Δεν είναι η πρώτη φορά που ανεβαίνει στη Σκηνή της Στέγης. Πρώτη φορά ήταν το 2016 στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Εφηβικού Θεάτρου όπου είχε συνεργαστεί πάλι με τον σκηνοθέτη Δημήτρη Ξανθόπουλο. Μάλιστα το σχολείο της στον Ασπρόπυργο Αττικής, επελέγη και το 2017 να συμμετάσχει. Μετά όμως ήρθαν οι πανελλήνιες εξετάσεις και εκεί που ο επαγγελματικός προσανατολισμός απομακρυνόταν από την υποκριτική, ήρθε ένα τηλεφώνημα από τον Δημήτρη Ξανθόπουλο να τ’ αλλάξει όλα. Τσέχοφ, «Τρεις Αδερφές», μια από τις μεγαλύτερες σκηνές της χώρας, ένα από τα πιο απαιτητικά κοινά της Ευρώπης και συνεργάτες πια δεν είναι μαθητές αλλά επαγγελματίες ηθοποιοί. Αλήθεια, πώς φαίνονται όλα αυτά στην Καλλιόπη;
Πως έμπλεξες με το θέατρο; Ξεκίνησα με το Φεστιβάλ Εφηβικού Θεάτρου το 2016 και ταυτόχρονα με μια θεατρική ομάδα στο σχολείο μου.
Στο Φεστιβάλ τι έπαιξες; Το “Class Enemy” του Nigel Williams. H προσπάθεια και το αποτέλεσμα ήταν εξίσου ωραία.
Εσύ από μόνη σου το έψαχνες για να συμμετάσχεις; Τυχαία. Πηγαίνοντας στο Λύκειο, είδα τι προγράμματα υπήρχαν, είδα ότι είχα την επιλογή του θεάτρου και είπα να το δοκιμάσω αν θα μου αρέσει. Τελικά μου άρεσε.
Παρακολουθούσες θέατρο; Όχι πάρα πολύ.
Στο σχολείο τι ανεβάσατε; Την «Τιμή και το χρήμα» του Θεοτόκη.
Το 2016 πάλι ήταν σκηνοθέτης σου ο Δημήτρης Ξανθόπουλος. Ναι και η Μαντώ Γιαννίκου ήταν στην ομάδα. Επίσης το 2017 επιλέχθηκε πάλι το σχολείο μου για το Φεστιβάλ Εφηβικού Θεάτρου και έπαιξα στον Ήχο από τα κόκκαλα που σπάνε.
Είχες άγχος την πρώτη φορά; Επειδή είχε γίνει αρκετά ομαδική δουλειά με τ΄άλλα τα παιδιά δεν μας ένοιαζε τόσο πολύ ο κόσμος. Είχαμε φτιάξει ένα δικό μας πλανήτη πάνω στη σκηνή. Οπότε ασχολιόμουν περισσότερο με το τι θα γίνει μεταξύ μας παρά ότι με βλέπουν τόσα μάτια.
Τώρα όμως; Περισσότερο άγχος.
Για ποιο πράγμα πιο πολύ; Θέλω να πετύχει. Να πετύχουν όλα αυτά που έχω δουλέψει τόσο καιρό.
Σκέφτεσαι τι θα γράψουν οι κριτικοί για σένα; Δε θέλω να το σκέφτομαι.
Πιο πολύ θες να γίνεις ηθοποιός ή ν’ ακολουθήσεις τις σπουδές σου; Το σκέφτομαι σοβαρά να ασχοληθώ με την υποκριτική αλλά ξέρω ότι πρέπει να γυρίσω στη σχολή μου.
Όπου είσαι ένα εξάμηνο; Ναι.
Ποιο ήταν μεγαλύτερο άγχος, το να δώσεις πανελλήνιες ή τώρα η προετοιμασία για τις «Τρεις Αδερφές»; Το να δώσω πανελλήνιες. Καμία σχέση το ένα με το άλλο.
Οι γονείς σου θα έρθουν να δουν την παράσταση; Στην πρεμιέρα. Με στηρίζουν πολύ και χαίρονται για μένα.
Όταν σου τηλεφώνησε ο Δημήτρης Ξανθόπουλος και σου είπε ότι σε θέλει για την παράσταση τι σκέφτηκες; Ξετρελάθηκα! Έδινα πανελλήνιες και δεν ήξερα τι θα κάνω με το θέατρο, οπότε μου δόθηκε ξαφνικά μια ακόμη ευκαιρία.
Το έργο δε σε τρόμαξε; Μεγάλη ψυχρολουσία.
Γιατί; Είναι Αντον Τσέχωφ, δεν είναι ό,τι κι ό,τι. Στην αρχή που το διάβασα είπα ότι «εντάξει ένα έργο είναι». Μετά στη δεύτερη και τρίτη ανάγνωση είδα πόσα κρύβει μέσα του.
Είσαι σε θέση να τα καταλάβεις όλα; Ε, όχι κι όλα. Θα ήθελα να μπορώ να καταλάβω τα περισσότερα.
Για πες μου λίγο για το ρόλο σου. Είμαι μια από τις Τρεις Αδερφές, η μικρότερη, η Ιρίνα.
Τι χαρακτήρα έχει; Δεν θα ήθελα να τον προσδιορίσω. Στην αρχή λέει ότι θέλει να εργαστεί, πιάνει δουλειά και βλέπει πως είναι ο πραγματικός κόσμος.
Απογοητεύεται; Δεν αντέχει να δουλεύει αλλά συνεχίζει. Αυτό δεν είναι το νόημα; Αυτό δεν κάνουμε όλοι;
Χάνει την αθωότητά της; Κατά ένα μεγάλο ποσοστό, ναι. Πριν δουλέψει, όλα τα έβλεπε όλα ρόδινα. Μετά ξεκινούν οι ανατροπές.
Βρίσκεις κάποια αυτοβιογραφικά στοιχεία; Μπορώ να ταυτιστώ σε πολλά κομμάτια με την Ιρίνα.
Έχει επικαιρότητα το έργο; Θα σου πω για το δικό μου ρόλο.
Ναι. Το κομμάτι της εργασίας στους νέους. Η Ιρίνα είναι 20 χρονών, θέλει να δουλέψει, είχε όνειρα για το μέλλον της, το έκανε και μετά βρέθηκε μετέωρη στο τι κάνει. Εμένα αυτή είναι η πρώτη μου δουλειά και μετά…
Ελπίζω να μη μείνεις μετέωρη στο μέλλον. Οι φίλοι σου τι λένε για όλα αυτά; Χαίρονται. Έχουν ξετρελαθεί περισσότερο και από μένα.
Σε κούρασαν καθόλου οι πρόβες; Για μένα ήταν μεγάλη διασκέδαση αυτό. Τις μετακινήσεις να μην είχα.
Πίστεψες ότι μπορεί να μη τα καταφέρεις; Τι εννοείς;
Με επαγγελματίες, στη Στέγη, με τον Τσέχoφ; Πριν γνωρίσω όλους τους υπόλοιπους ηθοποιούς, είχα αμφιβολίες. Αλλά είπα θα πάω, θα προσπαθήσω και αν δε τα καταφέρω θα το αφήσω.
Τα λόγια πως τα μαθαίνεις; Πώς τα μαθαίνω; Τα διαβάζω δυο, τρεις φορές και τα θυμάμαι μετά.