Η συλλογή διηγημάτων Oblivion: Stories κυκλοφόρησε το 2004 και το δύσκολο έργο της μετάφρασης των 8 ιστοριών στα ελληνικά (Αμερικανική Λήθη, Κέδρος, 2011) έφερε εις πέρας με εξαιρετικά αποτελέσματα ο Γιάννος Πολυκανδριώτης. Ήταν, λοιπόν, τελικά ο David Foster Wallace ο πιο σημαντικός ή απλά ο πιο «δύσκολος» συγγραφέας της γενιάς του;
Ποιες ήταν οι σημαντικότερες δυσκολίες/προκλήσεις που αντιμετωπίσατε κατά τη μετάφραση του Oblivion; Το κύριο πιστεύω ήταν οι προτάσεις με την ιδιότυπη στίξη και το stream of consciousness, σε κάποια σημεία ήταν δύσκολο να συγκρατείς στο μυαλό σου ολόκληρη την πρόταση και ο αστείρευτος όγκος πληροφοριών γύρω από διάφορα θέματα που σπάνια συναντάς σε λογοτεχνικά κείμενα, π.χ. χημεία, μαθηματικά, στατιστική, λογικά παράδοξα κ.α.
Κατά τη γνώμη σας, η «μυθολογία» γύρω από τον David Foster Wallace και κυρίως το Infinite Jest πιστεύετε ότι τελικά λειτουργεί ενθαρρυντικά ή αποτρεπτικά για ένα δυνητικό αναγνώστη; Το έργο του David Foster Wallace απαιτεί προσπάθεια και ενεργή συμμετοχή από μέρος του αναγνώστη. Σίγουρα δεν ανήκει στο είδος της λογοτεχνίας που κάποιος θα πάρει μαζί του στην παραλία, όμως για όσους είναι διατεθειμένοι να προσπαθήσουν, πρόκειται για ένα συναρπαστικό ταξίδι στο χαοτικό τρόπο οργάνωσης της σκέψης μας και στην αμερικανική κοινωνία και την ποπ κουλτούρα.
Πως διαφοροποιείται η Αμερικανική Λήθη σε σχέση με το υπόλοιπο έργο του συγγραφέα; Νομίζω πως οι αναγνώστες που έχουν έρθει σε επαφή με το έργο του θα αναγνωρίσουν το μαύρο χιούμορ και την οξύνεια. Εκείνο που με εντυπωσίασε προσωπικά στο συγκεκριμμένο βιβλίο ήταν οι ευρηματικές επινοήσεις, αντάξιες των μεγάλων της επιστημονικής φαντασίας.
Σε ένα από τα πιο κλασικά του essays, ο James Wood είχε χαρακτηρίσει το είδος της λογοτεχνίας που υπηρέτησε ο Wallace, ως «υστερικό ρεαλισμό». Πως θα περιγράφατε εσείς τη γραφή του σε κάποιον που δεν έχει έρθει μέχρι σήμερα σε επαφή με τα βιβλία του; Και από ποιο θα του προτείνατε να ξεκινήσει; Εκείνο που με συναρπάζει είναι ο τρόπος που αναλύει την ανθρώπινη συνείδηση, τα χιλιάδες μικρά και ασύνδετα πράγματα που περνούν από το μυαλό μας ανά πάσα στιγμή στη ζωή μας, οι εμμονές, οι επιδιώξεις, τα πιστεύω, τα θέλω μας που διαρκώς επικαλύπτουν σαν φακός και διαστρεβλώνουν την αντίληψη που έχουμε για την πραγματικότητα. Οι ήρωές του είναι συγχρόνως αποκρουστικοί και βαθύτατα ανθρώπινοι. Θα πρότεινα σε κάποιον που δεν έχει έρθει σε επαφή με τα βιβλία του να ξεκινήσει με την Αμερικανική Λήθη, αλλά ίσως να είμαι και κάπως προκατειλημμένος.
Ήταν τελικά ο David Foster Wallace ο σημαντικότερος συγγραφέας της γενιάς του; Πιστεύω πως ήταν ένας από τους σημαντικότερους της γενιάς του. Για το αν ήταν όντως ο σημαντικότερος νομίζω πως είναι και θέμα προσωπικών προτιμήσεων.