Στα γρήγορα: Καινούργια κυκλοφορία για τους Stones στην Universal μετά το περσινό Blue & Lonesome που περιείχε διασκευές blues κυρίως κομματιών, αυτή τη φορά με μία συλλογή από ραδιοφωνικές live ηχογραφήσεις στο BBC (από τις εκπομπές Saturday Club show, The Joe Loss Pop Show και Top Gear) της περιόδου 1963-1965.
Την ακούσαμε: «Να χωρέσω τον Chuck Berry σε λέξεις…αυτό είναι δύσκολο εγχείρημα» είχε δηλώσει κάποτε ο Keith Richards. Παρ’ όλα αυτά, οι Stones τα βγάλαν πέρα με το πολύ δυσκολότερο εγχείρημα: χώρεσαν τον Chuck Berry στην μουσική τους, μαζί με τα blues του Chicago και τον Robert Jonhson. Πέρυσι με τον δίσκο με διασκευές (Blue & Lonesome), έριξαν μια ματιά στους ήρωές τους (αλλά και πατέρες αυτού που θα ονομάζαμε popular music εν γένη) μετά από αισίως μισό αιώνα από τα πρώτα τους βήματα. Στο On Air, η επιρροή αυτών των ηρώων αποκρυσταλλώνεται, χωρίς οι ζωντανές ηχογραφήσεις να ρίχνουν φως σε κάποια άγνωστη πτυχή της μπάντας για όσους είναι εξοικειωμένοι με τα πρώιμο έργο τους, αλλά υπογραμμίζοντας την ζωντανή ενέργεια πέντε 20άρηδων που επρόκειτο να κατακτήσουν το rock ‘n’ roll. Με εξαίρεση την χαμηλή ηχητική ποιότητα σε κάποια tracks (“Around and Around”, “I Wanna Be Your Man” -χωρίς ωστόσο να είναι τόσο χαμηλή όσο αυτή που έχουμε υποστεί σε μερικά tracks των Anthologies των Beatles), τα κομμάτια έχουν ρετουσαριστεί όπως πρέπει, χωρίς περιττές επεμβάσεις και εκμοντερνισμούς. Άλλωστε καμιά φορά είναι ωραίο να θυμόμαστε από που ξεκίνησαν όλα -για παράδειγμα, να κάνουμε εικόνα τους Stones κάπου μεταξύ “(I Can’t Get No) Satisfaction” και “Roll Over Beethoven”.
Τρέξε μακριά: Εγώ μόνο το “Satisfaction” ξέρω.
Τ’ είπες τώρα; «Το On Air είναι ένα πορτραίτο μίας υπό κατασκευή cover band. Είναι ακριβώς αυτό που ήταν στην αρχή της καριέρας τους: ένα κουιντέτο που έπαιζε τα blues του Chicago, το αμερικανικό R&B και το rock ‘n’ roll που αγαπούσαν, ανακαλύπτοντας την δική τους φωνή μέσα σε τραγούδια άλλων.» –All Music
Να τ’ αφήσω; 81/100 –Metacritic