mozart της ηλεκτρονικής μουσικής»; Το έχω ακούσει πολλές φορές αλλά δε συμφωνώ καθόλου. Ο Mozart ήταν η μεγαλύτερη μουσική ιδιοφυία όλων των εποχών. Πώς θα μπορούσα να συγκριθώ μαζί του; Απλά νομίζω πως είναι ένας εύκολος τρόπος για να πουν κάποιοι ότι κάνω κάποιου είδους «κλασική-ηλεκτρονική» μουσική.
Πώς διαμορφώνεται το set σου κάθε φορά; Έχεις επιλέξει τι θα παίξεις ή αυτό διαμορφώνεται από το χώρο και τον κόσμο στον οποίο παίζεις; Φέρνω πολλά δικά μου tracks στα live και το αφήνω στη στιγμή το τι θα παίξω και τι όχι, με ποιά σειρά, κλπ. Όσες περισσότερες οι επιλογές, τόσο πιο άνετος νιώθω.
Τι να περιμένουμε από το set σου στην Αθήνα; Και τι περιμένεις εσύ; Το μόνο που περιμένω είναι να είναι το ίδιο καλό με την πρώτη και μόνη εμφάνισή μου στην Αθήνα. Δεν ξέρω τι μπορεί να περιμένετε, αλλά ελπίζω να μην σας απογοητεύσω.