Είναι το καθημερινό επιδόρπιο. Ή, για την ακρίβεια, το επιδόρπιο που καταναλώνεται ταυτόχρονα με το μεσημεριανό. Τέλος πάντων, είναι αυτό που βλέπω την ώρα του φαγητού στη δουλειά, για να κατεβαίνει πιο εύκολα η μπουκιά. Παρότι το έχω δει 3.856 φορές, θα το ξανάβλεπα άλλες τόσες. Είναι οι Απαράδεκτοι.
Δήμητρα
Τριαντάρες ανθυποκαριερίστες, που το παίζουν δήθεν ανεξάρτητες και «εγώ δεν έχω λόγο να παντρευτώ, δ ε θ έ λ ω κιόλας», αλλά στο λάπτοπ τους διατηρούν μπαμπάτσικο κρυφό φάκελο «Ο ΓΑΜΟΣ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΒΑΓΓΕΛΗ ΜΟΥ», με υποφακέλους από «Κουφετάδικα» ως «Μαγαζιά με τούλια από θεία Μερόπη»./ Σαραντάρες ερασιτέχνες συγγραφείς, δηλωμένες φανς του (ύστερου) Λαζόπουλου, που έχουν δημοσιεύσει μια νουβέλα και δυο διηγήματα και πιστεύουν ότι, έτσι που ξεχειλίζουν από ταλέντο, μια μέρα θα γράψουν το καλύτερο σίριαλ της ελληνικής τηλεόρασης. Με το μπαρδόν, κορίτσα, πρόλαβαν άλλοι./ Πενηντάρες που έβλεπαν Απαράδεκτους στα νιάτα τους και ταυτιζόταν με τη μονίμως «φτυσμένη» από τον άντρα της Δήμητρα./ Ακαμάτρες κάθε ηλικίας που δεν ξέρουν να ψήσουν σωστά ένα κατσικάκι στο φούρνο, αλλά έχουν όνειρο να παρατήσουν τη δουλειά και να καθίσουν σπίτι δήθεν για ν’ ασχοληθούν μ’ αυτό, ενώ στην πραγματικότητα θέλουν να τις τρέφει ο σύζυγος/γκόμενος/πατέρας τους, όσο αυτές θ’ αφήνουν τα κρύσταλλα με ένα δάχτυλο σκόνη και θα παίζουν ολημερίς κάντι κρας, μαλώνοντας με τη γειτόνισσα, που δεν τους στέλνει «ζωές».
Σπύρος
Αριστεροί (της προόδου) που ακυρώνουν τον οδοντίατρο όποτε έχει πορεία η ΓΣΕΕ, διότι χωρίς αυτούς δεν πρόκειται να φτάσει το μπλοκ ούτε μέχρι τη Βουκουρεστίου, και κατά πάσα πιθανότητα σκέφτονται στις δημοτικές εκλογές να το μπουμπουνίσουν στον Γαβριήλ Σακελλαρίδη./ Παιδιά αγωνιστών του Πολυτεχνείου, που βλέπουν μέσα από τον Σπύρο τον πατέρα τους, ειδικά στα σημεία όπου διαβάζει μετά μανίας εφημερίδα (ενώ π.χ. έχει σκάσει ο θερμοσίφωνας ή έχει πάρει φωτιά η κουζίνα) και προβληματίζεται ακόμα για το πώς η Δύση θα βοηθήσει τους Κούρδους./ «Καμένοι» από το γάμο τους άντρες, που όμως δεν έχουν ούτε τα κότσια να βρουν άλλη, ούτε να πάρουν διαζύγιο (να βγάλουμε κι εμείς οι δικηγόροι κάνα φράγκο)./ Γάβροι που ποτέ δεν έχουν κάνει τη χάρη στη γυναίκα τους να περάσουν έστω ένα τριήμερο χωρίς να έχουν διαρκώς χωμένη τη μούρη τους μέσα στο Φως./ Κοινωνιολόγοι και οικονομολόγοι μελετητές της Μεταπολίτευσης και πρώην υμνητές του Στέφανου Τζουμάκα.
Γιάννης
Καλλιεργημένοι αργόσχολοι που πίνουν όλη μέρα καφέ στο Φίλιον, με αγαπημένο χόμπι το θάψιμο των παραστάσεων του Μαρμαρινού./ Καταπιεσμένοι καλλιτέχνες που αναζητούν σπόνσορα για εκείνο το πρότζεκτ τους που δεν έχει ακριβές αντικείμενο και, συνακόλουθα, έχει τον ατελείωτο./ Διαφημιστές στα πρόθυρα της υστερίας, που δε βρίσκουν πια κανένα νόημα στη δουλειά τους και διατηρούν tumblr με εύκολες συνταγές μαγειρικής./ Yoga instructors που έχουν γράψει ακριβώς αυτό πάνω στην κάρτα τους κι όχι π.χ. «απόφοιτος ΤΕΦΑΑ Δημοκριτείου Πανεπιστημίου», που είναι και η αλήθεια./ Δημοσιογράφοι που έχουν εισέλθει στους χώρους της σύγχρονης διανόησης, διοχετεύοντας τα καθημερινά αποφθέγματά τους σε τρίπατα στάτους στα σόσιαλ μήντια./ Όσοι πιστεύουν ότι η Μαρινέλλα αδικήθηκε στη Γιουροβίζιον το ’74, αλλά ταυτόχρονα υποστηρίζουν ότι οι ίδιοι θα τα πήγαιναν καλύτερα.
