Τα τελευταία χρόνια, το κεφάλαιο «μουσικό φεστιβάλ» στην Ελλάδα, δεν είναι μόνο αθηναϊκή υπόθεση, μιας και…αυξάνονται και πληθύνονται σε όλη τη χώρα, δίνοντας, ευτυχώς, έμφαση στο «εδώ και τώρα» της ελληνικής, και δη της indie, μουσικής σκηνής. Τον Απρίλιο του 2016 ξεκίνησε και στην Πάτρα το Westside Festival, όχι σε συναυλιακούς χώρους, αλλά σε μαγαζιά-στέκια. Τώρα, επιστρέφει για το vol. 3 του και οι ιθύνοντες πίσω από αυτό, Τάσσος Σταυρόπουλος και Μίμης Πλέσσας μιλάνε στην Popaganda.
Πώς ξεκίνησε η όλη ιδέα για το φεστιβάλ; Ήταν κάτι που θέλατε να κάνετε γενικά ή σας ενέπνευσε η Πάτρα;
Τάσος Σταυρόπουλος: Η αρχική ιδέα έπεσε κατά τη διάρκεια μίας συναυλίας των Callas από τον Περικλή Πιλαβά, τον τρίτο της παρέας της διοργάνωσης. Πάνω-κάτω έχουμε παρεμφερή μουσικά γούστα και οι τρεις μας κι αυτό που θέλαμε να κάνουμε με το Westside Festival ήταν να φέρουμε συγκροτήματα που μας αρέσουν και να παίξουν σε όσο το δυνατόν καλύτερες συνθήκες. Από τη στιγμή που ζούμε στη Πάτρα, θέλαμε αυτό να το κάνουμε εδώ. Προφανώς θα το κάναμε και στην Καλαμάτα ή τα Γιάννενα αν ζούσαμε εκεί.
Mίμης Πλέσσας: Σίγουρα μας άρεσε η ιδέα της διοργάνωσης ενός φεστιβάλ με την δική μας αισθητική, και το συγκεκριμένο concept του Περικλή Πιλαβά (σ.σ. Inner Ear) με τα παράλληλα stages σε διάφορα σημεία της πόλης και την εστίαση στα ανερχόμενα γκρουπ της εγχώριας σκηνής, μας έδωσε το έναυσμα.
Oι συναυλίες γίνονται σε μπαράκια και λοιπά στέκια. Είναι μια συνειδητή επιλογή ή αναγκαστική, γιατί αυτοί είναι οι μόνοι διαθέσιμοι χώροι;
ΤΣ: Επιλέγουμε χώρους που έχουν άλλη κύρια λειτουργία πέρα από τη συναυλιακή, διότι θέλουμε το φεστιβάλ να συνδεθεί με την καθημερινή λειτουργία της πόλης και να με τις συνήθειες των ανθρώπων. Μας αρέσει να πηγαίνει κάποιος στο αγαπημένο του στέκι και να βλέπει κάτι διαφορετικό από αυτό που έχει συνηθίσει τις υπόλοιπες ημέρες.
ΜΠ: Η αλήθεια είναι ότι την δεδομένη χρονική περίοδο υπάρχει και έλλειψη συναυλιακών χώρων στην πόλη, αλλά, πέρα από αυτό, η λογική του φεστιβάλ εξ’ αρχής ήταν να αλλάξει την καθημερινότητα των ανθρώπων της πόλης για λίγες μέρες και να τους προσφέρει ένα διαφορετικό μουσικό τετραήμερο, χωρίς, όμως, να τους βγάλει εντελώς εκτός ρυθμού. Οπότε, τα bar λειτουργούν καλά στην συγκεκριμένη περίπτωση.
Η Πάτρα είναι κατ’ εξοχήν φοιτητούπολη. Πώς βλέπετε την ανταπόκριση των φοιτητών στο φεστιβάλ;
ΤΣ: Ανέκαθεν οι φοιτητές ήταν από τους κινητήριους μοχλούς της διασκέδασης στη Πάτρα. Όσον αφορά την ανταπόκρισή τους στο Westside, σίγουρα είναι σημαντική, αλλά για να πω την αλήθεια μάλλον περίμενα κάτι περισσότερο. Ηλικιακά, νομίζω, ότι τα παιδιά λίγο μετά τη φοιτητική τους ζωή, είναι το κομμάτι του πληθυσμού που έχει ανταποκριθεί περισσότερο.
ΜΠ: Θα συμφωνήσω και εγώ ότι περίμενα κάτι περισσότερο από τον φοιτητόκοσμο, το πιο ενεργό και ανήσυχο κοινό της πόλης. Ίσως θέλει και αυτό το χρόνο του, εμείς θα συνεχίσουμε να θέλουμε την ενέργεια και τον ενδιαφέρον τους.
Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε μία μουσική κινητικότητα στην πόλη, με την Inner Ear φυσικά σε πρώτο πλάνο. Έχει τελικά η Πάτρα τη δική της σκηνή;
ΤΣ: Η Inner Ear είναι μία εταιρεία που ναι μεν έχει έδρα στη Πάτρα, αλλά οι κυκλοφορίες της προέρχονται από όλη την Ελλάδα. Σίγουρα είναι υπεύθυνη για την άνοδο της ανεξάρτητης σκηνής σε όλη τη χώρα. Από την άλλη, στη Πάτρα μάλλον υπάρχει πτώση της σκηνής τα τελευταία χρόνια.
ΜΠ: Η Πάτρα είχε στο παρελθόν σημαντική σκηνή και έπαιξε τον δικό της ρόλο στην άνοδο της αγγλόφωνης δισκογραφίας. Τα τελευταία χρόνια δεν υπάρχει αντίστοιχη κινητικότητα. Δισκογραφική υπάρχει, μια εταιρεία με την πορεία και τις κυκλοφορίες της Inner Ear, φεστιβάλ υπάρχει, το Westside, αλλά και άλλοι άνθρωποι που κάνουν την προσπάθεια τους στο τομέα της διοργάνωσης συναυλιών, αυτό που μένει είναι και το βασικότερο. Να υπάρξει μια αναγέννηση με νέα σχήματα και νέους ήχους.
Επίσης, τα τελευταία χρόνια ανθίζουν αρκετά τα indie festival σε επαρχιακές πόλεις και νησιά. Πώς βλέπετε γενικά τη φεστιβαλική ζωή της χώρας;
ΤΣ: Είναι πολύ θετικό που γίνονται αρκετά μουσικά φεστιβάλ σε μέρη πέρα από την Αθήνα και πολλές φορές δίνουν τη δυνατότητα του συνδυασμού της μουσικής με τις διακοπές.
ΜΠ: Ίσως η γενικότερη κρίση να έδωσε και χώρο σε τέτοια πιο μικρά φεστιβάλ, αλλά και ευκαιρίες στους ανθρώπους της επαρχίας να ακούσουν μπάντες και μουσικές που θέλουν αλλά δεν μπορούν λόγω απόστασης. Μια φεστιβαλική αποκεντροποίηση μόνο ως θετική μπορώ να την δω.
Μπορείτε να επιλέξετε τις πιο έντονες στιγμές του Westside ως τώρα;
ΤΣ: Λόγω της φύσης του φεστιβάλ, με πολλά live να γίνονται παράλληλα, κανείς μας δεν έχει παρακολουθήσει όλες τις εμφανίσεις που έχουν πραγματοποιηθεί. Σίγουρα μου έχει μείνει ο δυναμισμός των Baby Guru και το εκπληκτικό performance του Larry Gus. Επίσης ιδιαίτερη για μένα ήταν η ακουστική εμφάνιση του Παυλίδη, γιατί εκείνη την ημέρα είχα γενέθλια και έπαιξε το «Ο Δειλιέν» που είναι από τα προσωπικά αγαπημένα μου και δεν είχα ακούσει ποτέ σε live του.
ΜΠ: Από μόνο του το φεστιβάλ είναι μια έντονη στιγμή που διαρκεί τέσσερις μέρες με τις όμορφες στιγμές, αλλά και τα αντίστοιχα άγχη. Θα ξεχώριζα και εγώ μια προσωπική στιγμή από το δεύτερο φεστιβάλ τον περασμένο Οκτώβριο, όπου στο τέλος, μετά από 18 live και αρκετή κούραση μια φίλη μου είπε: «Και τώρα που πάμε, που είναι το επόμενο live;». Ήταν το ωραίο συναίσθημα ότι όλοι έχουν μπει σε μια διαδικασία συνεχούς κίνησης για να δούνε κάποια live.
Ποια είναι η βασική φιλοσοφία του φεστιβάλ;
ΤΣ: Η βασική φιλοσοφία του Westside είναι να φέρνουμε καινούργια συγκροτήματα του ανεξάρτητου ήχου που μας αρέσουν και κατά κάποιο τρόπο να τα συστήνουμε στο κοινό της Πάτρας. Επίσης, μέρος της φιλοσοφίας του είναι η πρόσβαση να είναι δωρεάν για το κοινό.
ΜΠ: Ότι η εγχώρια σκηνή είναι σε πολύ καλό και ανοδικό επίπεδο με εξαιρετικές κυκλοφορίες και αξίζει χώρο και χρόνο. Το φεστιβάλ αυτό το σκοπό έχει, να την γνωρίσει καλύτερα ο κόσμος της Πάτρας, αλλά και να δημιουργηθεί μια κίνηση στην πόλη με μουσικό ενδιαφέρον.
Τί ανταπόκριση είχε το φεστιβάλ ως τώρα, τι αναμένετε και τι να αναμένουμε από το vol.3 ;
ΤΣ: Σε γενικές γραμμές, είμαστε ευχαριστημένοι από την ανταπόκριση του φεστιβάλ. Η φιλοσοφία του είναι σταθερή και στο επερχόμενο vol.3. Αυτό που αναμένουμε είναι σιγά σιγά να προσελκύει και ανθρώπους που μένουν εκτός Πατρών, είτε στις κοντινές από την Πάτρα πόλεις, είτε στην Αθήνα. Εξάλλου, η Πάτρα πάντοτε φημίζονταν ως ένας προορισμός για ένα διασκεδαστικό τριήμερο. Αυτό που μπορούμε να υποσχεθούμε σε όποιον έρθει στο Westside, είναι ότι θα παρακολουθήσει μαζεμένα ορισμένα από τα πιο ενδιαφέροντα σχήματα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα.
