Τελευταία φορά το Plisskën μας χόρεψε το καλοκαίρι, με μεγάλο headliner τον Giorgio Moroder ενώ μας έφερε και το πρώτο Boiler Room στην Ελλάδα. Τώρα επιστρέφει με την χειμερινή εκδοχή του το Σάββατο 7 Δεκεμβρίου στο Pireaus 117 Academy, με δέκα ονόματα που «συμβαίνουν τώρα» και μας καλούν να τα ανακαλύψουμε.
Για του λόγου το αληθές, σας έχουμε έναν καλό λόγο για να δείτε κάθε όνομα του φετινού Winter Plisskën Festival. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν κι άλλοι…
Μετρά ήδη μια δεκαετία καριέρας, έχει βγάλει έναν από τους πιο ενδιαφέροντες ηλεκτρονικούς δίσκους της δεκαετίας (το Elaenia του 2015) και φέτος κυκλοφόρησε ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς (το Crush). Το πρωί λέγεται Sam Shepherd και έχει PhD στην νευροεπιστήμη, το βράδυ λέγεται Floating Points και είναι παραγωγός και DJ. Σπεύσατε…
Ο Will Holland, όπως είναι το πραγματικό του όνομα, έχει γράψει αρκετά χιλιόμετρα στα μουσικά πράγματα, με τα οποία καταπιάνεται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο από τα 16 του χρόνια. Εγκαταστάθηκε στις αρχές των 00s στο Μπράιτον όπου συνδέθηκε με την αναβίωση του μαύρου ήχου αλλά δεν έμεινε στάσιμος (#diplis). Δοκίμασε την τύχη του και σε πιο exotica ήχους, ταξίδεψε και ηχογράφησε μουσική σε διάφορες χώρες της Λατινικής Αμερικής. Αλλά, είμαστε σίγουροι ότι τον θυμάστε επειδή κάποια στιγμή έχετε χορέψει κομμάτια όπως το “Pushin’ On” (με τη φωνή της Alice Russell) σε μέρη που λέγονταν Νηπιαγωγείο, Follie ή/και Gazaki…
Η Henrietta Smith-Rolla που βρίσκεται πίσω από το πρότζεκτ Afrodeutsche έχει καταγωγή από την Γκάνα, τη Ρωσία και την Γερμανία, όμως η βάση της είναι το Μάντσεστερ. Στον ήχο της συνδυάζει την αφροφουτουριστική ματιά στην techno, τους dark electro ρυθμούς και την house. Σε λίγο καιρό στοιχηματίζουμε ότι θα μιλάνε όλο και περισσότεροι για αυτήν. Ή μήπως μιλάνε ήδη; Ο Guardian έγραψε πως η«ενσαρκώνει ένα νέο κύμα της club μουσικής», ενώ το Dummy Mag την χαρακτήρισε ένα από τα πιο συναρπαστικά ονόματα του 2019.
Έχει κυκλοφορίες στο πολύ ενδιαφέρον label της Blackest Ever Black που ανακοίνωσε πρόσφατα ότι κλείνει, έχει εκπομπή στο NTS Radio, ενώ αν περάσετε από το δισκάδικο Low Company Records στο Χάκνεϊ είναι πολύ πιθανό να την βρείτε πίσω από το ταμείο, μιας και αυτή είναι η πρωινή δουλειά της. Ακόμη, βλέπει την DIY φιλοσοφία ως αντικαπιταλιστική στρατηγική και βλέπει και Χίτσκοκ, όπως είπε στον Παναγιώτη Μένεγο, άρα το κορίτσι έχει γούστο (editor’s note: όχι επειδή τα είπε στον ΠΜ, γενικά)…
Η κατά κόσμον Jessica Cho κατάγεται από την Κορέα αλλά ζει στο Τορόντο. Η μουσική της είναι minimal techno μπολιασμένη με free jazz στοιχεία. Πρόκειται για ένα πραγματικά φρέσκο όνομα με λίγες εμφανίσεις σε φεστιβάλ του Καναδά. Early adopters προλαβετε, θα μπορείτε μετά να λέτε ότι την είδατε στα πρώτα της βήματα, μιας και μόλις πρόσφατα έχει κυκλοφορήσει το ντεμπούτο ep της, Mahogani Forest.