Βλάσσης
Γενικώς χαλαροί τύποι που στην εφηβεία τους έπαιρναν κρυφά (αρχικά) ή φανερά (στη συνέχεια) τη μηχανή του πατέρα τους και έκαναν παντιλίκια στα Λιμανάκια, μετά την έξοδο με το γκομενάκι του λυκείου στη «Ντίσκο Σαμουράι»./ Ρεμαλοεργένηδες που, όταν τους πηγαίνει η μάνα τους κανένα υγιεινό φαΐ, για να μην τρώνε όλο γύρους και κοντοσούβλια, κρύβουν τις τσιπούρες στα συρτάρια, για να φανεί ότι τις κατανάλωσαν. Και μετά ξεχνάνε να τις πετάξουν κι αρχίζει να μυρίζει το σπίτι σαν τελάρο της Βαρβακείου./ Ιδιωτικοί υπάλληλοι που ψιλοβαριούνται στη δουλειά, στο σπίτι, στη σχέση τους, στο δρόμο, στη στάση του λεωφορείου, στο λούσιμο, αλλά τις κρίσιμες στιγμές επισημαίνουν στους γύρω τους ότι η ζωή θέλει «γαρίφαλο στ’ αυτί και τσαχπινιά στο μάτι».
Ρένια
Συλλέκτριες κολάν και scrunchies./ Κορίτσια που τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους έχουν δηλώσει υποψηφιότητα για τα Καλλιστεία του ΑΝΤ1 και κόπηκαν στα προκριματικά, λόγω λανθασμένης επιλογής απόχρωσης καούκας./ Φάσιον μπλόγκερς που μάχονται για την επαναφορά της βάτας στην καθημερινή ζωή της Ελληνίδας και ονειρεύονται μια μέρα να γίνουν τηλεοπτικές παρουσιάστριες με δικό τους ένθετο «Μόδα και στυλ στην Άνω Βούλα»./ Νέες μαμάδες που στα σχολικά τους χρόνια ξημεροβραδιαζόταν στο Πλας Σόντα και σήμερα κάνουν αμάν για να βρουν χρόνο και να πάνε ίσαμε το Χαλάνδρι για έναν καπουτσίνο με τις φίλες τους.
Χαλακατεβάκης
Ενεργά μέλη της Ένωσης Ιδιοκτητών Ακινήτων Ελλάδας που χάρηκαν πολύ με τις πρόσφατες τροποποιήσεις του νόμου περί επαγγελματικών μισθώσεων./ Καρμίρηδες διαχειριστές πολυκατοικιών που έκλεβαν για χρόνια στο πετρέλαιο και τώρα που κανείς δε βάζει πια πετρέλαιο προσπαθούν να κλέψουν στις χλωρίνες που χρησιμοποιεί η καθαρίστρια./ Προϊστάμενοι του ΙΚΑ που δεν έχουν δουλέψει ουσιωδώς ούτε μισή ώρα στη ζωή τους, τρώνε κάθε πρωί στις 11 με ευλάβεια δύο φρυγανιές με δυο φέτες ένταμ («όχι τώρα, μαντάμ, παίρνω το κολατσό μου») και μετά ξεσπάνε στους δύσμοιρους υπαλλήλους του τμήματός τους. Σε στιγμές καλής διάθεσης και χιουμοριστικής έξαρσης βασανίζουν τους γύρω τους λέγοντας ανέκδοτα με πρωταγωνιστή τον Μπόμπο.
Θεία Βιργινία
Όσοι βλέπουν μονίμως βίντεο κλιπ στο MAD TV, με αγαπημένο section αυτό που κάνουν τα φλας μπακ στα 80s, με αφιερώματα στον Κώστα Χαριτοδιπλωμένο και την Αλέξια./ Υστερικές μανάδες που επέμεναν να διαβάζουν παραμύθια στα παιδιά τους για να κοιμηθούν, μέχρι αυτά να τελειώσουν τις πανελλαδικές. Κι αυτά τα έρμα καθόταν αδιαμαρτύρητα./ Αδερφές μεγαλοτυρέμπορων της Τρίπολης που αντί να παντρευτούν κανένα μπακάλη, για να ενώσουν τις μαούνες τους και να κατακτήσουν όλη την Αρκαδία, αφιέρωσαν τη ζωή τους στην ανατροφή των ανιψιών τους, τους οποίους έχουν κακομάθει και αποπροσανατολίσει, με αποτέλεσμα να περνάνε κρίση ηλικίας κάθε 5 χρόνια.
Επίλογος:
«Να σου πω, θεία Βιργινία μου, όταν ήμουν μικρός, τί τύπος ήμουν; Α, ήμουν πολύ ωραίος τύπος. Ε, το είχα καταλάβει»