«Αυτός ο προϊστορικός πλανήτης φαίνεται τόσο καλός που αισθάνεσαι σαν να βλέπεις πραγματικό ντοκιμαντέρ για τη φύση». Κάπως έτσι ξεκαθάρισαν τη θέση τους τα πρώτα μαντάτα που κυκλοφόρησαν στις τηλεοπτικές στήλες της Αμερικής, και κάπως έτσι είπαμε να δοκιμάσουμε κι εμείς την τύχη μας. Με το πρώτο επεισόδιο της σειράς Prehistoric Planet, που έκανε διθυραμβική εμφάνιση εκεί έξω, τη Δευτέρα 23/5, έχοντας ως στόχο να παρουσιάσει και τα πέντε της επεισόδια μέχρι το τέλος της εβδομάδας.
Το Prehistoric Planet είναι η προσπάθεια της πλατφόρμας να επαναλάβει τον θρίαμβο του Planet Earth, βάζοντας την κάμερα στα 66 εκ. χρόνια πιο πίσω. Το αποτέλεσμα δεν είναι απλά συγκλονιστικά όμορφο, αλλά απίθανα ρεαλιστικό, αφού οι παραγωγοί δεν έχουν καταφέρει να εφεύρουν το ταξίδι στον χρόνο αλλά έχουν επαναφέρει τους δεινόσαυρους πραγματικά στη ζωή. Και αυτό στο λέει κάποιος που ποτέ δεν είδε στη σειρά των Jurassic Park και των φιγουρατζήδων T-Rex, την ένοχη απόλαυση που είδαν οι περισσότεροι, παρά μόνο μια παρέλαση από δεκάδες bad trip animatronics.
Εδώ το στοίχημα δεν είναι πώς θα σχεδιαστούν οι πιο γαμάτοι CGI δεινόσαυροι που έχουν φτιαχτεί ποτέ πάνω στην κινηματογραφική/ τηλεοπτική γη, αλλά περισσότερο πώς θα ενταχθούν σε ένα φυσικό περιβάλλον που θα εξηγεί γι αυτούς όλα αυτά που οι ίδιοι ίσως αδυνατούν να εξηγήσουν. Έτσι, το θέμα δεν είναι μερικά έξυπνα και πολύ μαγκιόρικα πλάνα από το κολύμπι στις θάλασσες, την ανύψωση στους ουρανούς ή την καταδίωξη σε δάση της Κρητιδικής περιόδου. Αλλά η μαγεία που κρύβεται στις λεπτομέρειες μιας απίθανης μεγαλοπανίδας. Στις νιφάδες του χιονιού που πέφτουν από τα σαγόνια ενός Nanuqsaurus κατά τη διάρκεια μιας χιονοθύελλας, στο διακεκομμένο φως του ήλιου έτσι όπως «ξεφεύγει» μέσα από τo φλεβικό σύστημα ενός Corythoraptor, στο punk rock attitude των Ornithomimus που θυμίζουν στρουθοκάμηλο και αγαπιούνται για τις αστείες κλεπτομανιακές τους ανάγκες, στα χρώματα που αλλάζει το θαυμάσιο κέρατο ενός Barbaridactylus ανάλογα με την ώρα της ημέρας. Στις σκιές, την κίνηση και το φως που στήνουν τόσο κομψά και αποκαλυπτικά ένα από τα παλαιότερα παραμύθια του πλανήτη. Γιατί at the end of the day, είναι η ίδια ιστορία και τότε και τώρα. Οι εποχές εξακολουθούν να εναλλάσονται και τα ζώα, είτε λέγονται δεινόσαυροι, είτε τίγρεις και ρινόκεροι, απλά προσπαθούν να επιβιώσουν και να αντιμετωπίσουν γεγονότα όπως καταιγίδες, πυρκαγιές, πλημμύρες ή ακόμη και άγρια κουνούπια.
Το Prehistoric Planet της Apple TV+ έρχεται μάλλον στο πιο σωστό timing. Τρεις δεκαετίες μετά το πρώτο Jurassic Park και λίγο πριν το νέο Jurrasic World Domination κυριαρχήσει στις κινηματογραφικές αίθουσες, η τεχνολογία μπορεί και κάνει τις πιο εντυπωσιακές κινήσεις. Εδώ το χορό σέρνει η Moving Picture Company, οι τύποι δηλαδή που έκαναν θαύματα σε ταινίες όπως The Lion King, Spider-Man: No Way Home και Blade Runner 2049. Τόσα χρόνια μετά την πρώτη GGI εμφάνιση των συμπαθέστατων τεράτων στη μεγάλη οθόνη και η παλαιοντολογία μοιάζει πια σαν να διάγει τον πρώτο της χρυσό αιώνα.
Οι πληροφορίες που έχουμε για τη συμπεριφορά, τις διατροφικές συνήθειες, το πεπτικό τους σύστημα, την καθημερινότητα και την «κοινωνικοποίηση» των κτηνών αυτών, πλημυρίζουν τις διατριβές, τα inbox και τα επιστημονικά sites με ταχύτητες που κάποια χρόνια πριν θα ήταν απλά αδιανόητα. Εδώ υπάρχουν μάχες μέχρι θανάτου, αστεία τελετουργικά ζευγαρώματος και χαριτωμένοι νέοι δεινόσαυροι που προσπαθούν να τα καταφέρουν σε ένα «νέο» σκληρό κόσμο. Και ναι, είναι αρκετά συναρπαστικό να βλέπεις μερικές από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις απολιθωμάτων των τελευταίων δεκαετιών να περπατάνε ολοζώντανα στην οθόνη σου. Με ρεαλιστικό ταπεραμέντο και αφηγηματική χάρη. Αφού κάθε σκηνή περιλαμβάνει ένα τεράστιο όγκο έρευνας, συζήτησης και σύγκρισης με τα “δικά μας” που τα κατάφεραν στο πέρασμα του χρόνου και κυκλοφορούν ελεύθερα και ολοζώντανα μέχρι και σήμερα.
«Τίποτα από αυτά που βλέπουμε δεν γίνεται για το θέαμα. Όλα είναι τοποθετημένα όπως πρέπει, βάση της επιστήμης. Η οποία μπορεί παρεμπιπτόντως να έχει προσθέσει κι άλλες πληροφορίες μέχρι να τελειώσει αυτός ο χρόνος». Τάδε έφη Jon Favreau, πρώην χαρισματικός ηθοποιός δεύτερων ρόλων και νυν μεγαλοσκηνοθέτης των Iron Man, ο οποίος από τη θέση της εκτελεστικής παραγωγής θα ήθελε κι αυτός να πει μερικά λόγια για τη σειρά στην οποία έβαλε το χεράκι του.
Τέλος, ας βάλουμε στα έξτρα bonus και το μαγικό voice over του πάντα σταθερού περαστικού σε τέτοιου είδους project, David Attenborough καθότι αν δεν έχεις την σωστή φωνή σε αυτά τα (νεορεαλιστικά) documentaries, δουλειά δεν κάνεις. Και ας αφήσουμε τους Βρεττανούς και την Guardian να αναριωτούνται για το τι δουλειά έχει ο εθνικός τους βοισοβεράς, σε αντίπαλο από το BBC, κανάλι…
