Τέσσερις φίλοι παίρνουν την τύχη στα χέρια τους δημιουργώντας μια start-up επιχείρηση. Το προϊόν τους: μια παιδική τροφή, επαναστατικά υγιεινή και οικολογική, που όμως φτιάχνεται από… προνύμφες μύγας. Αυτή είναι η υπόθεση του Μυγοφαές, ενός σύγχρονου –γράφτηκε μόλις το 2017- ισπανικού έργου που έχει ήδη αποσπάσει στη χώρα του δύο βραβεία ΜΑΧ και που έρχεται στην Ελλάδα από την ομάδα AbOvo. Ο Γιάννης Σαρακατσάνης, μέλος της ομάδας, απαντά στις ερωτήσεις της Popaganda.
Γιατί επιλέξατε να παρουσιάσετε το έργο «Μυγοφαές»; Το έργο προτάθηκε στην ομάδα, απευθείας, από την μεταφράστρια Μαρία Χατζηεμμανουήλ. Μας κάλεσε σπίτι της, μας το διάβασε και μείναμε με το στόμα ανοιχτό. Όσα χρόνια ασχολούμαι με το θέατρο και διαβάζω θεατρικά έργα, πρώτη φορά έπαθα τέτοιο σοκ. Μιλάμε για ένα έργο ιδιοφυές. Βασίζεται σε ένα, φαινομενικά, αστείο εύρημα: τη δημιουργία παιδικών τροφών από μύγες. Αλλά τελικά μιλάει για τη φιλία, για τα όνειρα, για τη φιλοδοξία και τη ματαιοδοξία.
Η ομάδα AbOvo ανεβάζει το «Μυγοφαές» στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.
Ποια η σκηνοθετική προσέγγιση και πώς την αναπτύξατε στις πρόβες; Η γλώσσα του έργου είναι καθημερινή, πυκνή και γρήγορη. Ο ένας ήρωας διακόπτει τον άλλο και η μια συζήτηση οδηγεί στην επόμενη. Ακολουθήσαμε λοιπόν πιστά το κείμενο και το έργο στήθηκε μόνο του, νατουραλιστικά και απλά. Το μόνο που προσθέσαμε είναι η μουσική του Φοίβου Δεληβοριά για τις «ειδικές» σκηνές.
Ποιο είναι το πιο δυνατό σημείο της παράστασης για εσάς; Το ίδιο το έργο! Είναι ό,τι πιο σύγχρονο έχει γραφτεί (απ’ όσο ξέρω) για την οικονομία και την επιχειρηματικότητα. Τέσσερις φίλοι, απηυδισμένοι από την ανασφάλεια της εργασίας τους αποφασίζουν να δημιουργήσουν μόνοι τους κάτι καινούργιο και επαναστατικό. Μια παιδική τροφή, που το βασικό της συστατικό είναι οι προνύμφες μύγας. Στο άκουσμα της «συνταγής» πας να γελάσεις, αλλά το έργο δεν σταματάει εκεί. Συνεχίζει παραθέτοντας τα πλεονεκτήματα αυτής της τροφής και πολύ σύντομα βρίσκεις τον εαυτό σου να πείθεται. Ναι, το Μυγοφαές είναι ένα καταπληκτικό προϊόν που όχι μόνο θα πιάσει στην αγορά αλλά θα αλλάξει και τον κόσμο.
Γιάννης Σαρακατσάνης: «Μιλάμε για ένα έργο ιδιοφυές. Βασίζεται σε ένα, φαινομενικά, αστείο εύρημα: τη δημιουργία παιδικών τροφών από μύγες. Αλλά τελικά μιλάει για τη φιλία, για τα όνειρα, για τη φιλοδοξία και τη ματαιοδοξία».
Αν θέλατε να πέντε γραμμές να πείσετε έναν θεατή να επιλέξει τη δική σας παράσταση -ανάμεσα στην πληθώρα έργων που ανεβαίνουν στις θεατρικές σκηνές- τι θα του λέγατε; Η ισπανική δραματουργία και μυθοπλασία είναι τερατώδης, με απόδειξη την επιτυχία σειρών όπως πχ το Casa de Papel. Το «Μυγοφαές» λοιπόν, με δύο βραβεία MAX (τα μεγαλύτερα θεατρικά βραβεία της Ισπανίας) είναι ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει αυτή η δραματουργία για τη χρονιά που μας πέρασε.
Είναι εύκολο για μια θεατρική ομάδα ή έναν σκηνοθέτη να βρει στέγη και να παρουσιάσει τη δουλειά της/του; Εσείς ποιες δυσκολίες τυχόν αντιμετωπίσατε στο παρελθόν ; Εμείς, οι AbOvo, ξεκινήσαμε ως ομάδα το 2005 και επίσης διοργανώνουμε από το 2008 το Bob Theatre Festival. Έτσι, εχοντας πλέον καλή γνώση για το πώς λειτουργεί το νεανικό θέατρο, καταλήγουμε στα εξής συμπεράσματα: Δεν είναι δύσκολο να βρεις στέγη για να δείξεις τη δουλειά σου. Κοστίζει κάποια λεφτά αλλά δεν είναι πολλά. Είναι πιο εύκολο και πιο ενδιαφέρον όταν είσαι σε μια ομάδα. Μοιράζεσαι μεν το όραμα, αλλά μοιράζεσαι και τη δουλειά. Αν όλα μάλιστα πάνε καλά τότε μοιράζεσαι και τη χαρά. Δυσκολίες υπάρχουν. Εφορία, ΙΚΑ, προσλήψεις, λογιστές ακούγονται βουνό αλλά με λίγη οργάνωση αντιμετωπίζονται. Δεν είναι αυτά οι πραγματικές δυσκολίες. Η μεγαλύτερη δυσκολία είναι να κρατήσεις το όραμα ζωντανό. Όπως βλέπουμε και στο Μυγαοφές, δεν αρκεί ένα τέλειο προϊόν για να κάνεις επιτυχία. Τα πραγματικά εμπόδια είναι άλλα.