ΜΠ: Στις προηγούμενες διοργανώσεις ο κόσμος στήριξε το φεστιβάλ και η ανταπόκριση ήταν ιδιαίτερα θετική. Από την τρίτη του εκδοχή περιμένουμε το ίδιο γιατί ο κόσμος είναι η κινητήρια δύναμη του φεστιβάλ.
Ποια είναι η πιο ενδιαφέρουσα backstage ιστορία του φεστιβάλ ως τώρα;
TΣ: Μάλλον όλοι είμαστε καλά παιδιά, οπότε το backstage δεν έχει ιστορίες με sex, drugs & rock ‘n’ roll. Το τελευταίο κάνει την εμφάνισή του μόνο στη σκηνή.
ΜΠ: Τίποτα ιδιαίτερο δεν έχει συμβεί backstage. Κυρίως μιλάμε για διαδικαστικά θέματα, soundcheck, κλπ.
Ποιο θα ήταν το line up των ονείρων σας;
ΤΣ: Επειδή η φιλοσοφία του festival είναι να αναζητά καινούργια πράγματα, θα θέλαμε στο μέλλον να ακούμε πολλά καινούργια συγκροτήματα που μας κεντρίζουν το ενδιαφέρον και να τα καλέσουμε στο Westside. Οπότε, δεν είμαστε το festival που φιλοδοξεί να συγκεντρώσει μαζί οτιδήποτε μας έχει αρέσει μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια που ακούμε μουσική.
ΜΠ: Αν ήταν ένα οποιοδήποτε άλλο φεστιβάλ, θα φτιάχναμε για ώρες μια αρκετά μεγάλη λίστα. Το line up είναι αυτό που θέλουμε κάθε φορά. Το όνειρο μας είναι να το αγκαλιάζει ο κόσμος και να μην φτάνουν οι χώροι, οι μέρες ή τα live.
Ποιες είναι οι ομορφιές και ποιες οι δυσκολίες του να τρέχεις ένα τέτοιο φεστιβάλ;
ΤΣ: Όμορφο είναι σίγουρα το τελικό αποτέλεσμα αλλά και η συνολική ενασχόληση με κάτι που αγαπάμε. Επίσης, όμορφη είναι και η συναναστροφή με ανθρώπους που έχουμε κοινά ενδιαφέροντα και μαζί τους στήνουμε το φεστιβάλ. Μία από τις βασικές δυσκολίες είναι ότι, επειδή το φεστιβάλ είναι δωρεάν για το κοινό, δεν έχουμε τις χορηγίες που θα το καθιστούσαν βιώσιμο. Επίσης, τα απρόοπτα της τελευταίας στιγμής μπορούν να δημιουργήσουν τεράστιες δυσκολίε,ς αλλά και extra άγχος. Για παράδειγμα, στο vol.2 μας ακύρωσαν, τρεις μέρες πριν την έναρξη, όλα τα δωμάτια των συγκροτημάτων στο ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει. Με συνέπεια τελευταία στιγμή να τρέχουμε για κάτι που είχαμε ήδη λύσει, παραμερίζοντας άλλες υποχρεώσεις μας, αλλά και εκτοξεύοντας το κόστος του ίδιου του φεστιβάλ.
ΜΠ: Η ομορφιά είναι να βλέπεις γεμάτους χώρους με κόσμο που ενδιαφέρεται να ακούσει καινούρια πράγματα και μετά σου λέει εντυπώσεις και φυσικά προτιμήσεις. Οι δυσκολίες, όπως λέει και ο Τάσος, αρκετές, ιδιαίτερα στο οικονομικό περιβάλλον που ζούμε.
Ποιες είναι οι προσδοκίες σας για το φεστιβάλ στο μέλλον και ποια η ιδανική για σας εξέλιξή του;
ΤΣ: Αρχικά, επειδή έχουμε επίγνωση της γενικότερης οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα, η οποία είναι σαφέστατα άσχημη, θα θέλαμε το φεστιβάλ να είναι βιώσιμο. Από εκεί και πέρα, θα θέλαμε να κάνουμε και άλλες παράλληλες δράσεις που αφορούν την εγχώρια ανεξάρτητη σκηνή, αλλά και γιατί όχι, να μην εξελιχθεί σε ένα τετραήμερο γιορτής της μουσικής για την Πάτρα.
ΜΠ: Η βιωσιμότητα είναι το βασικότερο. Από εκεί και πέρα, να καθιερωθεί ως θεσμός για την Πάτρα και γιατί όχι, να γίνει πόλος έλξης για την Δυτική Ελλάδα και άλλες περιοχές.