Είμαστε πια κομμάτια της επίπλωσης του φεστιβάλ αφού μας ανατέθηκε για 5η (θα ήταν 6η αν και το UP δε φρέναρε όπως όλα τα πράγματα τo καλοκαίρι του 2015) φορά να κλείσουμε τη διοργάνωση διαλέγοντας μουσική μετά τα μεσάνυχτα της 14ης (και προς την 15η) Ιουλίου. Το UP το αγαπάμε και οι δύο πάρα πολύ. Αγαπάμε τους ανθρώπους που το κάνουν, στην αρχή δεν γνωριζόμασταν – τώρα πια είμαστε φίλοι, κι αγαπάμε τις αναμνήσεις μας απ’ αυτό. Από το αξέχαστο πάρτυ του 2013 στο Κουφονήσι μέχρι το περσινό sing-a-long στο “Bohemian Rhapsody”.
Φέτος, είπαμε να ζητήσουμε από τα υπόλοιπα σχήματα του τετραήμερου προγράμματος να μας βοηθήσουν να φτιάξουμε το σετ μας. Έτσι για ένα έξτρα challenge. Και τώρα έχουμε βρεθεί με την «υποχρέωση» να ταιριάξουμε τον Leonard Cohen με τον Gesaffelstein. Κάπως θα τα καταφέρουμε.
Ραντεβού, λοιπόν στην άδεια παραλία…
Τι λέτε ρε μάγκες περνάμε καλά;
Don’t need no politicians to tell me things I shouldn’t be/
Neither no opticians to tell me what I oughta see/
No one tells you nothing even when you know they know/
But they tell you what you should do/
They don’t like to see you grow.
Χορέψτε!
Our strong suit is what we do and our audience – Jerry Garcia
Φανταστικό κομμάτι από Jimmy Trap.
Λογικά θα ‘ναι ξημέρωμα και τι πιο όμορφο από τη συνειδητοποίηση πως ένα κομμάτι του 1992 κάνει ηλιοκαμενους φεστιβαλιστες να χορεύουν πάνω σε ένα κομμάτι γης στη μέση του Αιγαιου.
Όταν σκέφτομαι ελληνικό νησί και μουσική εκτός από το UP, μου έρχεται πάντα ο Leonard Cohen στο μυαλό και η Ύδρα. Oπότε, ένα οποιοδήποτε κομμάτι του Λέννι παρακαλώ.
Όταν ο Μένεγος βρίσκει τον χαμένο αδερφό του.
Ευχαριστούμε όσους παίζανε ρακέτες την ώρα του σετ μας… Ήσασταν όλοι υπέροχοι!
Παίξτε το δυνατά!
Vivere pericolosamente.
Καλό καλοκαίρι και του χρόνου ακόμα πιο UP