Οι κλόουν μου περνούσαν πάντα λίγο απαρατήρητοι. Δεν τους έβρισκα ιδιαίτερα αστείους, ούτε διασκέδαζα με τα καμώματά τους και δεν μου φαίνονταν τρομακτικοί όπως σε πολλούς. Γενικότερα οι κλόουν ήταν κάτι που με άφηνε αδιάφορη από πολύ μικρή.
Είναι όμως, ένας κλόουν που όσες φορές και αν τον έβλεπα, ανατρίχιαζα ολόκληρη και έχανα τον ύπνο μου. Για την ακρίβεια την πρώτη φορά που τον αντίκρισα πήγα και κοιμήθηκα με την μαμά μου και όλο το βράδυ ανησυχούσα γιατί άφησα μόνη της την αδερφή μου. Ήμουν 13 και ο κλόουν που μου δημιούργησε εφιάλτες ήταν αυτός που είχε δημιουργήσει εφιάλτες σε εκατομμύρια κόσμο. Δεν ήμουν μόνη μου. Όλοι έχουν τρομάξει από το σατανικό γέλιο του «It». Ο Στίβεν Κίγνκ τα είχε καταφέρει.
Είχα δει την τηλεταινία που βγήκε στις αρχές της δεκαετίας του 1990, γύρω στις δέκα φορές όσο πήγαινα σχολείο και κάθε φορά είχε τα ίδια αποτελέσματα. Πίστευα πως τώρα που είμαι πια 26 και ξέρω περίπου κάθε σκηνή απέξω, δεν θα έτρεμα κάθε φορά που Αυτό εμφανίζεται στην οθόνη. Έκανα λάθος.
669 καθίσματα απέναντι στη sphera.
Βέβαια, αυτή τη φορά είχα την πολυτέλεια να τρομάξω σε δερμάτινο κάθισμα και οθόνη 24 μέτρων, φτιαγμένη από το καλύτερο ύφασμα που κυκλοφορεί. Αυτός ο τρόμος ήταν τουλάχιστον άνετος.
Εγώ και άλλοι 668 είδαμε το πρώτο μέρος του κινηματογραφικού ριμέικ του It, στην πρώτη μέρα λειτουργίας της VMax Sphera αίθουσας των Village Cinemas στο The Mall Athens.
Κάπου εδώ είναι η συντάκτρια της Popaganda μαζί με άλλους 668 συνανθρώπούς της.
Πρώτη στο είδος της στην Ευρώπη, η αίθουσα VMax Sphera με 669 premium δερμάτινα καθίσματα και οθόνη 24 μέτρων συνδυάζει ταυτόχρονα την μοναδική τεχνολογία επεξεργασίας χρωμάτων Eclair Color HDR, το 4K και 3D Format, καθώς και τον Dolby Atmos ήχο. Η κινηματογραφική εμπειρία ολοκληρώνεται ιδανικά με τον φουτουριστικό φωτισμό που βρίσκεται ενσωματωμένος σε ειδικές πτυχές των τοιχωμάτων και περικλείει την αίθουσα πριν από κάθε προβολή. Η θέαση των ταινιών καθίσταται πλέον ως ένα γεγονός.
Με επεξεργασία Eclair Color HDR..
… και 4Κ ανάλυση.
Για κάθε ταινία χρησιμοποιούνται δυο προβολείς που παίζουν ταυτόχρονα κάνοντας την εικόνα ακόμα πιο καθαρή και έντονη. Το σημαντικότερο; Μπορείς να απλωθείς όσο θες. Τα καθίσματα έχουν απόσταση μεταξύ τους και οι αγκώνες σας δεν θα γνωριστούν ποτέ με του διπλανού.
Βέβαια εγώ, τα πόδια μου δεν τα άπλωσα και τους αγκώνες μου τους είχα μαζεμένους καθ΄ όλη την διάρκεια, γιατί παρόλο που δεν είμαι πια δεκατρία και ήξερα πότε θα εμφανιστεί κάθε φορά ο απαισιότερος κλόουν στην ιστορία των κλόουν, φοβόμουν ακριβώς το ίδιο. Μάλιστα, νομίζω ότι Dolby Atmos ήχος και η απίστευτη οθόνη τα έκαναν όλα να μοιάζουν όλα τόσο αληθινά που είναι κάτι παραπάνω από λογικό να τρόμαξα περισσότερο.
Ο Μπιλ Σκάρσγκααρντ στον ρόλο του It ήταν απόλυτα τρομακτικός με ένα γέλιο που σε στοιχειώνει. Πίστευα ότι το χαμόγελο του Τιμ Κάρι θα ήταν αξεπέραστο αλλά έκανα λάθος. Το κάστινγκ ήταν όλο προσεκτικά επιλεγμένο, με τα παιδιά όπως ήταν φυσικό να κλέβουν την παράσταση. Εξέφραζαν τους φόβους τους όπως θα τους εξέφραζε και ένα κανονικό παιδί αν έβλεπε έναν απέθαντο κλόουν να τρέφεται με συνομηλίκους του και μέσα σε όλη την παράνοια κατάφεραν με κατάλληλες δόσεις χιούμορ να σε κάνουν να γελάσεις.
Μετά βέβαια κάτι συνέβαινε και ξαναμαζευόσουν στο κάθισμά σου κι ας είχες τόση άπλα.
Από εδώ ξεκίνησαν όλα.
Υ.γ Να θυμηθώ να πηγαίνω πιο συχνά σινεμά, ειδικά μετά αυτή την εμπειρία, και να μην μετακομίσω ποτέ στις ΗΠΑ.