Το όνομά της στα αραβικά σημαίνει «ουρανός» και είναι μια από τις πρώτες DJs και παραγωγούς που βγήκαν από την underground techno σκηνή της Παλαιστίνης. Κάνει τις δικές της παραγωγές εδώ και σχεδόν μια δεκαετία, τελευταία δουλεύει ένα στούντιο άλμπουμ, ενώ πέρα από τις επιδόσεις της στην κονσόλα, έχει δουλέψει και ως sound engineer σε ταινίες. Η Sama’ πρόσφατα συμπεριλήφθηκε στη λίστα SheSaid.So’s Alternative Power 100 και είναι η ζωντανή απόδειξη ότι η μουσική δεν γνωρίζει σύνορα. Ίσως βέβαια αντί βιογραφικού να φτάνει το παραπάνω Boiler Room, ένα απο τα καλύτερα των τελευταίων χρόνων. Ένα από τα πιο «αληθινά» που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ…
Τον τελευταίο χρόνο είχαμε την τύχη να δούμε στην Αθήνα την στιγμή που πραγματικά συμβαίνουν δύο από τα πλέον ανερχόμενα post punk ονόματα της εποχής, τους Fontaines DC και τους Murder Capital. Οι λονδρέζοι Snapped Ankles προσθέτουν στην post punk εξίσωση και λίγο πιο dance διαθέσεις αλλά και κοφτ(ερ)ούς kraut ρυθμούς, κυκλοφόρησαν πριν λίγους μήνες τον δεύτερο δίσκο τους, Stunning Luxury και, γενικά, όπως έχει φανεί από το πρόσφατο συναυλιακό παρελθόν αυτής της πόλης, τα φρέσκα ονόματα αυτού του ήχου αποδεικνύεται ότι μάλλον «αξίζουν τα λεφτά τους».
…ούτε και να άνοιξε τη συναυλία για τα 20χρονα των Wu-Tang Clan. Πρόκειται για έναν νεαρό ράπερ και παραγωγό που έβγαλε το πρώτο του mixtape μόλις στα 15 του χρόνια, το 2014 υπέγραψε στην Mass Appeal Records του Nas ενώ το 2018 το Rolling Stone συμπεριέλαβε τον δίσκο του Elevators: Act I & II ανάμεσα στις 10 Καλύτερες Ραπ Κυκλοφορίες του Μήνα (πίσω από την παραγωγή του δίσκου μάλιστα βρίσκονταν οι MF Doom και Kaytranada). Τι άλλο θέλετε;
Ένας παραγωγός-χαμαιλέων ο βέλγος Raphael De Sauvage καταφέρνει να ελίσσεται ανάμεσα σε 80s ποπ ήχους και σκοτεινές μπασογραμμές παραδίδοντας house beats για πάνω από δύο δεκαετίες. Το πρότζεκτ Cabaret Nocturne «λειτουργεί» από το 2013, χαίρει της εκτίμησης του ηλεκτρονικού τύπου (με θετικά reviews σε DJ Magazine και Mixmag), αλλά αποκτά άλλη «θεσμική υπόσταση» αφού το τιμά συχνά πυκνά στην εκπομπή του ο Sir Andrew Weatherall.
Ο βρετανός παραγωγός με έδρα το Βερολίνο μας συστήθηκε το 2015 με το “Home”, ακολούθησε το “Hate” που επανεκδόθηκε στην Dark Entries και πέρυσι κυκλοφόρησε το παραπάνω track που ανυπομονούμε να ακούσουμε και στην Αθήνα.