Ο Ιδομενέας είναι ένας καταραμένος βασιλιάς της Κρήτης που έρχεται αντιμέτωπος με ένα φοβερό δίλημμα. Καθώς γυρνάει από την Τροία πέφτει πάνω σε θαλασσοταραχή, ζητάει από τον Ποσειδώνα να τον σώσει και σε αντάλλαγμα να θυσιάσει τον πρώτο άνθρωπο που θα βρει μπροστά του. Όταν φτάνει στην Κρήτη ο πρώτος που συναντά είναι ο γιος του.
Αυτή είναι η υπόθεση της όπερας Ιδομενέας, έργου του Μότσαρτ, γραμμένο το 1871. Ο μοτσάρτειος Ιδομενέας παρουσιάστηκε στην Ελλάδα από την ΕΛΣ στο Ηρώδειο το 1955 και το 2011 σε κοντσερτάντε (μη σκηνοθετημένη) εκδοχή από το μουσικό σύνολο του Jérémie Rhorer. Τώρα θα παρουσιαστεί για πέντε βραδιές, από την ομάδα Ραφή, σε έναν μοναδικό χώρο, στο Αρχοντικό Μπενιζέλων στην καρδιά της Πλάκας.
Η Αναστασία Κότσαλη, η Λητώ Μεσσήνη και ο Μιχάλης Παπαπέτρου της ομάδας Ραφή.
Ακολουθούν λίγα λόγια από τους συντελεστές Μιχάλη Παπαπέτρου, Αναστασία Κότσαλη και Λητώ Μεσσήνη και πολλές φωτογραφίες από τις πρόβες.
Γιατί το συγκεκριμένο έργο του Μότσαρτ στο αρχοντικό Μπενιζέλων; Το έργο και ο χώρος επιλέχθηκαν μαζί και σε διάλογο. Ο πυρήνας είναι η πάλη των γενεών και γι’ αυτό επιλέξαμε να βάλουμε ως υπότιτλο τη φράση “To βάρος της ιστορίας”. Στο κέντρο του έργου είναι το πώς η Ιστορία βαραίνει τους ήρωες, πώς ξεφεύγουν από αυτήν και πώς τους βρίσκει ξανά. Οι ήρωες είναι σαν ταξιδιώτες. Και το ίδιο το αρχοντικό των Μπενιζέλων είναι ένα σπίτι αναφορά, είναι ένα σπίτι που αλλάζει, μεταμορφώνεται, δέχεται προσθήκες. Όλες αυτές οι επιστρώσεις του χρόνου δίνουν το δικό τους βάρος. Είναι ένα σπίτι που αναμετριέται κι αυτό με την ιστορία.
Είναι ένας ασυνήθιστα μικρός χώρος για όπερα; Το είχαμε δοκιμάσει ξανά και είχε πάει πολύ καλά. Υπάρχει τρομερή οικειότητα, σπάνε κάποιοι κανόνες ασφαλείας και το κοινό, που δεν ξεπερνάει τα 50 άτομα, βιώνει διαφορετικά τον εκτελεστή αφού τον βλέπει στο μισό μέτρο. Είναι λες και ο θεατής βλέπει τι γίνεται μέσα σε ένα σπίτι από την κλειδαρότρυπα.